yektablog

آزمایشگاه شیمی تجزیه

شیمی تجزیه بخشی از علم وسیع شیمی است که در آن به بررسی و محاسبه واکنش های شیمیایی پرداخته می شود. ساخت و نصب سکوبندی ازمایشگاهی آن چه در شیمی تجزیه اهمیت دارد، استفاده مناسب از انواع دستگاه های آنالیز است. شیمیست های تجزیه علاوه بر داشتن دانش کافی شیمی، باید بتوانند با دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه کار کنند، نتایج را آنالیز کنند و در هنگام برو خطا در دستگاه، رفع عیب آن را آموخته باشند.

در آزمایشگاه شیمی تجزیه به تجزیه شیمیایی آب، تعیین خواص شیمیایی و فیزیکی، تجزیه و شناسایی کاتیون‌ ها و آنیون‌ های سنگ ‌ها و ترکیبات معدنی به روش تیتراسیون و وزن‌ سنجی و اندازه گیری ، سختی آب، pH ،کلراید، سولفات، فسفات می پردازند.

با توجه به آزمایش های هدف هر آزمایشگاه دستگاه های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا اسپکتروفتومتر، HPLC، GC، هدایت سنج، pH متر، پتانسیومتر، سانتریفیوژ، جذب اتمی، هات پلیت مگنت و میکروپیپت برای آزمایشگاه های تجزیه کاربرد دارند. در ادامه این مقاله رایج ترین دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه معرفی می شوند.

دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه شامل چه مواردی هستند؟

تعدادی از آزمایش های شیمی تجزیه نیاز به دستگاه های کاملا تخصصی دارند و از طرفی شاید به طور مداوم نیاز به انجام این آزمایش ها نباشد. بنابراین در این موارد برون سپاری پیشنهاد می شود. در حالی که انتخاب و تهیه دستگاهی که به طور روزمره از آن در آزمایشگاه شیمی تجزیه استفاده می شود، بسیار مهم است. با این کار می توان در وقت و منابع مالی به طور قابل ملاحظه ای صرفه جویی کرد. دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه که در ادامه درباره آن ها بحث می شود، معمولا کاربرد بیشتری نسبت به سایر دستگاه ها دارند.

ترازو یا بالانس آزمایشگاهی

از دستگاه هایی که بیش از همه اهمیت دارد، ترازو آزمایشگاهی است. در واقع استفاده از سایر دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه بدون ترازو آزمایشگاهی امکان پذیر نیست. ترازو های آزمایشگاهی تا دقت 5 صفر به فروش می رسند.

هات پلیت و هات پلیت مگنت

هات پلیت برای حرارت دادن ظرف محتوی نمونه های ازمایشگاهی و انجام واکنش های تحت دما استفاده می شود. هات پلیت مگنت علاوه بر ایجاد حرارت می تواند با استفاده از خاصیت مغناطیسی، محلول نمونه را ضمن حرارت دادن به هم بزند. هات پیلت مگنت در هر آزمایشگاهی از دستگاه های بسیار ضروری است.

دستگاه اسپکتروفتومتر

اسپکتروفوتومتر دستگاهی است که شدت نور جذب شده به وسیله محلول نمونه را اندازه گیری می کند. این اندازه گیری بر اساس تابعی از طول موج انجام می شود. اسپکتروفتومتری روشی است که در ان نور با طول موج و انرژی خاصی به محلول نمونه در سل کوارتزی تابیده می شود. مقدار مشخصی از این نور به وسیله نمونه جذب می شود و با اندازه گیری انرژی عبوری با کمک یک دتکتور، مقدار جذب تعیین می شود. جذب نور به دست آمده به تعیین غلظت محلول نمونه کمک می کند.

این دستگاه کاربرد های بسیاری می تواند داشته باشد و کار کردن با آن بسیار ساده است. اسپکتروفوتومتر ها دارای منبع نور، عدسی، شکاف ها، جایگاه نمونه، مونوکروماتور یا تکفام ساز (صافی یا منشور) و دتکتور یا آشکارساز می باشد.

دستگاه pH متر

pH متر برای تعیین غلظت یون هيدروژن در یک محلول کاربرد دارد. اگر اين دستگاه با احتياط استفاده و كاليبر شود، قدرت اسيدي محلول را اندازه گيري مي­كند. pH متر در هر رشته­ ای از علوم که با محلول سر و کار دارد، استفاده مي­ شود. در رشته­ هایی مانند کشاورزی، آب و فاضلاب، خالص سازی و در صنایعی مانند پتروشیمی، کاغذ سازی، غذا، داروسازی، تحقیق و توسعه­ صنایع فلزات و غيره كاربرد دارد. اگر پیش از استفاده از کالیبره بودن پی اچ متر اطمینان داشته باشید، به طور کاملا دقیق می توانید مقدار pH محلول نمونه را اندازه گیری کنید.

دستگاه هدایت سنج

سنجش هدايت الكتريكي يك روش سريع و مطمئن جهت تخمين زدن غلظت یون ها در محلول است. هدايت سنجي در علوم و صنایع کاربردهای متعددی دارد كه اندازه گیری غلظت یون ها درمحلول های آبي مهم ترين كاربرد آن به شمار مي آيد.

این دستگاه بر اساس میزان انتقال جریان الکتریسیته به وسیله یون های موجود در محلول های آبی، اسیدی یا بازی کار می کند. به عبارت دیگر هرچه یون های یک محلول بیشتر باشد، هدایت الکتریکی بیشتری نیز نشان خواهد داد. هدایت سنج از دو الکترود آند و کاتد تشکیل شده است.

حمام آب یا بن ماری

بن ماری دستگاهی است که براي انجام آزمایش­ های سرولوژی،اگلوتيناسیون، غیرفعال سازی، بیولوژی پزشکی و آزمایش­های داروسازی و حتی برای مراحل انکوباسیون صنعتی کاربرد دارد. مايع داخل تانك معمولا آب مقطر است. محدوده­ دماي كاري حمام ­هاي آب از دمای محیط تا 60 درجه سانتی گراد است. با استفاده از يك درپوش خاص، امكان انتخاب درجه حرارت 100 درجه سانتی گراد نيز وجود دارد. حمام ­هاي آب با گنجايش 2 تا 30 لیتر ساخته مي ­شوند.

سانتریفیوژ

از سانتریفیوژ برای جداسازی و تفکیک اجزای مختلف یک نمونه بر اساس ویژگی ­های مولکولی مثل چگالی و وزن مورد استفاده قرار می­ گیرد. سانتریفیوژ ها تفاوت هایی در تعداد شاخه ها، تعداد دور، قدرت موتور، تنظیم دما و … دارند که بر اساس نیاز های خود می توانید نوع مناسبی از آن را خریداری کنید.

پتانسیومتر

تیتراسیون هایی که با دستگاه پتانسیومتر انجام می گیرد ، تیتراسیون هاي پتانسیومتري نام دارند . در تیتراسیون هاي پتانسیومتري تغییرات پتانسیل الكترود شناساگر نسبت به الكترود مرجع ، به ازاي افزایش حجم هاي معینی از تیتر کننده ، سنجیده می شود . الكترود مرجع در تمام تیتراسیون ها معمولا یكی از الكترودهاي مرجع آزمایشگاهی مانند الكترود کالومل اشباع یا نقره – نقره کلرید اشباع است . اما نوع الكترود شناساگر بستگی به نوع تیتراسیون دارد .

GC یا کروماتوگرافی گازی

كروماتوگرافي گازي،يكي از قدرتمندترين و فراگيرترين روش هاي تجزيه دستگاهي است كه اگر از امكانات و توانمندي هاي اين دستگاه به خوبي استفاده شود، مي توان اطلاعات متنوع و بسيار مفيدي را، هم در زمينه تجزيه كيفي و هم در مورد تجزيه كمي در ارتباط با تك‌تك اجزاء تشكیل دهنده يك مخلوط پيچيده به دست آورد. این دستگاه از لوله های بسیار بلندی تشکیل شده است که داخل آن گاز حامل به همراه نمونه های بخار شده جریان دارند. دستگاه GC بر اساس اختلاف نقطه جوش مایعات کار می کند.

HPLC یا کروماتوگرافی مایع

کروماتوگرافي مايع يکي از انواع کروماتوگرافی ها است که فاز متحرک در آن مايع است .در HPLC اغلب از ستون های پر شده با ذرات ريز فاز ساکن استفاده مي شود. به همین علت سطح بیشتری از فاز ساکن در ستون در معرض اجزاء نمونه قرار مي گیرد و درنتیجه راندمان جداسازی در اين روش بیشتر از سایر روش های کروماتوگرافي است . در روش فوق يک فاز ساکن و يک فاز متحرک به کار مي رود . اجزای يک مخلوط به وسیله جریاني از يک فاز متحرک از فاز ساکن عبور داده مي شود . جداسازی ها بر اساس اختلاف در سرعت مهاجرت اجزاء مختلف نمونه استوارند .

اینله و آنله دندان چیست و چه کاربردی دارند؟

آنله‌ها به عنوان پوشش روی دندان عمل می‌کنند، در حالی‌که اینله‌ها در داخل ساختار دندان قرار می‌گیرند.بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت برای بیمارانی که بیش از نیمی از ساختار دندان خود را از دست داده‌اند، اینله و آنله دندان درمان بسیار موثرتر و ماندگارتری خواهد بود. علاوه بر ترمیم دندان آسیب دیده، اینله‌ و آنله‌ دندان از شما در برابر آسیب بیشتر محافظت می‌کنند. آنها همچنین بسیار ماندگار هستند و در صورت مراقبت خوب می‌توانند تا ۳۰ سال دوام بیاورند.

روش آنله دندان چیست؟

روش ترمیم آنله شامل استفاده از یک پرکننده است که کاملا بر روی ناحیه خارجی دندان قرار می‌گیرد تا عملکرد آن را بهبود بخشد. از آنجایی‌که می‌توان از آن برای پوشاندن کاسپ‌های دندان نیز استفاده کرد، به عنوان جایگزینی برای تاج دندان نیز در نظر گرفته می‌شود.

در مواردی‌که ساختار طبیعی دندان، برای زنده ماندن، حتی با پر کردن معمولی نیز دوام نمی‌آورد، به بیماران روش درمانی آنله توصیه می‌شود. این روش، بهترین راه برای حفظ ساختار طبیعی دندان بدون اجازه دادن به پوسیدگی یا عفونت بیشتر خواهد بود.

هنگامی‌که یک دندان پوسیده نیاز به ترمیم دارد، اینله یا آنله رزین می‌تواند طبیعی‌ترین انتخاب باشد. روش ترمیم آنله در صورت پوسیدگی یا شکستگی دندان، پرکردگی قسمت شکسته شده و حتی برای بهبود زیبایی توصیه می‌شود.

درمان با روش آنله شامل دو مرحله است. بنابراین بیمار باید دو بار به مطب دندانپزشکی مراجعه کند. به عنوان بخشی از این روش، دندانپزشک ابتدا بی‌حسی موضعی را برای اطمینان از دنتیکول آسیب دیده تجویز می‌کند تا ناحیه مجاور محل درمان بی‌حس بماند. سپس، بخش پوسیده تمیز شده و حذف می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فقط ساختار قوی دندان در جای خود باقی می‌ماند.

در مرحله بعد، دندانپزشک از ساختار دندان در دهان یک اسکن تهیه می‌کند و آن را برای طراحی با پرسلین، رزین یا سرامیک به آزمایشگاه می‌فرستد. مواد موقت روی ساختار آسیب دیده قرار می‌گیرد، تا زمانی که آزمایشگاه پروتز آنله مناسب را تحویل دهد.

پروتز آنله ساخته شده کاملا متناسب با سوراخ دندان است و دندانپزشکان از لیزر برای سفت شدن بیشتر آن استفاده می‌کنند. اگر بیمار سلامت دهان و دندان خود را حفظ کند، این ترمیم چندین سال طول می‌کشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مانند قبل حیاتی خواهد بود.

تفاوت بین روش‌های ترمیمی آنله و تاج (روکش)

ترمیم آنله شامل حفظ ساختار طبیعی دندان تا حد امکان است. قطعاتی که به دلیل ضربه یا پوسیدگی آسیب دیده‌اند خارج شده و با روکش‌های آنله جایگزین می‌شوند. آنله‌ها می‌توانند به عنوان پوشش یک یا چند کاسپ از دندان آسیب دیده عمل کنند. این یک روش کمتر تهاجمی در ترمیم دندان به شمار می‌آید.

در مقابل و در روش گذاشتن تاج روی دندان، دندانپزشک باید در حین نصب تاج، تقریبا تمام ساختار طبیعی قابل رویت دندان را از بین ببرد. این روش به جای ترمیم، به عنوان روش جایگزینی دندان در نظر گرفته می‌شود و زمانی‌که دندان‌های طبیعی به دلیل پوسیدگی، عفونت یا تصادف به وضعیتی غیرقابل ترمیم می‌رسند، می‌تواند ایده آل باشد.

آیا ترمیم با روش آنله بهتر از روکش است؟

گذاشتن روکش و پروتز آنله هر دو بخشی از دندانپزشکی ترمیمی‌ هستند. این روش‌ها باعث تقویت و بازیابی عملکرد دندان‌ها و سلامت دهان و دندان می‌شوند. با این حال، این روش‌ها مجموعه‌ای از مزایای متفاوتی را در بر دارند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

متخصصان مراقبت از دندان، آنله‌ها را بیشتر از روکش‌ها ترجیح می‌دهند. زیرا برای استفاده از روکش، دندانپزشکان به این نیاز دارند که بیشتر ساختار طبیعی دندان را حذف کنند. یک دندان ترمیم شده با آنله، می‌تواند بیشتر از دندانی که روی آن روکش نصب شده است، دوام بیاورد. نکته مهم اینجاست که هر دو نوع ترمیم می‌توانند به دلیل پوسیدگی در مراحل بعدی تحت تاثیر قرار گیرند.

ممکن است اینله‌ها، آنله‌ها و سایر پرکننده‌ها برای آسیب‌های بزرگ در دندان، کافی نباشند. روکش‌ها نیز می‌توانند گزینه مناسبی برای بیمارانی که از بیماری‌های لثه رنج می‌برند، نباشد. زیرا روکش‌های فلزی اغلب در تماس با لثه باعث واکنش‌های آلرژیک می‌شوند و بیماری‌های لثه را تشدید می‌کنند.

روش اینله دندان چیست؟

روش ترمیمی اینله شامل قرار دادن یک قطعه سفارشی در ناحیه انتخاب شده در مرکز دندان برای ترمیم آن است. این روش به تثبیت دندان آسیب دیده و جلوگیری از پوسیدگی بیشتر کمک می‌کند.

در طول درمان، ناحیه آسیب دیده تمیز می‌شود. یک اسکن از دندان برای ایجاد پرکردگی مناسب نیز گرفته می‌شود. هنگامی‌که آزمایشگاه اینله سفارشی را تحویل می‌دهد، دندانپزشک آن را در فضای مربوطه جاگذاری می‌کند. درست مانند مورد ترمیم آنله، دندانپزشک ممکن است برای بی‌حس نگه داشتن ناحیه در طول درمان، بی‌حسی موضعی تجویز کند.

اینله‌هایی که با استفاده از رزین کامپوزیت و چینی ساخته می‌شوند، دوام بیشتری نسبت به پرکننده‌های معمولی دارند. در مقایسه با پر کردن معمولی دندان، اینله می‌تواند به افزایش استحکام دندان تا ۵۰ درصد کمک کند. همچنین اینله می‌تواند برای درمان دندان‌های پوسیده و شکسته‌ای که نیاز به پر کردن بزرگ دارند، بهترین گزینه باشد.

انواع اینله

وقتی صحبت از انواع مواد اینله به میان می‌آید، طلا، آمالگام، سرامیک (مانند چینی) و رزین کامپوزیت گزینه‌های محبوبی در بین دندانپزشکان به حساب می‌آیند. اینله‌های پرسلن ظاهر طبیعی و توانایی ترکیب با دندان‌های اطراف را دارند.

انتخاب طلا احتمالا در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۹۰ ترجیح داده می‌شد. دوام، استحکام و توانایی حفظ سایش و پارگی در طلا قابل قبول بوده است. این انتخاب به نظر فوق‌العاده می‌رسد، اما افزایش قیمت فلز براق آن را از لیست حذف کرده است. به دلیل دوام بسیار بالا و اینکه بازسازی طلا می‌تواند سه دهه یا بیشتر طول بکشد، هنوز هم دندانپزشکان مسنی هستند که طلا را به مواد دیگر ترجیح می‌دهند.

برخی از مطب‌های دندانپزشکی آزمایشگاه‌های خاص خود را برای ساخت پروتز اینله و آنله برای بیماران‌شان دارند. چنین دندانپزشکانی می‌توانند درمان را در همان ویزیت اول کامل کنند.

درد دندان بعد از اینله

فرآیند بازسازی دندان با پروتز اینله ساده است و به حفظ ساختار طبیعی دندان کمک می‌کند. عمل حذف پوسیدگی که قبل از گذاشتن اینله و آنله دندان انجام می‌شود، کاری است که حتی قبل از پر کردن دندان به روش‌های سنتی نیز انجام می‌شود. ممکن است بیمار پس از حذف پوسیدگی دندان، ناراحتی خفیفی را احساس کند. با این حال، به دلیل استفاده از بی‌حسی موضعی، هیچ دردی در طول درمان وجود نخواهد داشت.

آیا اینله و آنله دندان دردناک است؟

در طول درمان، دندانپزشک ناحیه را بی‌حس می‌کند تا بیمار دردی احساس نکند. با این حال، پس از ناپدید شدن اثرات داروی بی‌حسی ، ممکن است درد و ناراحتی خفیفی را در دهان خود احساس کنید. دندانپزشک شما ممکن است برای مدیریت ناراحتی برایتان مسکن تجویز کند. در صورت تداوم ناراحتی، حتی پس از مصرف دارو، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

خطرات اینله و آنله دندان

ترمیم اینله و آنله دندان بی‌خطر بوده و بیمار با عوارض و خطرات بسیار کمی احتمال مواجهه دارد. در موارد نادر، ممکن است عوارضی در حین عمل یا پس از درمان ایجاد شود. این عوارض ممکن است شامل مواردی مانند: عوارض داروی بی‌حسی، واکنش‌های آلرژیک به اینله و آنله دندان که ممکن است به دلیل نوع مواد اینله یا آنله مورد استفاده ایجاد شود، اینله و آنله دندان نامناسب و آسیب دیده می‌تواند باعث پوسیدگی دندان شود یا آن را بدتر کند، درد شدید در ناحیه دهان، حساسیت شدید نسبت به گرما و سرما، خونریزی لثه و آسیب به ساختارهای دهان مانند دندان، لثه و زبان اشاره کرد.

چه کسی کاندیدای خوبی برای اینله و آنله دندان است؟

هنگامی‌که به دندانپزشک خود مراجعه می‌کنید، وی دهان شما را معاینه می‌کند تا مشخص کند آیا شما واجد شرایط اینله و آنله دندان هستید یا خیر. اگر پوسیدگی شدید در دندان خود دارید یا دندان آسیب دیده‌ای دارید که با استفاده از پر کردن قابل ترمیم نیست، دندانپزشک شما به احتمال زیاد اینله و آنله دندان را توصیه می‌کند. اگر اینله و آنله های دندانی به خوبی و به موقع نصب شوند، می‌توانند دندان شما را نجات دهند و از نیاز به کشیدن دندان و اقدامات دندانپزشکی اضافی در آینده جلوگیری کنند.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که هزینه اینله و آنله دندان می‌تواند کمتر از هزینه درمان مبتنی بر روکش باشد. این هزینه‌ها بسته به تعداد دندان هایی که باید ترمیم شوند و مواد مورد استفاده متفاوت است. بیمارانی که قصد دارند کار را با کمک پوشش بیمه‌ای خود به پایان برسانند، باید بررسی کنند که آیا بیمه‌نامه آنها هزینه‌های اینله و آنله را پوشش می‌دهد یا خیر.

به موجب ماده ی 162 قانون تجارت «شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص بین یک عده شرکاء سهامی و یک یا چند شریک ضامن تشکیل می شود».پلمپ دفاتر این شرکت در حقیقت به منزله ی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی است که در آن تعدادی شریک ضامن و تعدادی شریک دارای سهم می باشد.

در این قبیل شرکت ها دو نوع شریک وجود دارد:1) شرکاء سهامی 2)شرکاء ضامن

شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آن ها به صورت سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
شریک ضامن کسی است که سرمایه ی او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه ی قروضی است که ممکن است علاوه بر دارائی شرکت پیدا شود.در صورت تعدد شریک ضامن ،مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات تضامنی خواهد بود.

شرکت مختلط سهامی باید:
اولاَ-دارای اسم مخصوص باشد.
ثانیاَ-عبارت شرکت مختلط در آن قید شود.قهری است که برای جلوگیری از تشابه اسمی و ظهور معنی و افتراق آن از شرکت مختلط غیر سهامی ذکر کلمه ی سهامی بلامانع است.
ثالثاَ-لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن باید در اسم شرکت قید گردد و اگر نام دو یا چند نفر ذکر شود مانعی ندارد.
رابعاَ-شرکت الزاماَ باید دو نوع شریک داشته باشد که عبارتند از شرکاء ضامن که ممکن است فقط یک نفر باشد و شرکاء عادی یا سهامی و یا توجه به مسئولیت آن ها غیر ضامن.

شرکت مختلط سهامی، مانند سایر شرکت های تجارتی، دارای شخصیت حقوقی است. شرکت به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است. مگر حقوق و تکالیفی که بالطبیعه، فقط انسان به عنوان یک شخص حقیقی می تواند دارای آن ها باشد. (مفاد ماده ی 162 قانون تجارت)

تشکیل شرکت: با توجه به ماده ی 176 قانون تجارت مقررات مربوط به تشکیل شرکت مختلط سهامی آشکار می گردد.بنابراین برای تشکیل شرکت لازم است که:
اولاَ-اساسنامه و یا شرکتنامه حاوی امور اساسی شرکت تهیه شود.
ثانیاَ-پرداخت ثلث سرمایه ی نقدی و تعهد دو ثلث بقیه اعلام گردد.
ثالثاَ-سهم الشرکه ی غیر نقدی ارزیابی و تحویل شرکت شود.
رابعاَ-در تنظیم سهام یا قطعات قیمت حداقل با توجه به سرمایه ی شرکت تعیین گردد. یعنی اگر سرمایه کمتر و یا معادل دویست هزار ریال بود حداقل پنجاه ریال و اگر بیشتر از این مبلغ بود یکصد ریال.
خامساَ-تهیه ی رسید سرمایه بنحوی که هست و اعلام آن با تصریح به اینکه سرمایه د ر تحویل شرکت است.
سادساَ-تعیین اسامی و مشخصات شرکاء سهامی با مقدار سهام آن ها و شریک یا شرکاء ضامن با میزان سهم الشرکه

مدارک لازم برای ثبت شرکت مختلط سهامی:

-یک نسخه مصدق از شرکت نامه
-یک نسخه مصدق از اساسنامه
-اسامی مدیر یا مدیران شرکت
-نوشته ای با امضای مدیر شرکت ،حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه
-سوابق مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در مواد 40،41 و 44
-نوشته ای با امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی شرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
هر شرکت مختلط سهامی دارای مجمع عمومی است که مرکب از کلیه ی سهامداران شرکت بوده و با رعایت مقررات مجمع عمومی عادی شرکت های سهامی تشکیل می شود. در حقیقت هر شرکت مختلط مانند شرکت سهامی عام دارای سه نوع مجمع عمومی می باشد که عبارتند از:
1-مجمع عمومی موسس 2-مجمع عمومی عادی 3-مجمع عمومی فوق العاده

https://danasabt.ir/

شرکت مختلط سهامی گرچه دارای مجمع عمومی است ولی این مجمع حق انتخاب مدیران شرکت را نخواهند داشت.بلکه «مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص به شریک یا شرکاء ضامن است »علت آن هم این است که قاعدتاَ شرکاء ضامن که مسئول تعهدات اضافه بر سرمایه هستند از لحاظ مسئولیت ضمانتی خودشان در عمل بیشتر احتیاط خواهند نمود.

غلظت بالای فلزات سنگین در آب و مواد غذایی

وجود فلزات سنگین در آب و مواد غذایی به دلیل خطراتی که برای انسان و دیگر موجودات دارد به یک نگرانی قابل توجه تبدیل شده است.هود شیمیایی ما می خواهیم به اهمیت اندازه گیری غلظت فلزات سنگین، روش های اندازه گیری آن ها و دستگاه ها و تجهیزات مورد نیاز برای انجام این آزمایش بپردازیم.

چرا اندازه گیری غلظت فلزات سنگین در آب و مواد غذایی ضروری است ؟

فلزات سنگین مانند سرب، جیوه، آرسنیک، کادمیوم و کروم سبب آلودگی منابع آب و مواد غذایی می شوند. در نهایت این فلزات می توانند در طول زمان در بدن انسان انباشته شوند و منجر به اثرات نامطلوب از جمله اختلالات عصبی و حتی سرطان شوند. از این رو، اندازه گیری غلظت فلزات سنگین برای اطمینان از سلامت و ایمنی عمومی بسیار پر اهمیت است.

درک خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین

خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین به عوامل مختلفی از جمله نوع فلز سنگین، غلظت موجود و مدت قرار گرفتن در معرض آن بستگی دارد.

• برخی از فلزات سنگین، مانند سرب و جیوه، دارای اثرات تجمعی هستند، به این معنی که می توانند در طول زمان در بدن تجمع کنند و باعث مشکلات طولانی مدت در سلامت انسان ودیگر موجودات زنده شوند.
• در زنان باردار، قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین می تواند منجر به نقایص مادرزادی و مشکلات رشد در جنین شود.
• خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین فراتر از سلامت انسان است. ماهی ها و سایر موجودات آبزی می توانند فلزات سنگین را انباشته کنند و این منجر به مشکلاتی در تولید مثل و حتی رشد آن ها می شود. علاوه بر این، آلودگی فلزات سنگین می تواند تعادل یک اکوسیستم را مختل کند و بر کل زنجیره غذایی تأثیر بگذارد و منجر به از دست دادن تنوع زیستی شود.

روش های شناسایی و اندازه گیری غلظت فلزات سنگین

در زمینه تجزیه و تحلیل فلزات سنگین، می توان از طیف سنجی برای شناسایی و اندازه گیری غلظت فلزات سنگین خاص در نمونه های آب و غذا استفاده کرد.

طیف سنجی جذب اتمی (AAS)

AAS یک تکنیک پرکاربرد برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین است. این فرآیند با قرار دادن نمونه در معرض نور در طول موج های خاص انجام می شود که باعث می شود اتم های فلز مورد نظر نور را جذب کنند. با اندازه گیری نور جذب شده می توان غلظت فلزات سنگین در نمونه های مایع را تعیین کرد. AAS حساسیت و دقت عالی را ارائه می دهد و آن را برای تجزیه و تحلیل مناسب می کند.

استفاده از کوره آزمایشگاهی برای خاکسترسازی مواد غذایی

یکی از روش های بررسی فلزات باقی مانده در نمونه ها، اندازه گیری خاکستر مواد غذایی است. این کار به راحتی و با داشتن کوره آزمایشگاهی و یک ترازو قابل انجام است.

طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت القایی (ICP-MS)

ICP-MS یک روش بسیار حساس و دقیق برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین است. این فرآیند شامل یونیزه کردن نمونه با استفاده از پلاسمای با دمای بالا و سپس تجزیه و تحلیل یون ها با استفاده از طیف سنجی جرمی است. ICP-MS می تواند چندین فلز سنگین را به طور همزمان شناسایی کند و آن را به یک تکنیک کارآمد برای تجزیه و تحلیل جامع تبدیل کرده است.

طیف سنجی فلورسانس اشعه ایکس (XRF)

XRF یک تکنیک غیر مخرب است که می تواند طیف وسیعی از عناصر از جمله فلزات سنگین را تجزیه و تحلیل کند. این با اندازه گیری فلورسانس ساطع شده زمانی که یک نمونه در معرض اشعه ایکس قرار می گیرد، کار می کند. این تکنیک به ویژه برای تجزیه و تحلیل نمونه های جامد مانند خاک و محصولات غذایی مفید است.

وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای طیف سنج جذب اتمی

برای انجام AAS به یک طیف سنج جذب اتمی نیاز است که از یک منبع نور، محفظه برای نمونه و یک آشکارساز تشکیل شده است. این دستگاه میزان جذب نور توسط نمونه را اندازه گیری می کند و از این طریق غلظت فلز مورد نظر محاسبه می شود.

ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت نوعی روش درمانی جایگزین دندان‌‌‌‌‌‌های از دست رفته است که شباهت بسیاری به دندان‌‌‌‌‌‌های طبیعی بیمار دارد.ایمپلنت دندان در رشت در دندان‌‌‌‌‌‌های ایمپلنت یک پیچ به عنوان ریشه، دندان را برای همیشه در لثه ثابت نگه ‌می‌دارد و ساخت آن به گون‌‌‌های انجام ‌می‌شود که تفاوتی با دندان‌‌‌‌‌‌های واقعی ندارد.

این دندان‌‌‌‌‌‌ها که پایه آن‌‌‌‌‌‌ها از جنس تیتانیوم خالص است ماندگاری طولانی و سازگاری بسیار خوبی با بدن دارند و دارای استحکام بالایی هستند. به‌طورکلی یک دندان ایمپلنت از سه قسمت پایه تیتانیومی، اباتمنت و روکش ایمپلنت تشکیل شده است. نصب ایمپلنت باید توسط دندان‌پزشک متخصص ایمپلنت که تجربه و ‌‌مهارت کافی در این زمینه دارد انجام شود تا مشکلی برای فرد ایجاد نگردد. با استفاده از لیزر در کاشت ایمپلنت ‌می‌توان میزان خونریزی و شکاف لثه را کاهش داد.

نقش لیزر در جراحی ایمپلنت

لیزر یکی از کاربردی ‌‌‌‌ترین روش‌‌‌‌ها در علم جراحی ‌پزشکی و دندان‌پزشکی است. استفاده از لیزر موجب سهولت در انجام روند جراحی لثه در بیماران ‌می‌شود. در ایمپلنت با لیزر بیماران درد کمتری را احساس ‌می‌کنند و پروسه درمان و جاگذاری سریع‌تر انجام ‌می‌شود. ایمپلنت با استفاده از لیزر نیاز به دقت و مهارت کافی دارد و دندان‌پزشکان باید حین انجام آن تمرکز خود را بالا ببرند.

ایمپلنت با لیزر دارای دو دوره اصلی کاشت و دوره ثانویه است. در دوره کاشت عمق مناسب برش لثه ایجاد شده و در دوره ثانویه یک لایه روی ایمپلنت را با لیزر برداشته ‌می‌شود. به این ترتیب کاشت ایمپلنت با لیزر به آسانی و در مدت زمان کوتاهی انجام ‌می‌شود. آسیب به بافت لثه ‌می‌تو‌‌‌اند زمینه‌ساز بیماری‌‌‌‌‌‌های مختلف لثه شود اما در روش درمان با لیزر به دلیل دقت بالایی که دارد این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد.

به عبارتی در جراحی آتروماتیک با لیزر به بافت‌‌‌‌‌‌هایی که هدف جراحی نبوده‌‌‌‌اند آسیبی وارد نمی‌شود. از طرفی با ایمپلنت با لیزر دیگر از تیغ و روش‌‌‌‌‌‌هایی که آسیبی بلند مدت به بافت لثه و د‌‌‌‌‌هان ‌می‌رسانند استفاده نمی‌شود.

همچنین در این روش درمانی میزان التهابات به مقدار قابل توجهی کاهش ‌می‌یابد. این در حالی است که در جراحی انجام شده با تیغ وجود باکتری و الهتاب دندان و لثه خیلی شایع است. بنابراین ‌می‌توان گفت لیزر روشی بسیار مفید و کاربردی است که با ایجاد برش‌‌‌‌‌‌های دقیق در ایمپلنت دندان موجب ‌می‌شود که بیمار نتایج بهتری را دریافت نماید.

ایمپلنت با لیزر چگونه انجام ‌می‌شود؟

ایمپلنت با استفاده از لیزر موجب ‌می‌شود که فرآیند جایگذاری پایه دندان سریع‌تر و آسان‌تر انجام شود. نخستین مرحله در انجام ایمپلنت با لیزر این است که بافت روی لثه یا همان قسمت مخاطی تا حدودی که لازم باشد برداشته ‌می‌شود. سپس دندان‌پزشک حفره قرارگیری پایه تیتانیو‌می ‌ایمپلنت را در لثه ایجاد ‌می‌کند. در این هنگام با کمک یک دستگاه خاص جایگذاری پایه در محل تعیین شده را انجام ‌می‌دهد. پس از قرارگیری پایه در محل بخش‌‌‌‌‌‌هایی که توسط لیزر شکافته شده‌‌‌‌اند بخیه زده ‌می‌شود. یک پروسه ۳ تا ۶ ماهه زمان ‌می‌برد تا پایه به طور کامل در فک بیمار جا بگیرد.

به منظور حفظ حالت زیبایی چهره فرد در این مدت دندان‌پزشک از یک روکش ایمپلنت که همانند دندان‌‌‌‌‌‌های طبیعی است بر روی دندان ترمیم شده بیمار قرار ‌می‌دهد. لازم به ذکر است که این روکش به صورت موقتی بوده و پس از محکم شدن پایه در بافت لثه روکش اصلی بر روی آن نصب ‌می‌شود. در ایمپلنت با لیزر جهت برش و بهبودی بافت جراحت دیده، با طول موج مشخصی انجام ‌می‌شود. این طول موج نباید از حد خاصی کمتر یا بیشتر باشد تا پروسه درمانی طبق روال خود به خوبی طی شود.

لیزر در چه مراحلی از کاشت لمینت کاربرد دارد؟

• آماده سازی بافت جهت لمینت

پیش از کاشت ایمپلنت دندان، باید بخش‌‌‌ها و بافت‌‌‌‌‌‌های اطراف آن برای کاشت آماده شوند. به‌این‌صورت که طول و عمقی که ایمپلنت باید در آن قرار بگیرد و ایجاد حفره کامل انجام شود. لیزر ‌می‌تو‌‌‌اند مرحله آماده‌سازی را خیلی سریع و راحت‌تر کند.

• برداشت بافت جوانه

پس از برداشتن ریشه دندان و خارج نمودن آن، از نور لیزر برای برداشتن بافت جوانه در دندان خارج شده استفاده ‌می‌شود. این فرآیند موجب کاهش میزان عفونت در بیمار خواهد شد.

• از بین بردن عفونت

لیزر نه تنها به صورت غیرمستقیم بلکه به صورت مستقیم نیز از ایجاد عفونت در کاشت ایمپلنت دندان جلوگیری ‌می‌کند. به این ترتیب که با از بین‌بردن باکتری‌‌‌‌‌‌های ایجاد کننده عفونت مانع از انتشار آن‌‌ها شده و موجب پاک‌سازی کامل د‌‌‌‌‌هان ‌می‌شود.

استفاده از لیزر در کاشت لمینت چه مزایایی دارد؟

ایمپلنت با لیزر با توجه به مزایای بی‌نظیری که دارد در میان روش‌‌‌‌‌‌های امروزی دندان‌پزشکی خیلی رایج است. با داشتن اطلاعات کافی از این مزایا ‌می‌توان بیمار را به انجام ایمپلنت با لیزر متقاعد نمود. در کاشت دندان به این روش نسبت به جراحی با تیغ شیار کوچک‌تری ایجاد ‌می‌شود. ازاین‌رو از ورود میکروب به محل زخم نیز جلوگیری ‌می‌شود. از طرفی التها‌بات ناشی از جراحی نیز کمتر شده و طی مدت زمان کوتاه‌تری بهبودی ایجاد ‌می‌شود.

این روش برای افرادی که تحمل دوره نقاهت جراحی را ندارند و یا نمی‌توانند زمان زیادی را به مراقبت‌‌‌‌‌‌های پس از ایمپلنت اختصاص دهند ‌می‌تو‌‌‌اند گزینه مناسبی باشد. گاهی اوقات حین جراحی با تیغ بافت‌‌‌‌‌‌های اطراف جراحت آسیب ‌می‌بیند. اما در ایمپلنت با لیزر با توجه به دقت بالای این روش و تمرکز متخصص کاشت ایمپلنت بدون هیچ‌گونه آسیب جانبی اتفاق ‌می‌افتد.

تما‌می‌جراحی‌‌‌‌‌‌ها با درد ناشی از بریده شدن و حتی تورم همراه هستند. اما در روش لیزری میزان درد و تورم خیلی کمتر است. علاوه بر موارد ذکر شده هزینه انجام ایمپلنت با لیزر و جراحی تفاوت زیادی با یکدیگر ندارد. اما روش لیزری مقداری هزینه بالاتری دارد. به‌طورکلی ‌می‌توان گفت تفاوت این دو روش به کاهش درد، کاهش خونریزی، درمان سریع، عدم ایجاد التهاب و تورم در بافت منتهی ‌می‌شود.

خطرات کاشت دندان با لیزر

از عوارض احتمالی ایمپلنت با لیزر ‌می‌توان به آسیب به چشم‌‌‌‌ها هنگام لیزر اشاره نمود. لازمه ایمپلنت با استفاده از لیزر داشتن تجربه و ‌‌‌مهارت کافی برای کار با دستگاه لیزر است. به‌طوری‌که اگر دندان‌پزشک مهارت لازم در این زمینه را نداشته باشد به چشم‌‌‌‌‌ها آسیب وارد شده و شبکیه این اشعه‌‌‌‌‌‌های مضر را جذب کرده و موجب صدمه دیدن لایه‌‌‌‌‌‌های قرنیه ‌می‌شود. ازاین‌رو لازم است که برای دریافت بهترین نتایج حتما به یک دندان‌پزشک متخصص کاشت ایمپلنت مراجعه کنید و دندان‌پزشک نیز باید از عینک‌‌‌‌‌‌های مخصوص برای چشم بیمار استفاده کند تا با تحت پوشش قرار دادن آن‌‌‌‌‌‌ها مانع از صدمه دیدن چشم‌‌‌‌‌‌ها شود.

در چه مواقعی نباید از ایمپلنت لیزری دندان استفاده کرد؟

در سال‌‌‌‌‌‌های گذشته افرادی که کمبود تراکم استخوانی داشتند نمی‌توانستند از ایمپلنت به عنوان جایگزین دندان‌‌‌‌‌‌های از دست رفته خود استفاده کنند. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و با استفاده از عمل پیوند استخوان ‌می‌توان با تقویت آن ناحیه به راحتی از ایمپلنت و مزایای آن بهره‌مند شد. علاوه‌براین افرادی که دارای اختلالات متابولیکی و یا بعضی از بیماری‌‌‌‌‌‌های مزمن هستند برای انجام ایمپلنت دارای محدودیت‌‌‌‌‌‌هایی هستند.

هزینه ایمپلنت با لیزر چقدر است؟

هزینه ایمپلنت با لیزر را نمی‌توان به صورت دقیق مشخص نمود. هزینه این روش درمانی متغییر است و برای هر بیماری با توجه به شرایط دندان وی و خدماتی که دریافت ‌می‌کند متفاوت است. به عبارتی ‌می‌توان گفت قیمت ایمپلنت با لیزر با توجه به تجهیزات و موادی که در این روش استفاده ‌می‌شود متغییر است. اما به طور کلی از عوامل موثر بر هزینه درمان ایمپلنت ‌می‌توان به کیفیت و جنس ساخت ایمپلنت، کشور سازنده ایمپلنت، تعداد دندان‌‌‌‌‌‌هایی که نیاز به ترمیم دارند، هزینه‌‌‌‌‌‌های کلینیک و موقعیت جغرافیایی آن و تخصص دندان‌پزشک در حوزه کاشت ایمپلنت با استفاده از لیزر اشاره نمود.

انواع فورسپس کاهورن دندانپزشکی

فورسپس کاهورن در کنار سایر ابزارها، برای کشیدن دندان استفاده می شود و جزو ابزارهای جراحی دندانپزشکی است.ایمپلنت دندان در رشت این وسیله دارای دو دسته، یک گردن و یک سر است. درحین کشیدن دندان هایی که دارای فورکا هستند و بافت تاجی زیادی از آن ها باقی نمانده است، به خصوص دندان های مولر، فورسپس کاهورن می تواند بسیار کمک کننده باشد. از جمله نکات مهم در انتخاب فورسپس های جراحی وزن آن ها است. هرچه فورسپس سنگین تر باشد، خستگی دست حین درمان بیشتر و قدرت مانور دندانپزشک حین درمان کمتر می شود. مورد بعدی ساختار و ارگونومی خود ابزار است که تاثیر بسیاری در استفاده راحت تر و انجام درمان راحت تر خواهد داشت.

فورسپس کاهورن بدین صورت عمل می کند که ابتدا دندان توسط الواتورها لق می شود و سپس با فورسپس خارج می گردد. بدین جهت دو نوع فورسپس کاهورن وجود دارد:

1. فورسپس کاهورن دندانپزشکی فک فوقانی: این نوع از فورسپس کاهورن، برای کشیدن دندان های آسیاب بالایی و پرمولرها استفاده می شود. از لحاظ ظاهری می توان گفت که نوک این نوع فورسپس کاهورن به سمت بالا خمیده شده است. این حالت باعث می شود که این وسیله متناسب با انحنای دندان عمل کند.
2. فورسپس کاهورن دندانپزشکی فک پایینی: این نوع از فورسپس کاهورن، برای کشیدن دندان های آسیاب پایین و پرمولرها استفاده می شود. از لحاظ ظاهری، نوک این نوع فورسپس کاهورن به سمت پایین خمیده شده است. این حالت باعث می شود که این وسیله متناسب با انحنای دندان عمل کند.

شکل فورسپس کاهورن دندانپزشکی

با توجه به این واقعیت که دندان های آسیاب پایینی سنگین تر هستند، این نوع از فورسپس دارای تیغه های بسیار سنگین است، هیچ فاصله ای بین این تیغه ها وجود ندارند و هر دو تیغه، برآمدگی دارند. طرح‌های مدرن معمولا دارای دسته‌ای منحنی هستند که گرفتن آن‌ها را آسان‌تر می‌کند. دو برآمدگی روی تیغه اغلب منجر به این می شود که مردم از آنها به عنوان فورسپس کاهورن یاد کنند. این برجستگی ها با افزایش چسبندگی ابزار بر روی دندان، کشیدن دندان های آسیاب را آسان می کند.

فورسپس از چه چیزی ساخته شده است؟

تولید کنندگان فورسپس پزشکی را با مواد بادوام از جمله فولاد ضد زنگ، فولاد کربنی با عیار بالا، تیتانیوم، پلاستیک، پلی پروپیلن یا ترکیبی از آلیاژها می سازند. نسخه های آلیاژی می تواند شامل کروم، نیکل یا کبالت باشد. نوک مدل های آلیاژی دارای مزیت انعطاف پذیری بالا و عملکرد عالی هستند. این مواد می توانند در برابر محیط های سخت استریلیزاسیون و اتوکلاو مقاومت کنند. مدل های نیز وجود دارند که از پلاستیک ساخته شده و یکبار مصرف هستند. در حالی‌که مدل های فولادی و آلیاژی معمولا قابل استفاده مجدد هستند.

فورسپس های جراحی چون در تماس مستقیم با خون بیمار هستند جزو ابزاری هستند که ضدعفونی و استریل کردن آن ها بسیار مهم هستند. بدین صورت که پس از انجام جراحی و کشیدن دندان با فورسپس کاهورن دندانپزشکی می بایست ابتدا با یک دستمال حاوی ماده ضدعفونی کننده به خوبی پاک و تمیز گردد به صورتی که هیچ لخته خونی روی آن باقی نماند و سپس در حرارت اتوکلاو استریل شود. بهتر هست این ابزار در پک های اتوکلاو استریل شود تا برای بیمار بعدی استریل باقی بماند و در حین شروع درمان از پک استریل خود خارج گردد.

فورسپس دندانپزشکی چیست؟

فورسپس کشیدن دندان نقش مهمی در کشیدن دندان دارد. فورسپس دندانپزشکی به کاهش سطح تروما در محل کشیدن دندان کمک کرده و منجر به بهبود سریع دندان می شود. فورسپس دندانپزشکی این کار را با صاف کردن ناحیه استخراج دندان انجام می دهد که به نوبه خود بریدن رباط ها را آسان تر می کند.

فورسپس های کشیدن دندان در طرح های مختلفی وجود دارد که به نوبه خود نقش متفاوتی را در کشیدن دندان ایفا می کند.

فورسپس قدامی فک بالا

این فورسپس طراحی شده است تا دندان هایی که در قسمت قدامی فک بالایی قرار دارند را بکشد. فورسپس قدامی فک بالا دارای تیغه هایی است که هیچ فضایی بین آنها وجود ندارد. آنها همچنین دارای نوک های نسبتا باریکی هستند که مخروطی بوده تا به شکل دندان های قدامی بالایی بچسبند. بسیاری از دندانپزشکان نیز از آنها برای کشیدن ریشه های باقی مانده دندان های قدامی استفاده می کنند.

فورسپس نیش فک بالا

این فورسپس ها دارای تیغه های بسیار سنگین هستند و همچنین فضای محدودی از یک تیغه به تیغه دیگر دارند. آنها در کشیدن نیش های فک بالا بسیار موثر بوده زیرا به شکل مستقیم هستند. برخی از دندانپزشکان نیز از آنها برای کشیدن دندان های ثنایای مرکزی استفاده می کنند. آنها به طور موثری برای برداشتن دندان های واقع در ربع چپ و راست دهان کاربرد دارند.

فورسپس مولر آتروماتیک فوقانی

این فورسپس ها دارای دو خم و یک تیغه باکال با برآمدگی هستند. تیغه جایگزین که تیغه پالاتال نام دارد صاف است. روش کار این فورسپس به این صورت است که با برجستگی خود برای رسیدن به ریشه دندان مولر طراحی شده است. برای این نوع فورسپس باید دو دست برای ربع چپ و راست تهیه کرد.

فورسپس دندان های قدامی تحتانی

از این فورسپس ها برای کشیدن دندان قدامی تحتانی استفاده می شود. این نوع فورسپس دارای یک قاب عمودی است که عمود بر محور بلند دسته قرار دارد. مانند سایر موارد، آن ها نیز هیچ‌گونه شکستگی بین تیغه ها ندارند. این به شما این امکان را می دهد که از همان فورسپس برای کشیدن دندان در سمت چپ و راست استفاده کنید. با این حال، انواع مختلفی برای دندان نیش وجود دارد.

فورسپس برای استخراج ریشه آتروماتیک

این ها انواع خاصی از فورسپس ها هستند که برای استخراج ریشه های آتروماتیک استفاده می شوند. با توجه به اینکه برای برداشتن بافت ریشه باقیمانده باید به سوکت برسد، فورسپس استخراج ریشه دارای یک نوک بلند است. طراحی دسته همچنین دارای برجستگی هایی است که به دلیل ماهیت ظریف استخراج ریشه، برای افزایش راحتی طراحی شده است.

پاساژ سلولی به بیان ساده

یکی از خصوصیت های سلول ها مهار تماسی می باشد.خرید کوره ازمایشگاهی در واقع زمانی که سلول ها بر هم بر خورد کنند این تماس و برخورد سلول ها با یکدیگر سبب توقف رشد آن ها شده و آپاپتوز در سلول ها رخ می دهد. به منظور جلوگیری از این اتفاق پژوهشگران زمانی که تراکم سلول ها در محیط کشت به 70 تا 80 درصد رسید از تکنیک پاساژ سلولی و یا cell subcultureاستفاده می کنند. در این روش طی چند مرحله و با استفاده از مواد و تجهیزات مورد نیاز سلول ها را در ظرف های بیشتر تقسیم می کنند تا هر سلولی فضای بیشتری برای رشد و تکثیر خود داشته باشد.

به دلیل آن که رشد و بقای سلول ها و همچنین قرار گیری آن ها در شرایط محیطی مناسب برای رشد و تکثیر مسئله پر اهمیتی می باشد در ادامه مطالب می خواهیم با شرایط پاساژ سلولی ، تجهیزات ، وسایل و دستگاه های مورد نیاز برای این تکنیک آزمایشگاهی بیشتر آشنا شویم و به توضیح آن ها بپردازیم.

تجهیزات و مواد مورد نیاز برای تکنیک پاساژ سلولی

• انکوباتور
• سانتریفیوژ یخچال دار
• سمپلر
• فلاسک
• میکروسکوپ برای مشاهده میزان تراکم سلول ها
• فالکون
• PBS (فسفات بافر سالین)
• FBS (سرم جنین گاوی)
• تریپسین و EDTA

آماده سازی برای اجرای تکنیک پاساژ سلولی

پس از آن که کشت سلولی در فلاسک و در شرایط مناسب انجام شد نوبت به اجرای تکنیک پاساژ سلولی می رسد. برای انجام پاساژ سلولی باید مراحل زیر را به ترتیب و با دقت کافی انجام دهید.

ابتدا باید تراکم سلول های داخل فلاسک به وسیله میکروسکوپ بررسی شود. اگر تراکم 90 درصد باشد یعنی زمان مناسب جهت انجام پاساژ سلولی (انتقال و تقسیم سلول ها از یک ظرف به چند ظرف دیگر) فرارسیده است. تصویر زیر به خوبی میزان تراکم مورد نیاز را نشان می دهد.

مراحل اجرای روش پاساژ سلولی

1. سپس باید با استفاده از سمپلر محیط کشتی که روی سلول ها می باشد را تخلیه کرد و با استفاده از محلول PBS ( محلول نمکی فسفات بافر سالین ) فلاسک را شستشو دهیم تا مطمئین شویم که تمام محیط کشتی که داخل فلاسک بود خارج و از سلول ها جدا شده. پس از شستشو باید این محلول (PBS) نیز همانند فرآیند خارج کردن محیط کشت با استفاده از سمپلر از فلاسک خارج شود.
2. در مرحله بعد به منظور جدا کردن سلول ها از کف فلاسک از محلول Trypsin / EDTA استفاده می کنیم. تریپسین پروتئین هایی که باعث چسبندگی سلول هستند را تجزیه می کند و EDTA کلسیم را به خود جذب می کند.
3. پس از اضافه کردن تریپسین و EDTA به فلاسک، فلاسک را باید به مدت 2 الی 3 دقیقه داخل انکوباتور قرار دهید زیرا انکوباتور دمای بهینه برای فعالیت تریپسین را فراهم می کند. توجه کنید که مدت زمانی که فلاسک داخل انکوباتور قرار می گیرد بیشتر از 5 دقیقه نشود. زیرا در غیر این صورت به غشای سلولی آسیب زده و در مواقعی سلول ها از بین می روند.
4. چند ضربه آرام با کف دست به فلاسک بزنید تا در اثر این شوک مکانیکی تمام سلول ها از کف فلاسک جدا شوند.

مرحله پایانی

در مرحله آخر پاساژ سلولی به منظور خنثی سازی تریپسین، داخل فلاسک محیط کشت یا FBS ( سرم جنین گاوی است که فاکتورهای لازم را برای رشد سلول فراهم می کند ) اضافه کنید. سپس محتویات فلاسک را داخل فالکون استریل (لوله ای پلاستیکی مناسب برای انجام آزمایش توسط سانتریفیوژ) بریزید. به مدت 5 دقیقه داخل سانتریفوژ یخچال دار در دمای 20 درجه سانتی گراد و 1200 دور در دقیقه قرار دهید.

آزمایش اندازه گیری سطح گلوکز خون چه اهمیتی دارد؟

همان طور که می دانید انرژی مورد نیاز بدن انسان در طول روز به وسیله قند ها و کربوهیدارت ها تامین می شود.قیمت هود لامینار گلوکز منشا اصلی انرژی بافت های بدن انسان می باشد. بافت های بسیاری از جمله بافت مغز برای ادامه فعالیت خود و تامین انرژی مورد نیاز به گلوکز وابسته هستند. بنابراین سطح گلوکز خون یکی از موارد دخیل در سلامتی انسان است. باید با اندازه گیری آن، کاهش و افزایش سطح گلوکز خون را بررسی شود. بنابراین می توان از بسیاری از بیماری های مرتبط با این موضوع جلوگیری به عمل آورد.

در ادامه می خواهیم با روش اندازه گیری سطح گلوکز خون، تجهیزات ، مواد و دستگاه های مورد نیاز برای این فرآیند بیشتر آشنا شویم و به توضیح آن ها بپردازیم.

مقادیر طبیعی سطح گلوکز خون و عوارض ناشی از کاهش و افزایش سطح گلوکز خون

محدوده نرمال سطح گلوکز خون در فرد سالم و بالغ قبل از صبحانه (ناشتا) بین 70 الی 100 میلی گرم بر دسی لیتر می باشد و این محدوده 1 تا 2 ساعت پس از صرف وعده غذایی باید کمتر از 140 میلی گرم بر دسی لیتر باشد.

• عوارض افزایش قند خون و یا هایپرگلایسمی : تصلب شرایین، مشکلات در کلیه ها، بینایی و اعصاب
• عوارض کاهش قند خون و یا هایپوگلایسمی : تعرق، تهوع، ضعف، لرزش، احساس سبکی در قسمت سر، افزایش سرعت نبض

انواع دیابت مرتبط با سطح گلوکز خون

• دیابت نوع 1: در سنین کودکی و نوجوانی رخ می دهد. در این نوع دیابت، سلولی های بتای جزایر لانگرهانس تخریب شده و به همین دلیل انسولین تولید نمی شود و سطح گلوکز خون بالا می رود.
• دیابت نوع 2: در افراد بالای 40 سال و همچنین افرادی که وزن زیادی دارند رخ می دهد. در این نوع دیابت انسولین تولید می شود اما به دلیل مشکل در گیرنده های انسولین این اتصال صورت نمی گیرد و عملکرد انسولین به درستی انجام نمی شود.
• دیابت حاملگی: اغلب در 3 ماه دوم یا سوم حاملگی رخ می دهد و علت آن هورمون ترشح شده از جفت می باشد که عملکرد انسولین را مهار می کند.

آزمایش تعیین سطح گلوکز خون

• قند خون ناشتا یا FBS : این آزمایش باید پس از 8 ساعت ناشتا بودن از فرد مورد نظر گرفته شود. اگر نتیجه آن بین 110 تا 125 میلی گرم بر دسی لیتر باشد نشان دهنده حالت pre diabetes است و اگر از 125 میلی گرم بر دسی لیتر بیشتر باشد نشان دهنده دیابت می باشد.
• تحمل گلوکز یا OGTT : این آزمایش برای افرادی انجام می شود که نتیجه FBS آن ها در محدوده پیش دیابت است.

انواع روش های اندازه گیری سطح گلوکز خون

روش های اختصاصی و غیر اختصاصی مختلفی به منظور اندازه گیری سطح گلوکز خون وجود دارد که ساده ترین روش بر اساس خاصیت احیا کنندگی گلوکز انجام می شود و دقیق ترین روش، روش اختصاصی با استفاده از واکنش های آنزیماتیک می باشد.

• روش های اختصاصی: هگزوکیناز و گلوکز اکسیداز(دقیق ترین و کم هزینه ترین روش)
• روش های غیر اختصاصی: ارتوتولوئیدین و فولین وو

روش فتومتریک برای اندازه گیری سطح گلوکز خون

این آزمایش توسط کیت گلوکز و همچنین 3 لوله آزمایش با عنوان های تست، بلانک و استاندارد انجام می شود. برای آماده سازی لوله بلانک 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و همچنین 10 میکرولیتر آب مقطر به لوله آزمایش اضافه کنید. به همین ترتیب برای آماده سازی لوله استاندارد نیز 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و 10 میکرولیتر محلول استاندارد به لوله آزمایش اضافه کنید. در انتها هم برای آماده سازی لوله تست، 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و 10 میکرولیتر از پلاسمای بیمار را داخل لوله بریزید. سپس آن ها را با یکدیگر حل کنید.

لوله های تست و استاندارد آماده شده را داخل دستگاه بنماری جوش و در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 10 دقیقه قرار دهید. بدین ترتیب گلوکز های موجود با مواد رنگزای معرف واکنش می دهند. پس از گذشت 10 دقیقه رنگ صورتی داخل لوله های استاندارد و تست تشکیل می شود. در ادامه محتویات لوله های تست و استاندارد را داخل کووت بریزید. دستگاه اسپکتروفتومتر را به وسیله لوله بلانک در طول موج 546 نانومتر صفر کنید. سپس لوله تست و استاندارد را داخل دستگاه قرار دهید. جذب لوله تست و استاندارد را از روی صفحه دیجیتال دستگاه مشاهده و یادداشت کنید. در ابتدا باید برای بدست آوردن سطح گلوکز خون، جذب لوله تست را بر جذب لوله استاندارد تقسیم شود. سپس عدد به دست آمده را در غلظت استاندارد گلوکز (100 میلی گرم بر دسی لیتر) ضرب کنید.

شناخت نام تجاری، به ذهنیت های افراد در رابطه با نام تجاری اطلاق می گردد و شامل کلیه ی جنبه های توصیفی و سنجشی اطلاعات مرتبط با نام تجاری است.گرفتن کارت بازرگانی فوری فرآیند ارزش آفرینی نام تجاری آشکار می سازد که ایجاد ذهنیت مطلوب (شناخت نام تجاری) منبع اصلی کلیه ی ارزش آفرینی های نام تجاری است.

در واقع، آنچه که ارزش ویژه ی نام تجاری را ایجاد می کند، شناخت نام تجاری است. به عبارت دیگر،ارزش ویژه ی نام تجاری مبتنی بر مشتری ،هنگامی ایجاد می شود که سطح بالایی از آگاهی از نام تجاری وجود داشته باشد و ویژگی های مطلوبی را در ذهن مشتریان بالقوه و بالفعل ایجاد کند.

طریقه ی روانشناختی ایجاد شناخت از یک پدیده (نام تجاری) در ذهن مشتری،برای مدیریت نام تجاری ضروری است. تفکرات، تجارب، احساسات و... از یک پدیده ی خاص، در ذهن انسان به صورت گره ها و نقطه های مجزا ثبت و ذخیره می شود. نهایتاً با تجمع گره های مختلف، مغز قادر می گردد تا ارتباطاتی را بین آن ها برقرار سازد و به این صورت، برای موجودیت های مختلف معنا و مفهوماتی را به وجود آورد.

بنابراین،نحوه ی اتصال گره ها،ویژگی های نام تجاری را در ذهن نمایان می سازد.هنگامی که اتصال بین گره ها قوی و شدید باشد،احتمال بسیار بیشتری وجود دارد که ویژگی ها در ذهن مشتری یادآوری گردد،در غیر این صورت وجود محرک های خارجی ضرورت می یابد.

تحقیقات بسیاری در رابطه با اهمیت شناخت ذهنی مشتریان و نحوه ی تاثیرگذاری آن بر تصمیم گیری صورت گرفته است.همچنین این تحقیقات،نحوه ی اثرگذاری شناخت نام تجاری را بر رفتارخرید مشتری نشان داده اند.شناخت نام تجاری،به مشتریان کمک می کند تا اطلاعات مهم نام تجاری را پردازش و یادآوری کنند.همچنین این ویژگی ها و اطلاعات مرتبط با نام تجاری،سبب تداعی هویت و موضع نام تجاری در ذهن مشتریان می گردد.لذا،هنگامی که شناخت از نام تجاری قوی باشد،سبب می گردد تا در ذهن مشتریان نام تجاری تداعی شود.(به جای اینکه در محصول نمایان گردد)

همچنین نکته ی دیگری که حائز اهمیت است،این است که مشتریان نام تجاری را برای خود(به صورت شخصی)ایجاد می کنند و درک آن ها از یک نام تجاری،کاملاَ فردی و منحصر به فرد است.بنابراین،بر خلاف تصورات بسیاری از بازاریابان،تصویر و درک واحدی از یک نام تجاری وجود نخواهد داشت.پس ضرورت می یابد که مدیران، نام تجاری را از نقطه نظر مشتری مدیریت کنند،نه نقطه نظر شرکت و سازمان

به عقیده ی بسیاری از محققان ،منبع ارزش ویژه ی نام تجاری،شناخت از نام تجاری است و این شناخت از نام تجاری توسط دو بعد اصلی آگاهی از نام تجاری و تصویر نام تجاری ایجاد می گردد.همچنین،احساسات حاصل از نام تجاری به عنوان یکی از اجزاء ویژگی های غیر مرتبط محصول ،سبب تداعی تصویر نام تجاری در ذهن مخاطبان شده و از این طریق برای نام تجاری ارزش آفرینی می کند.

آگاهی از نام تجاری:

آگاهی از نام تجاری اشاره به شدت قدرت اتصال ویژگی های ایجاد شده در ذهن دارد و مشتریان می توانند در صورت احساس نیاز به نام تجاری، از آن استفاده و جریان آن را در ذهن خود یادآوری کنند.به دیگر سخن می توان بیان داشت که آگاهی از نام تجاری به میزان قدرت حضور نام تجاری در ذهن مشتریان باز می گردد.

آگاهی از نام تجاری دربرگیرنده ی دو بعد تشخیص نام تجاری و یادآوری نام تجاری است.تشخیص نام تجاری عبارت است از توانایی تجارب گذشته ی فرد از نام تجاری و یادآوری نام تجاری عبارت است از توانایی مشتریان در به یادآوردن نام تجاری هنگام مواجهه با نیاز به نوع محصول

در ذهنیت اول (تشخیص نام تجاری)ممکن است مشتری با ورود به فروشگاه و با دیدن نام تجاری،آن را تشخیص داده و در ذهن،نوع نیازی که آن نام تجاری تامین می کند را تداعی کند،در این حالت آگاهی از نام تجاری طبقه ی نیاز را به فرد یادآوری می کند و در واقع بیان کننده ی تشخیص نام تجاری است.اما در وضعیت دوم(یادآوری نام تجاری)،فرد با نیازی رو به رو می شود که برای رفع آن به ذهن خود رجوع کرده و تعدادی نام تجاری را در رابطه با آن نیاز به خاطر می آورد.در این حالت طبقه ی نیاز یادآور آگاهی از نام تجاری است.در واقع،این حالت بیان کننده ی مفهوم یادآوری نام تجاری است.

https://danasabt.ir/%D9%BE%D9%84%D9%85%D9%BE-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1/

ایجاد آگاهی بالا از نام تجاری در مشتریان دارای چندین مزیت است.اول اینکه احتمال بیشتری وجود دارد که نام تجاری مورد توجه مشتریان قرار بگیرد و همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام مواجهه با نیاز به طبقه ی محصول آن نام تجاری به ذهن مشتریان خطور کند.بنابراین احتمال انتخاب نام تجاری از سوی مشتری بالاتر می رود.دوم اینکه در مورد محصولاتی که تصمیم گیری در مورد آن ها آسانتر است،آگاهی از نام تجاری سبب انتخاب محصول خواهد شد و در آخر اینکه آگاهی از نام تجاری بر پردازش اطلاعات اثر می گذارد.در واقع آگاهی از نام تجاری با تاثیرگذاری بر ایجاد و تصویب ویژگی های نام تجاری،بر تصمیمات خرید مشتریان اثر می گذارد.

کامپوزیت یونیورسال چیست و چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

کامپوزیت یونیورسال نوعی کامپوزیت دندانی است که می‌تواند برای انواع روش‌های ترمیم دندان از جمله پر کردن، باندینگ و روکش استفاده شود. ایمپلنت دندان در رشت به آن یونیورسال می‌گویند زیرا می‌توان آن را روی تمام سطوح دندانی از جمله دندان‌های جلو و عقب استفاده کرد.

ماده تشکیل دهنده کامپوزیت یونیورسال

کامپوزیت یونیورسال از ماده‌ای بر پایه رزین ترکیب شده با ذرات سرامیکی، ساخته شده است. این ساختار به کامپوزیت اجازه می‌دهد ظاهر طبیعی و شفافیت دندان را شبیه‌سازی کند.

طریقه استفاده از کامپوزیت یونیورسال

برای استفاده از کامپوزیت یونیورسال، دندانپزشک ابتدا دندان را برای وجود هرگونه پوسیدگی یا آسیب بررسی می‌کند. در صورت وجود پوسیدگی آن را برطرف کرده، سپس کامپوزیت همرنگ دندان را به صورت لایه‌ای نازک روی دندان قرار داده و مواد را شکل می‌دهد تا با شکل دندان مطابقت داشته باشد. کامپوزیت با استفاده از نور مخصوص سخت می‌شود. این نور باعث دوام و مقاومت بیشتر کامپوزیت در برابر فشارهای طبیعی دندان مانند گاز گرفتن و جویدن خواهد شد.

به طور کلی، کامپوزیت یونیورسال یک ماده دندانپزشکی همه کاره و موثر است که می‌تواند برای ترمیم دندان‌های آسیب دیده یا پوسیده و در عین حال حفظ ظاهر طبیعی استفاده شود.

مزایا و معایب کامپوزیت یونیورسال

کامپوزیت یونیورسال مزایا و معایبی دارد که بیمار باید قبل از انتخاب آن، از تمام آن‌ها مطلع شود. دانستن این مطالب به تصمیم‌گیری بهتر، کمک شایانی خواهد کرد. در ادامه این موارد خواهیم پرداخت.

مزایا

• تطبیق پذیری: کامپوزیت‌های یونیورسال را می‌توان در طیف وسیعی از کاربردها، از جمله ترمیم‌های قدامی، خلفی و زیبایی استفاده کرد.
• زیبایی شناسی: کامپوزیت‌های یونیورسال زیبایی بسیار خوبی دارند. ظاهری طبیعی به دندان می‌دهند و کاملا با بافت و رنگ دندان‌های طبیعی ترکیب می‌شوند.
• دوام: این کامپوزیت‌ها به دلیل ترکیبات قوی، دوام و ماندگاری بالایی دارند.
• جابجایی آسان: کامپوزیت‌های یونیورسال ویسکوزیته پایینی دارند که استفاده و دستکاری آن‌ها را آسان می‌کند.
• چسبندگی: این کامپوزیت‌ها می‌توانند به طور ایمن به سطح دندان بچسبند و ترمیم را پایدارتر کنند و از پوسیدگی در آینده جلوگیری نمایند.

معایب

• حساسیت: کامپوزیت‌های یونیورسال می‌توانند در برخی از بیماران ایجاد حساسیت کنند. بخصوص اگر سابقه حساسیت بیش از حد دندان داشته باشند.
• هزینه بالا: کامپوزیت‌های یونیورسال در مقایسه با سایر مواد دندانپزشکی گران‌قیمت هستند.
• زمان‌بر بودن: این کامپوزیت‌ها برای قرار گرفتن صحیح روی دندان، نیاز به چندین مرحله درمانی دارند زمان‌بر است.
• حساس به تکنیک: کامپوزیت‌های یونیورسال برای قرار گرفتن صحیح در جای خود، نیاز به تکنیک مناسب دارند و تکنیک نامناسب می‌تواند منجر به خرابی‌هایی مانند سایش زود همگام یا جابجایی شود.
• انقباض: مانند همه کامپوزیت‌های دندانی، کامپوزیت‌های یونیورسال در طول درمان دچار انقباض می‌شوند که منجر به ایجاد شکاف بین قسمت ترمیمی و دندان می‌شود. این شکاف‌ها می‌تواند در آینده به دندان آسیب زده و باعث حساسیت و پوسیدگی آن قسمت شود.

کامپوزیت زیبایی چیست و چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

کامپوزیت زیبایی یک ماده همرنگ دندان است که در دندانپزشکی زیبایی برای بهبود ظاهر دندان‌ها استفاده می‌شود. این کامپوزیت شامل مخلوطی از پلاستیک و ذرات شیشه یا سرامیک است و برای پر کردن حفره‌ها، ترمیم ترک‌ها و تغییر شکل دندان‌ها استفاده می‌گردد.

برای نصب کامپوزیت زیبایی روی دندان، ابتدا دندانپزشک با تمیز کردن و تراش بخشی از مینا، سطح دندان را آماده می‌سازد. ممکن است از یک ژل حالت‌دهنده برای کمک به اتصال کامپوزیت زیبایی به دندان استفاده شود. سپس مواد کامپوزیت را مخلوط کرده و به صورت لایه لایه اجرا می‌کنند. با نور مخصوص، هر لایه در حین اجرا سفت می‌شود. هنگامی‌که کامپوزیت شکل گرفت و صیقل داده شد، با دندان‌های اطراف ترکیب می‌شود و نتیجه‌ای طبیعی به دست می‌آید.

کامپوزیت‌های زیبایی یک انتخاب محبوب برای کسانی است که می‌خواهند بدون انجام کارهای زیاد و پیچیده دندانپزشکی، ظاهر دندان‌های خود را بهبود بخشند. این کمپوزیت‌ها بادوام بوده و با رعایت بهداشت دهان و دندان و همچنین معاینات منظم دندانپزشکی می‌توانند چندین سال دوام بیاورند.

مزایا و معایب کامپوزیت زیبایی

کامپوزیت زیبایی مانند تمامی انواع دیگر کانپوزیت‌های دندانی دارای مزایا و معایبی هستند. داشتن این اطلاعات به افراد کمک می‌کند تا انتخابی صحیح داشته باشند. در زیر مزایا و معایب کامپوزیت زیبایی آورده شده است.

مزایا

• ظاهری طبیعی: کامپوزیت‌های زیبایی به خوبی با دندان‌های طبیعی ترکیب می‌شوند و ظاهری یکپارچه و زیبا ایجاد می‌کنند.
• مقرون به صرفه: کامپوزیت زیبایی نسبت به روکش‌های چینی ارزان‌تر است و آن را به گزینه‌ای مقرون‌ به‌ صرفه‌تر برای بسیاری از بیماران تبدیل می‌کند.
• روش سریع و آسان: روش کامپوزیت زیبایی معمولا یک تا دو ساعت برای هر دندان طول می‌کشد. نیازی به بیهوشی ندارد و بیماران می‌توانند بلافاصله پس از آن به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.
• محافظه کارانه: برخلاف روکش‌ها یا ونیر‌ها، کامپوزیت زیبایی، مینای بسیار کمی از دندان را از بین می‌برد و یکپارچگی دندان طبیعی را حفظ می‌کند.

معایب

• به اندازه روکش‌های چینی بادوام نیست: کامپوزیت‌های زیبایی می‌توانند به مرور زمان ترک خورده یا لکه بردارند و ممکن است نیاز به تعویض یا تعمیر داشته باشد.
• طول عمر محدود: کامپوزیت زیبایی تقریبا پنج تا ده سال دوام می‌آورد. در حالی‌که روکش‌ها یا ونیر‌ها ممکن است تا ۱۵ سال یا بیشتر ماندگار باشند.
• انتخاب رنگ محدود: در حالی‌که باندینگ کامپوزیت را می‌توان با رنگ دندان‌های طبیعی تطبیق داد، طیف سایه‌ها نسبت به ترمیم‌های چینی محدودتر است.
• نیاز به نگهداری: بیماران باید بهداشت دهان و دندان را رعایت کنند تا از ایجاد لکه یا آسیب به باند کامپوزیت جلوگیری شود.

مقایسه کامپوزیت یونیورسال با کامپوزیت زیبایی

در حالی‌که هر دو کامپوزیت یونیورسال و کامپوزیت زیبایی مواد کامپوزیتی هستند، اما اهداف متفاوتی دارند. کامپوزیت یونیورسال کاربرد همه‌کاره‌ای دارد، به این معنی که می‌توان از آن برای طیف وسیعی از ترمیم‌های دندانی مانند پر کردن حفره‌ها، شکل دادن به دندان‌ها و اصلاح عیوب زیبایی استفاده کرد. همچنین به دلیل استحکام و دوام خود شناخته شده است و آن را به انتخابی مطمئن برای متخصصان دندانپزشکی تبدیل می‌کند.

از طرف دیگر، کامپوزیت زیبایی به طور خاص برای درمان‌های زیبایی دندان مانند سفید کردن دندان، باندینگ و کانتورینگ طراحی شده است. کامپوزیت زیبایی برای تقلید از رنگ و بافت دندان‌های طبیعی فرموله شده است و ترکیبی یکپارچه با بقیه دندان‌های بیمار ایجاد می‌کند.

انواع کامپوزیت‌‌های دندان

علاوه بر کامپوزیت یونیورسال و کامپوزیت زیبایی، موارد دیگری از کامپوزیت نیز وجود دارند که بد نیست به توضیح آن‌ها نیز پرداخته شود. در ادامه با این انواع آشنا می‌شویم:

کامپوزیت‌های هیبریدی

این کامپوزیت‌های دندانی ترکیبی از کامپوزیت‌های میکروفیل و ماکروفیل هستند. آن‌ها هندلینگ، استحکام و زیبایی خوبی دارند.

کامپوزیت‌های میکروفیل

این کامپوزیت‌های دندانی دارای اندازه ذرات بسیار کوچک هستند و برای اهداف زیبایی استفاده می‌شوند. زیرا می‌توانند ظاهر طبیعی دندان‌ها را تقلید کنند. با این‌حال، آن‌ها به اندازه سایر انواع کامپوزیت قوی نیستند.

کامپوزیت‌های نانوفیلد

این نوع از کامپوزیت‌های دندانی، حتی اندازه ذرات کوچک‌تری نسبت به کامپوزیت‌های میکروفیل دارند و برای اهداف زیبایی و همچنین برای بهبود خواص مکانیکی دندان استفاده می‌شوند.

کامپوزیت‌های پرکننده حجیم

این کامپوزیت‌های دندانی برای استفاده در لایه‌هایی با ضخامت ۴ میلی‌متر طراحی شده‌اند که به دندانپزشکان امکان می‌دهد ترمیم را در تعداد مراحل کمتری کامل کنند. کامپوزیت‌های پرکننده حجیم نسبت به سایر انواع کامپوزیت‌ها حساسیت کمتری ایجاد می‌کنند.

کامپوزیت‌های روان

کامپوزیت‌های روان، ویسکوزیته پایینی دارند و برای ترمیم‌های کوچک یا به عنوان لاینر برای ترمیم‌های بزرگتر استفاده می‌شوند. آن‌ها اغلب در بخش‌هایی از دندان که دسترسی به آن‌ها سخت است بکار گرفته می‌شوند. از دیگر موارد استفاده از کامپوزیت روان می‌توان به پرکردن کانال ریشه اشاره کرد.

کامپوزیت‌های جیومر

کامپوزیت‌های جیومر ترکیبی از گلاس آینومر و مواد کامپوزیت هستند که مزایای هر دو را باهم دارند. کامپوزیت‌های جیومر فلوراید آزاد می‌کنند که این امر می‌تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند و خواص زیبایی و استحکام خوبی را ارائه دهد.

کامپوزیت‌های سیلوران

این کامپوزیت‌های دندانی از ترکیب شیمیایی متفاوتی نسبت به کامپوزیت‌های سنتی استفاده می‌کنند که در نتیجه انقباض کم و دوام بهتری را به همراه دارد. با این‌حال، رسیدگی به آن‌ها دشوارتر است و ممکن است به عوامل اتصال‌دهنده خاصی نیاز داشته باشند.