yektablog

کشت میکروارگانیسم ها در آزمایشگاه

انواع میکروارگانیسم ها برای بقاء و ادامه رشد خود مانند تمامی موجودات زنده نیاز به مواد غذایی و فاکتور های محیطی مناسب مانند دما و اتمسفر و pH دارند.هود لامینار در آزمایشگاه برای مطالعه میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها و قارچ ها نیاز به محیط های کشت است. علاوه بر محیط های زیست طبیعی، میکروب ها توانایی زندگی در محیط های مصنوعی و ساخته شده که حاوی مواد غذایی مورد نیاز میکروارگانیسم ها باشد را دارند که به آن محیط کشت می گویند. زمانی که غلظت میکروارگانیسم کم باشد با انجام کشت، تعداد آن ها را می توان افزایش داد. تهیه محیط کشت میکروبی یکی از فرایند های مهم و اولیه در آزمایشگاه های زیستی است.

این مقاله روش تهیه محیط کشت میکروبی را مورد بررسی قرار می دهد.

منظور از محیط کشت میکروبی چیست؟

محیط های کشت آزمایشگاهی در واقع محلول، سوسپانسیون یا مخلوطی حاوی مواد غذایی مورد نیاز برای رشد میکروب ها و میکروارگانیسم ها هستند.

انواع محیط کشت از نظر فیزیکی

• محیط های کشت جامد آگار
• محیط های کشت نیمه جامد
• محیط کشت مایع

انواع محیط های کشت از نظر نوع مواد تشکیل دهنده و کاربرد آن ها

• محیط کشت پایه (Basic Media):
• محیط کشت غنی شده (Enrichment Media):
• محیط کشت انتخابی (Selective Media)
• محیط کشت افتراقی (Defferential Media)
• محیط کشت اختصاصی (Special Media)
• محیط کشت انتقالی (Transport media)

کشت میکروارگانیسم ها در آزمایشگاه چه شرایطی نیاز دارد؟

کشت میکروب ها زیر هود لامینار انجام می شود. شرایط کشت برای هر نوع از سلول ها و میکروارگانیسم ها بسیار متفاوت است. اما محیط مصنوعی که در آن سلول‌ها کشت می‌شوند همواره شامل یک ظرف مناسب حاوی بستر یا محیطی است که مواد مغذی ضروری (اسیدهای آمینه، کربوهیدرات‌ها، ویتامین‌ها، مواد معدنی)، فاکتورهای رشد، هورمون ‌ها را تنظیم و گازها (O₂، CO₂) و محیط فیزیکوشیمیایی (pH، فشار اسمزی، دما) را تنظیم می کند. کشت میکروارگانیسم روی محیط های کشت در انکوباتور انجام می شود.

شرایط محیطی و مواد غذایی برای کشت میکروارگانیسم ها شامل چه مواردی است؟

• منبع کربن: مانند انواع قند هاف اسید های چرب و الکل های مختلف
• منبع نیتروژن: مانند نمک های آمونیوم، پپتون و تریپتون
• ترکیبات نمکی مثل NaCl
• نمک های ایجاد کننده حالت بافری: مانند KH₂PO₄، K₂HPO₄ و Na₂HPO₄
• فاکتور های رشد مانند پورین ها، پیریمیدین ها و ویتامین ها
• معرف های pH که با تغییر رنگ آن ها می توان به اسیدی یا قلیایی بودن محیط پی برد مانند فنل رد در محیط مانیتول سالت آگار

البته الزاما همه موارد فوق در محیط های کشت وجود ندارند و بسته به نوع میکروب ترکیبات موجود در محیط کشت متفاوت هستند.

دستگاه ها و تجهیزات مورد نیاز برای تهیه محیط کشت میکروبی و کشت میکروارگانیسم ها در آزمایشگاه

• هود لامینار
• انکوباتور
• اتوکلاو
• بن ماری
• سانتریفیوژ
• یخچال آزمایشگاهی
• pH متر
• میکروپیپت
• پلیت
• لوله کشت
• جا لوله ای
• شعله یا هات پلیت
• لوپ یا آنس

روش تهیه محیط های کشت میکروبی

برای تهیه و آماده سازی محیط های کشت روش های مختلفی وجود دارد. برای تهیه محیط های کشت باید بر اساس روش هایی که بر روی ظروف دارای محیط های کشت چاپ شده اند، عمل کرد.

مطابق دستور مندرج روی ظرف حاوی محیط کشت، ابتدا مقدرا معینی از پودر را بردارید، داخل یک بشر یا ارلن بریزد و با آب مخلوط کنید. مخلوط حاصل را روی شعله به مدت چند دقیقه بجوشانید تا کاملا شفاف شود. حین حرارت دادن به خوبی آن را به هم بزنید. در ارلن حاوی محیط کشت را به خوبی ببنید و برای سترون کردن داخل اتوکلاو قرار دهید. پس از پایان اتوکلاو، آن را خارج کرده و تا دمای 45 درجه سانتی گراد خنک کنید. سپس با توجه به حجم پلیت استریل، از محیط کشت داخل آن بریزید. در آن را ببندید تا سرد و جامد شود. پس از سفت شدن، محیط کشت آماده استفاده می شود.

در پتری دیش های با قطر 10 سانتی متر اغلب حدود 10 تا 15 میلی متر از محیط کشت را می ریزند. معمولا برای تهیه محیط کشت در لوله ها در یک لوله آزمایش تا نصف یا یک سوم پر می شود. برای تهیه آگار شیب دار، لوله ها را بعد از ریختن محیط مورد نظر به شکل مایل و مورب نگه داشته تا خودش را گرفته و سفت شود.

روش تهیه محیط کشت نوترین آگار (N.A.)

این محیط دارای اکثر مواد مغذی و لازم برای رشد بیشتر باکتری ها است.

1. 23 گرم از پودر آماده را در 1000 میلی لیتر آب حل کنید.
2. مایع حاصل را چند دقیقه بجوشانید تا رنگ محیط شفاف شود. در صورت استفاده از شعله مستقیم به جای هات پلیت، باید محیط را به طور مرتب هم زد تا آگار نسوزد و به اصطلاح ته نگیرد.
3. مایع به دست آمده را به وسیله اتوکلاو استریل کنید.
4. محیط تهیه شده را در پلیت ها تقسیم کنید.

روش تهیه محیط کشت S.I.M

کاربرد این محیط کشت در بررسی حرکت باکتری ها و قدرت تجزیه و آزاد سازی گوگرد به وسیه باکتری مورد نظر است.

1. مقدار مشخص ذکر شده روی بسته بندی پودر را وزن کنید و داخل 1000 میلی لیتر آب حل کنید.
2. سایر مراحل مشابه روش تهیه محیط نوترین آگار است.

روش تهیه محیط کشت ائوزین متیلن بلو (E.M.B.)

این محیط دارای لاکتوز و معرف شیمیایی ائوزین متیلن بلو (جهت جلوگیری از رشد باکتری های گرم مثبت) است. به همین جهت باکتری های گرم منفی که لاکتوز را تخمیر می کنند در این محیط به رنگ قرمز تا سیاه ظاهر می شوند و باکتری های گرم منفی که لاکتوز را تخمیر نمی کنند کلنی هایی به رنگ محیط به وجود می آورند. مثلا اشریشیا کلی در این محیط کلنی سیاه رنگ تولید می کند و روی پلیت سایه ای از رنگ سبز متالیک (جلای سبز رنگ) دیده می شود .

روش تهیه این محیط کشت مشابه موارد قبلی است.

روش تهیه محیط کشت خون دار

محیط کشت آگار خون دار یکی از محیط های کشت مغذی است که شرایط رشد بسیاری از باکتری ها را فراهم می کند.

1. ابتدا بر اساس روشی که گفته شد، محیط نوترین آگار را تهیه کنید.
2. 2. 5 درصد از خون مورد نظر را به محیط بیافزایید. دمای محیط نوترین آگار باید در حدود 45 تا 50 درجه سانتی گراد باشد.
3. مخلوط را تکان دهید تا کاملا یکنواخت و حل شود.
4. سپس محیط را در پلیت ها تقسیم کنید و استریل سازی را انجام دهید.

https://hakimazma.com/%d8%b3%da%a9%d9%88%d8%a8%d9%86%d8%af%db%8c-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/

روش تهیه محیط کشت قندی

برای تهیه این نوع محیط کشت به پایه با فنیل رد نیاز است. پس از تهیه محیط Phenol red Broth Base، از هر کدام از قند های مورد نیاز 0.5 تا 1 درصد به محیط اضافه کنید. سپس لوله های ازمایش را اتوکلاو استریل کنید.

اصول کشت سلولی بی نقص

کشت انواع سلول ها و میکروب ها مهم ترین آزمایشی است که در آزمایشگاه های پزشکی، میکروبیولوژی، ژنتیک و … انجام می شود. سکوبندی ازمایشگاهی اصولا کشت سلولی فرایند زمانبر و بعضا دشواری است که نیاز به صبر و دقت بالایی دارد. اما نتایجی که دانشمندان و محققان از کشت های سلولی می توانند استخراج کنند، بسیار ارزشمند است. از طرف دیگر کوچک ترین خطا و آلودگی نیز می تواند نتیجه آزمایش، تلاش چندین روزه و مواد اولیه را به خطر بیاندازد. بنابراین با داشتن اطلاعات کافی درباره مشکلات رایج در کشت سلولی و برطرف کردن آن ها به صورت کاملا حرفه ای، در وقت و هزنیه که دو سرمایه گرانبها در آزمایشگاه ها هستند، صرفه جویی می شود.

مقاله پیش رو تلاشی در گردآوری مهم ترین عوامل به خطر افتادن کشت های سلولی و نحوه پیشگیری و یا رفع آن است.

مهم ترین مشکلات رایج در کشت سلولی

• آلودگی میکروبی
• رنگ محیط کشت
• مورفولوژی یا دانه بندی
• تراکم
• مشکلات کلی در بچ
• تمایز زدایی
• چگالی سید شدن سلول ها
• سرعت رشد
• …

در ادامه به برخی از مهم ترین مشکلات رایج در کشت سلولی و نحوه برطرف کردن آن ها می پردازیم.

آلودگی های میکروبی در کشت سلولی

از مهم ترین و البته سخت ترین مشکلات کشت سلولی، وجود آلودگی های میکروبی در محیط است. اگر محیط کشت سترون نباشد، باکتری، قارچ یا مایکوپلاسما می تواند وارد محیط کشت شما شود و تمام نتایجی که در انتظار آن هستید را تحت تاثیر قرار دهد. بهترین راه برای تشخیص این مشکل این است که هر روز ظرف های حاوی محیط کشت را زیر میکروسکوپ بررسی کنید. اندازه باکتری ها حدود 200 میکرون است و با میکروسکوپ قابل شناسایی است. یکی از روش های دیگر بررسی حرکت های تصادفی براونی مانند است.

در صورتی که آلودگی قارچی یا باکتریایی قابل توجه باشد، بدون میکروسکوپ هم قابل تشخیص است. در این حالت حتی ممکن است رنگ محیط نیز تغییر کند.

شناسایی مایکوپلاسما پیچیده‌تر است. انجام آزمایش PCR برای بررسی وجود مایکوپلاسما پیشنهاد می شود.

افزودن آنتی بیوتیک به محیط کشت آلوده یکی از راهکار های ساده و کارآمد در ازبین بردن میکروب های محیط کشت سلول است.

تغییر رنگ محیط کشت سلولی

برای رشد سلول ها مواد مغذی در محیط کشت اضافه می شود. اغلب محیط های کشت دارای یک بافر pH رنگی هستند که در صورت تغییر pH، رنگ محیط نیز تغییر می کند. این تغییر رنگ اغلب به سه دلیل می تواند اتفاق بیافتد:

1. سلول ها تمام مواد مغذی را مصرف کرده اند و محیط کشت نیاز به تغییر دارد.
2. سلول ها مواد را از خود ترشح کرده اند که می توانند برای کشت سلولی شما سمی باشند.
3. آلودگی های میکروبی نیز می توانند رنگ محیط کشت را تغییر دهند که این مورد با میکروسکوپ قابل بررسی است.

برای جلوگیری از این مشکلات، مطمئن شوید که محیط کشت خود را به طور منظم و مداوم تغییر می دهید.

مورفولوژی یا بررسی شکل ظاهری سلول ها در کشت

از مشکلات رایج در کشت سلولی تغییر شکل ظاهری سلول ها یا مروفولوژی آن هاست. در صورت تغییر غیر منظره شکل سلول ها، باید انتظار ایجاد مشکلی را در محیط کشت خود داشته باشد. به عنوان مثال تغییر در مساحت، محیط، کشیده شدن، گرد شدن و ایجاد بیرون زدگی ها از موارد مهم هستند که باید بررسی شوند.

تغییر غیر منتظره سرعت رشد در کشت سلولی

علاوه بر مورفولوژی نادرست، تکثیر سلولی نامناسب هم یکی از مشکلات کشت سلولی به شمار می آید. در صورت مشاهده تغییر ناگهانی در تکثیر سلول ها می توانید این احتمال را بدهید که محیط کشت با سلول های تهاجمی دیگری آلوده شده است. یکی از معیار های تشخیص رفتار های غیر منتظره سلول ها، محاسبه سرعت عبور آن ها از مراحل سه گانه رشد است. البته پیری سلول ها در این معیار می تواند عاملی برای کاهش سرعت رشد باشد.

مهار تماس سول ها

اگر سلول ها بیش از اندازه به هم نزیک باشند یا به اصطلاح اوور لپ داشته باشند، رشد آن ها متوقف می شود و فیزیولوژی و متابولیسم آن ها تغییر می کند. برای جلوگیری از این امر، به سلول های خود در قسمت های مختلف محیط کشت نگاه و بررسی کنید که چقدر فضای خالی در دسترس آن ها است. همانطور که سلول های شما در طول زمان رشد می کنند، شروع به دربرگرفتن تمام فضای موجود در ظرف می کنند. از روی تصاویری که هر روز گرفته می‌شوند، تلاقی را به عنوان ناحیه پوشیده شده توسط سلول‌ها تقسیم بر کل ناحیه تصویر محاسبه کنید. برای بسیاری از رده های سلولی، تلاقی بیش از 70 درصد ممکن است باعث مسمومیت محیط کشت شود.

تراکم سلولی کم در محیط کشت

فاصله زیاد سلول ها از یکدیگر نیز باعث آسیب به کشت سلولی مورد نظر شما می شود. زیرا در برخی موارد، به نظر می رسد یک تراکم سلولی حیاتی وجود دارد که غلظت کافی از فاکتور های رشد ترشح شده را ایجاد می کند و به سلول ها کمک می کند تا به طور جمعی رشد کنند. توجه داشته باشید که طبیعی است که سلول‌ها مدتی طول بکشد تا به محیط جدید خود عادت ، اسکلت سلولی خود را بازسازی، ماتریکس ترشح کنند تا به چسبندگی کمک کند، و قبل از شروع دوباره تکثیر روی بستر پخش شوند. بنابراین سلول ها در غلظتی کمتر از حد مطلوب احتمالاً قادر به رشد طبیعی نخواهند بود.

پیری سلول های محیط کشت

اگر سلول ها به دفعات پاساژ شوند، پیر و فرسوده شده اند. بنابراین سرعت رشد آن ها نیز پایین می آید، حتی اگر فضای کافی و مناسبی برای رشد در دسترس داشته باشند. پس برای این که مشکلات کشت سلولی کاهش یابد، تعداد دفعاتی که سلول محیط کشت پاساژ می شود را یادداشت کنید.

https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86%d8%a7%d8%b1/

مشکلات اساسی در یک بچ

به طور کلی برای اطمینان از مقدار کافی سلول برای تکرار آزمایش ها با یک منبع مشخص باید بچی از سلول های یکسان را آماده و در ویال ها فریز کرد. تا این جا در مورد مشکلات رایج در کشت سلولی حین اجرای پروتکل های کشت بحث کردیم، اما باید هنگام تهیه بچ ها پیش از شروع کشت نیز دقت کافی داشت. زیرا یک اشتباه در این مرحله می‌تواند بر روی تمام آزمایش‌های آینده شما تأثیر بگذارد. اگر سلول های یک ویال رفتاری غیر عادی (مورفولوژی، سرعت رشد، آلودگی) از خود نشان دادند، دلیل مناسبی است که کل بچ را دور بریزید.

اصلاح طرح لبخند چیست؟

اصلاح طرح لبخند بر روی دندان‌ها، فک و لثه تمرکز دارد.ایمپلنت دندان در رشت به همین دلیل دندان‌هایی که خراب و نامرتب هستند در ابتدا درمان و زیبا می‌شوند. اما اگر وضعیت سلامتی دندان‌های فرد خوب نباشد برای شروع تمام روش‌های ترمیمی روی دندان‌های فرد انجام می‌شود. زیرا اولویت همیشه با درمان است. سپس اصلاح طرح لبخند انجام خواهد گرفت. اصلاح طرح لبخند به تمامی روش‌هایی که برای زیبایی دندان‌ها انجام می‌شود گفته می‌شود.

آیا اصلاح طرح لبخند عوارضی به دنبال دارد؟

مانند هر روش دیگر درمانی دندانپزشکی ممکن است انجام اصلاح طرح لبخند عوارض ایجاد کنند. این عوارض بسیار نادر هستند اما باز هم امکان به وجود آمدن آنها وجود دارد.

• عفونت لثه یا پوسیدگی دندان

در صورت گذاشتن لمینت یا کامپوزیت ممکن است به بیماری لثه یا عفونت دندان دچار شوید. دلیل آن نیز لایه‌های سرامیکی و کامپوزیتی نیست بلکه عدم رعایت بهداشت دهان و دندان است. اگر مسواک نزنید و نخ دندان نکشید باکتری‌ها به بافت لثه و مینای دندان هجوم آورده و مشکلات لثه را ایجاد می‌کنند. این عوامل باعث عدم موفقیت اصلاح طرح لبخند می‌شود.

• حساسیت دندان‌ها

یکی از شایع ترین عوارض لمینت دندان ایجاد حساسیت دندانی است. اما اگر دندانپزشک متخصص مهارت و تجربه کافی داشته باشد دندان برای آماده سازی زیاد تراشیده نمی شود. در این شرایط احتمال حساسیت دندان به سردی و گرمی کاهش می‌یابد.

گاز زدن همراه با درد

یکی از عوارض اصلاح طرح لبخند بعد از لمینت می‌تواند احساس درد در حین گاز زدن خوراکی‌ها یا جویدن غذا باشد. این عارضه موقتی است و حداکثر تا ۳ هفته از بین می‌رود. اما اگر این کار توسط دندانپزشک بی تجربه انجام شود و به اعصاب دندان آسیب وارد شود تا مدت‌ها این عارضه همراه شما باقی خواهند ماند.

• عدم توجه به زیبایی شناختی دندان‌ها و صورت

هدف اصلاح طرح لبخند برای زیبا کردن چهره و لبخند است. اما گاهی افرادی را می‌بینیم که با وجود لمینت هیچ زیبایی ندارند. این مورد بستگی به مهارت دندانپزشک دارد که عوامل موثر بر زیبایی را تشخیص دهد. کامپوزیت و لمینت باید متناسب با فرم صورت انتخاب شوند تا ظاهری زیبا با اصلاح طرح لبخند به ارمغان بیاورند. در غیر این صورت فرد حتما ناراضی خواهد شد.

لمینت کامپوزیتی تنها در صورتی که بسیار نازک بوده و نیاز به تراشیدن مینای دندان نداشته باشد در صورت عدم رضایت امکان برداشته شده دارد. اما اگر لمینت سرامیکی باشد برای آماده سازی مینای دندان را تراش می‌دهند و در این حالت برگشت پذیری وجود ندارد و نمی توانید در صورت ناراضی بودن آنها را بردارید. برای رهایی از عوارض اصلاح طرح لبخند تنها می‌توانید لمینت‌ها را تعویض نمایید.

• طرح لبخند معکوس

در طرح لبخند معکوس باید لبه تیز و برنده دندان‌های جلویی فک بالا با دندان‌های رو به روی آن در فک پایین مطابقت داشته باشد. در صورتی که این تقارن به درستی انجام نشود لبخندی نامتناسب و صورتی خشن به وجود می‌آید. در صورت عدم مهارت کافی دندانپزشک این عارضه رخ خواهد داد. به همین دلیل باید دندانپزشک طول دندان‌ها و فرم لب را در نظر بگیرد. این بررسی‌ها معمولا با کمک عکس و ویدئو انجام می‌شود.

یک دندانپزشک حرفه ای باید طول دندان‌ها و شکل لب شما را به دقت آنالیز نماید. در حقیقت او باید تعیین نماید که آیا نیازی به کوتاه کردن با بلند نمودن دندان‌های نیش به منظور اصلاح یک لبخند مقعر وجود دارد یا خیر. این کار به طور موثر با استفاده از تکنیک‌های دیجیتالی مانند عکس یا ویدئو از دندان انجام می‌شود.

• عارضه ۶ دندان جلویی

گاهی برای اصلاح طرح لبخند دندانپزشکان بدون توجه به سایر دندان‌ها، تنها ۶ دندان جلویی را لمینت می‌کنند. در برخی از افراد چهره ای مصنوعی و غیر طبیعی به آنها می‌دهد که یکی از مهمترین عوارض پس از اصلاح طرح لبخند است.

• ترمیم بیش از حد دندان

گاهی در ساخت لمینت‌های سرامیکی در لابراتوار دقت نمی شود و تمایز نور و انعکاس نور در لمینت به وجود نمی آید. اگر دندانپزشک مهارت و تجربه کافی در ساخت و طراحی شکل لمینت داشته باشد این عارضه رخ نخواهد داد. دندانپزشکان باید کوتاهی، بلندی، عرض، ضخامت و انحنای لمینت را در نظر بگیرد.

• بی توجهی به مرز بین دندان‌ها

برای آنکه لبخند زیبایی داشته باشید در اصلاح طرح لبخند، باید فاصله بین دندان‌ها را در نظر بگیرید. در برخی از موارد دندان‌ها لبه‌هایی ساییده شده دارند که در طراحی لبخند ظاهری مسطح و پیر به فرد می‌دهد. به همین دلیل باید دقت نمایید که زوایا به درستی انتخاب شوند تا دچار عوارض اصلاح طرح لبخند نشویم.

• لثه‌های نامتقارن

همانطور که به تقارن و خط لبخند توجه می‌شود باید به هماهنگی لثه نیز دقت کنید. افرادی که در زمان خندیدن نیم یا تمام لثه‌های آنها دیده می‌شود باید به خط لثه توجه بیشتری داشته باشند. در این صورت گرفتار عوارض اصلاح طرح لبخند نمی شوید.

تا به این قسمت از مقاله درباره عوارض احتمالی که اصلاح طرح لبخند ممکن است برای ما بوجود بیاورد صحبت کردیم. اما باید بدانید که در صورت انجام این اقدامات نزد دندانپزشک متخصص و با تجربه، عوارض بسیار کاهش یافته و حتی به صفر می‌رسد.

توهماتی درباره اصلاح طرح لبخند و ایجاد عارضه

برخی از عوارض دیگر وجود دارد که ممکن است شنیده باشید اما حقیقت ندارند. این عوارض غیر واقعی را در ادامه بررسی می‌کنیم.

• لمینت و کامپوزیت روشی ناکارآمد است

هر زمان که صورت فردی را به خاطر می‌آوریم ابتدا لبخند او نظر ما را جلب خواهد کرد. به همین دلیل لبخند زیبا بر زندگی اجتماعی ما تاثیر زیادی دارد. حال این دو روش می‌تواند لبخند ما را زیبا تر کند و بر اعتماد به نفس ما بیفزاید. در این حالت است که روابط اجتماعی ما بهتر می‌شود. پس لمینت و کامپوزیت و تمامی درمان‌های زیبایی کارآمد هستند.

• دندان‌ها با اصلاح طرح لبخند مصنوعی می‌شوند

لمینت و کامپوزیت دندان در کنار بلیچینگ به سفیدی و صافی دندان کمک می‌کند. فقط باید در زمان انتخاب رنگ لمینت‌ها دقت نمایید که به پوست و سایر دندان‌های شما بیاید. از انتخاب رنگ‌های خیلی روشن و متفاوت با سایر دندان‌هایتان اجتناب کنید تا ظاهری طبیعی به صورت شما بدهد. به دلیل آنکه لمینت‌ها در لابراتوار به صورت اختصاصی و متناسب با دندان‌های شما ساخته می‌شوند ظاهری زیبا و طبیعی دارند.

• از ونیر‌ها تنها برای دندان‌های جلویی فک بالا و پایین استفاده می‌شود

برخی از افراد گمان می‌کنند لمینت و کامپوزیت تنها برای ۶ دندان کاربرد دارند. اما در واقعیت این طور نیست. افراد زیادی در زمان لبخند زدن ۱۴ دندان آنها نمایان می‌شود. این دندان‌ها همگی لمینت سرامیکی می‌شوند. لمینت برای اصلاح نقایص تمام دندان‌های فک بالا و پایین مورد استفاده قرار می‌گیرند.

• ونیر‌ها در اصلاح طرح لبخند تهاجمی هستند

در آماده سازی دندان‌ها برای چسباندن ونیر‌ها کمی از مینای دندان را می‌تراشند تا روکش‌ها به درستی چسبیده شوند. این کار باید توسط بهترین متخصص زیبایی دندان انجام شود تا آسیبی به مینای دندان وارد نشود. اگر از کامپوزیت یا لمینت بسیار نازک استفاده کنند هرگز دچار عوارض اصلاح طرح لبخند نخواهید شد.

https://drshamsdentist.com/%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%be%d9%88%d8%b2%db%8c%d8%aa-%d8%af%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%b4%d8%aa/

• لمینت و کامپوزیت‌ها باعث فرسوده شدن دندان‌ها می‌شوند

از آنجایی که لمینت و کامپوزیت روشی تهاجمی نیست پس آسیبی به دندان‌ها وارد نخواهند کرد. اگر بهداشت دهان و دندان را رعایت کنید، روکش‌ها می‌تواند به استقامت دندان‌ها کمک کنند.

شرکت سهامی خاص دارای ارکان سه گانه است که عبارتند از :
الف) رکن تصمیم گیرنده پلمپ دفاتر ( مجمع عمومی )
ب) رکن اداره کننده ( هیات مدیره )
ج) رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )
در ذیل به توضیح راجع به هر یک از این موارد می پردازیم.
رکن تصمیم گیرنده ( مجمع عمومی )
در شرکت سهامی خاص همانند شرکت سهامی عام می توان چند مجمع عمومی را تصور نمود که عبارتند از :

• مجمع عمومی موسس

مجمع عمومی موسس در شرکت سهامی خاص مجمعی است که با حضور موسسین برای تصویب اساسنامه و انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت قبل از به ثبت رساندن شرکت تشکیل می شود تا مقدمات ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها مهیا گردد.
این مجمع در شرکت سهامی خاص با حضور علاقه مندان به تشکیل شرکت سهامی خاص تشکیل می گردد و تصمیمات اتخاذ شده باید به تصویب کلیه اعضاء موسس برسد. البته برگزاری مجمع عمومی موسس برای تشکیل شرکت سهامی خاص جنبه الزامی ندارد و موسسین در برگزاری مجمع عمومی موسس یا عدم برگزاری آن اختیار کامل دارند. در صورت عدم برگزاری مجمع عمومی موسس به شرط این که تصمیمات اولیه برای تشکیل شرکت به تصویب همه موسسین برسد، ارسال مدارک به اداره ثبت شرکت ها منعی ندارد. تقاضای تشکیل به نحو مذکور وجاهت قانونی دارد.

• مجمع عمومی عادی

مجمع عمومی عادی مجمعی است که به صورت سالیانه به ارائه گزارش عملکرد مالی و غیرمالی مدیران از جمله ترازنامه با حضور سهامداران شرکت تشکیل می گردد. به طور کلی وظیفه مجمع عمومی عادی تصمیم گیری در امور جاریه شرکت و به عبارت دقیق تر هر آنچه از وظایف مجمع عمومی موسس و مجمع عمومی فوق العاده نیست از وظایف مجمع عمومی عادی به شمار می رود.

• مجمع عمومی فوق العاده

مجمعی است از سهامداران شرکت سهامی خاص که در مواقع ضروری و برای تصمیم گیری در امور فوق العاده مانند تغییر اساسنامه ، اقامتگاه یا تابعیت شرکت یا سرمایه شرکت یا انحلال شرکت قبل از موعد تشکیل می شود. برای تشکیل مجمع عمومی فوق العاده به مانند مجمع عمومی موسس که در زمان تشکیل و یا مجمع عمومی عادی که سالیانه برگزار می شود زمان خاصی در قانون تعیین نشده است و زمان برگزاری آن منوط به ضرورت آن است یعنی هر وقتی که مدیران شرکت به تصمیم خود یا گزارش بازرس یا تقاضای اعضاء تصمیمات مهمی چون تغییرات در اساسنامه یا تغییر در اقامتگاه یا تابعیت شرکت را ضروری ببیند یا افزایش یا کاهش سرمایه شرکت را مصلحت بدانند و یا موارد انحلال شرکت ایجاد گردد مبادرت به تشکیل مجمع عمومی فوق العاده می نمایند.

• رکن اداره کننده ( هیات مدیره )

شرکت سهامی خاص به وسیله هیات مدیره که از بین صاحبان سهام انتخاب شده و کلاَ یا بعضاَ قابل عزل می باشند اداره خواهد شد که این اشخاص باید واجد شرایط سلبی و ایجابی مقرر در قانون تجارت باشند که پس از انتخاب به عنوان هیات مدیره در اولین جلسه خود از بین اعضاء هیات مدیره یک رئیس و یک نایب رئیس که باید شخص حقیقی باشد برای هیات مدیره انتخاب نماید همچنین هیات مدیره باید اقلاَ یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عاملی شرکت برگزیند و حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به اوم تفویض شده است نماینده شرکت محسوب و از طرف شرکت مجاز به اقدام است و چنانچه خارج از اختیارات داده شده که حق امضاء دارد اقدام کند شخصاَ مسئول جبران خسارت می باشد.

• رکن کنترل کننده ( بازرس یا بازرسان )

بازرس وظیفه کنترل اقدامات مالی و غیرمالی مدیران و نحوه اداره شرکت را به عهده دارد در ماده 145 لایحه قسمتی از قانون تجارت مصوب 1347 انتخاب اولین بازرس یا بازرسان شرکت سهامی عام را از نحوه انتخاب بازرس یا بازرسان در شرکت سهامی خاص مجزا نموده است یعنی در شرکت سهامی عام اولین بازرس یا بازرسان در مجمع عمومی موسس توسط مجمع عمومی موسس انتخاب می شوند و در صورتی که مجمع عمومی موسس تشکیل نشود اولین بازرس یا بازرسان در صورتجلسه ای قید و به امضاء سهامداران می رسد اما در خصوض بازرس یا بازرسان که در دوره حیات شرکت یعنی بعد از پایان دوره اولین بازرس یا بازرسان انتخاب می شوند.

https://danasabt.ir/2023/09/17/%D8%A7%D8%AE%D8%B0-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%AA-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%B1%DA%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%81%D9%88%D8%B1%DB%8C/

ماده 147 لایحه یاد شده وضعیت را تعیین تکلیف نموده است و تصریح می دارد مجمع عمومی باید یک یا چند بازرس علی البدل نیز انتخاب کند تا در صورت معذوریت یا فوت یا استعفا یا سلب شرایط یا عدم قبول سمت توسط بازرس یا بازرسان اصلی جهت انجام وظایف بازرسی دعوت شوند که با این وصف قانونگذار در انتخاب بازرس یا بازرسان بعدی در دوره حیات شرکت بین شرکت سهامی عام و خاص تفاوتی قائل نشده است و انتخاب ایشان با مجمع عمومی عادی است و کلیه مقررات مربوط به بازرس یا بازرسان در شرکت سهامی خاص به مانند شرکت سهامی عام است.

برای درک بهتر تفاوت بین ثبت شرکتهای هلدینگ و سرمایه گذاری بهتر است ابتدا تعریفی جامع از این شرکت ها ارائه دهیم.

• شرکت هلدینگ

شرکت های هلدینگ (مادر)؛ شرکت هایی هستند که قصد آن ها اداره مستقیم شرکت های زیر مجموعه از طریق خرید یا سرمایه گذاری در سهام آن هاست.ثبت شرکت این شرکت ها در چند شرکت که در یک زمینه مشترک فعالند سرمایه گذاری می کنند. در واقع هر شرکتی که سهام مدیریتی یک یا چند شرکت دیگر را در اختیار داشته باشد هلدینگ است. شرکت های هلدینگ منجر به کاهش ریسک صاحبان سهام می شوند و هم چنین می توانند به مالکیت و کنترل تعدادی از شرکتها منجر شوند.
هلدینگ ها از طریق کنترل شرکت خود می توانند به سود بیشتری دست پیدا کنند گرچه هزینه سرمایه آنها بیشتر می شود چون مدیریت شرکتهای تابعه چندان ارزان نیست.یک شرکت هلدینگ صاحب سهام مهم دیگر شرکت هاست. این اصطلاح معمولاَ برای شرکت هایی به کار می رود که کالا یا خدمات تولید نمی کنند و تنها هدف این است که با مالکیت سهام دیگر شرکت ها، گروهی از شرکت ها را تشکیل دهند.
علاوه بر نام شرکت مادر، به این قبیل شرکت ها ، کنترل کننده ، دارنده یا مالک نیز می گویند.این دسته از شرکت ها، می توانند در حوزه های متنوعی نظیر خدماتی و بازرگانی و صنعتی شکل بگیرند.
نکته : اگر قبل از نام اصلی شرکت عبارت " هولدینگ " قید گردد، باید قبل از ثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها از سازمان اوراق بهادار و بورس مجوز مربوطه را دریافت کرد. اما اگر پیشوند وجود نداشته باشد نیازی به دریافت مجوز نیست.

• شرکت سرمایه گذاری

شرکت های سرمایه گذاری، شرکت هایی هستند که هدف از تأسیس آنها سرمایه گذاری در شرکت ها با حضور افراد متخصص بوده، اشخاصی که می دانند چطور شرکت های دیگر را آنالیز کرده، در چه زمان مناسبی اقدام به خرید کرده یا چه میزان از سهام دیگر شرکتها را به دست بیاورند یا سهامی که خریدند را برای کسب سود واگذار کنند.
شرکتهای سرمایه گذاری واسطه گر مالی اند. منابع مورد نیازشان را از سهامدار یا سپرده گذار تهیه می کنند. این شرکت ها منابع مالی مورد نیاز خود را برای شرکتهای صنعتی و تولیدی فراهم می کنند و در آنها سرمایه گذاری می کنند.

• تفاوت ثبت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری

مهم ترین تفاوت این دو شرکت در این زمینه است که شرکتهای سرمایه گذاری سهام شرکت ها را بعضاَ بدون اهداف کنترل مدیریتی و تنها با هدف دریافت سود بدون دخالت در اداره شرکت خریداری می نمایند. اما شرکت های هلدینگ به ذات، شرکتهای کنترل کننده می باشند که با خرید درصد بالایی از سهام شرکت وابسته را کنترل می کنند.
از جمله سایر تفاوت ها عبارت است از :
_ شرکتهای مادر ( هلدینگ) با خرید اکثر سهام شرکتهایی که دارای ویژگی مشترکند علاوه بر اداره شرکتها با ایجاد زمینه هم افزایی یا تکمیل یک فعالیت به طور کامل، از تولید مواد اولیه، بازرگانی داخلی و خارجی برای خرید مواد اولیه، تولید کالا و خدمات ... سعی در سودآوری از طریق شرکتهای تخصصی فعال در اجزای چرخه دارند. شرکتهای مادر شرکتهای تحت تملک خود را مدیریت می کنند و معمولا شرکتها را نمی فروشند مگربه دلیل اخذ سیاستهای جدید.
اما شرکتهای سرمایه گذاری بطور حتم جهت دخالت در مدیریت، در شرکتها سرمایه گذاری نمی کنند و دیدگاهی بلند مدت در خریدن سهام ندارند. چنانچه سود خود را به دست بیاورند سهام یک شرکت را فروخته و سهام شرکتهای دیگر را می خرند. یا در صورت کاهش ارزش سهامی، سهم مورد نظر را می فروشند.
_ مراحل دریافت مجوز برای ثبت شرکتهای هلدینگ و شرکتهای سرمایه گذاری از مرحله موافقت اصولی با ثبت شرکت تا صدور مجوز تأسیس مانند هم می باشد. مطابق مصوبه تاریخ 15/2/86 هیأت مدیره سازمان بورس و اوراق بهادار حداقل سرمایه شرکت هلدینگ از نوع سهامی خاص پنجاه میلیارد ریال و در شرکت مادر از نوع سهامی عام یکصد میلیارد ریال است. اما در شرکتهای سرمایه گذاری در قالب سهامی خاص حداقل سرمایه برای ثبت شرکت تنها صدهزار تومان می باشد.

https://danasabt.ir/%D9%BE%D9%84%D9%85%D9%BE-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1/

_ مستندات قانونی صدور مجوز تأسیس و فعالیت شرکت هلدینگ و سرمایه گذاری درچند مورد قانون بازار اوراق بهادار ، اساسنامه نمونه شرکتهای سرمایه گذاری، دستورالعمل تأیید صلاحیت حرفه ای مدیران نهادهای مالی و مصوب مربوط به حداقل سرمایه شرکتهای سرمایه گذاری و مادر با هم مشترکند اما شرکت هلدینگ علاوه بر این موارد دارای مستند قانونی دیگر تحت عنوان آیین نامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار نیز می باشد.

چه زمانی دندان نیاز به عصب کشی دارد؟

دندان‌ها معمولاً زمانی نیاز به عصب کشی دارند که داخل دندان که حاوی رگ‌های خونی و اعصاب است،کامپوزیت دندان در رشت عفونی شده یا آسیب ببیند. برخی از علائم رایجی که نشان می‌دهد دندان ممکن است به عصب کشی نیاز داشته باشد عبارتند از درد شدید دندان، حساسیت به دمای گرم یا سرد، تورم یا حساسیت در لثه‌ها، یا تیره شدن دندان. اگر مشکوک هستید که ممکن است نیاز به عصب کشی دندان داشته باشید، مهم است که در اسرع وقت برای معاینه دقیق به دندانپزشک مراجعه کنید.

علل آسیب پالپ و نیاز به عصب کشی

دلایل متعددی وجود دارد که چرا پالپ داخل دندان ممکن است آسیب ببیند یا عفونی شده و نیاز به عصب کشی دندان داشته باشد. از علل شایع نیاز دندان به عصب کشی می‌توان به پوسیدگی یا حفره‌های عمیق، ضربه یا آسیب به دندان، ترک یا شکستگی در دندان، اقدامات تکراری دندانپزشکی روی یک دندان و بیماری لثه اشاره کرد. هنگامی که پالپ آسیب دیده یا عفونی شود، می‌تواند باعث درد شدید، حساسیت و تورم گردد. در برخی موارد، فرد حتی ممکن است دچار آبسه یا عفونت شود که در صورت عدم درمان، این عفونت می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن سرایت کند. عصب کشی دندان اغلب برای برداشتن پالپ آسیب دیده و بازگرداندن دندان به عملکرد طبیعی خود ضروری است.

چرا نباید عصب کشی دندان را به تعویق انداخت؟

به تعویق انداختن عصب کشی دندان می‌تواند منجر به مشکلات متعددی گردد. یک دندان عفونی یا آسیب دیده می‌تواند باعث درد و ناراحتی شدید شده و همچنین می‌تواند بر توانایی فرد برای خوردن، خوابیدن و انجام فعالیت‌های روزانه تأثیر بگذارد. علاوه بر این، به تاخیر انداختن عصب کشی دندان می‌تواند باعث گسترش عفونت به سایر دندان‌ها و لثه‌ها شود. اگر سایر دندان‌ها نیز درگیر شوند به کار دندانپزشکی گسترده‌تر و درمان بالقوه پرهزینه‌تری نیاز است. در برخی موارد، عفونت ریشه درمان نشده حتی می‌تواند به سایر قسمت‌های بدن نیز سرایت کند و عوارض جدی برای سلامتی ایجاد کند. اگر حس می‌کنید که ممکن است به عصب کشی دندان نیاز داشته باشید، مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید تا در مورد گزینه‌های درمانی خود صحبت کرده و از عوارض احتمالی جلوگیری کنید.

علائم دندانی، که نیاز به عصب کشی دارد چیست؟

علائم دندانی که نیاز به عصب کشی دندان دارد ممکن است متفاوت باشد، اما در این بخش به تشریح علائم رایج خواهیم پرداخت. برخی از این علائم عبارتند از:

• درد شدید دندان، به ویژه هنگام جویدن یا فشار آوردن به دندان یکی از مهم‌ترین نشانه‌هاست.
• حساسیت به دماهای گرم یا سرد که حتی پس از رفع گرما یا سرما نیز باقی می‌ماند.
• تورم یا حساسیت در لثه در نزدیکی دندان آسیب دیده نباید نادیده گرفته شود.
• تغییر رنگ دندان که ممکن است خاکستری یا تیره‌تر از دندان‌های اطراف به نظر برسد.
• یک برآمدگی یا جوش کوچک روی لثه نزدیک دندان آسیب دیده که ممکن است نشان دهنده آبسه یا عفونت باشد.
• مزه یا بوی بد در دهان که ممکن است ناشی از عفونت باشد.

اگر هر یک از این علائم را تجربه می‌کنید، مهم است که در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کنید تا مشخص شود که آیا عصب کشی دندان مورد نیاز است یا خیر.

مراحل عصب کشی دندان

عصب کشی دندان یک روش دندانپزشکی است که شامل برداشتن پالپ آسیب دیده یا عفونی از داخل دندان و جایگزینی آن با مواد پر کردنی است. در این قسمت از مقاله، یک نمای کلی از مراحل مربوط به عمل عصب کشی دندان آورده شده است:

بی حسی موضعی

دندانپزشک یک بی حس‌کننده موضعی برای بی حس کردن دندان و ناحیه اطراف آن تزریق می‌کند.

دسترسی به پالپ

سپس یک سوراخ کوچک در بالای دندان ایجاد می‌کند تا به محفظه پالپ دسترسی پیدا کرده و پالپ آسیب دیده یا عفونی را خارج نماید.

تمیز کردن محفظه پالپ

دندانپزشک از ابزارهای تخصصی مختلفی برای تمیز کردن محفظه پالپ و کانال‌های ریشه دندان استفاده می‌کند و باکتری‌ها یا آلودگی‌های باقی مانده را از بین می‌برد.

پر کردن دندان

در انتهای درمان، فضایی که از پالپ برداشته شده است با ماده‌ای لاستیک مانند به نام گوتاپرکا پر می‌شود. سپس دندان با مواد پر کردنی یا روکش مهر و موم می‌شود تا از آسیب یا عفونت بیشتر جلوگیری گردد.

مراقبت‌های بعدی

دندانپزشک یک ویزیت بعدی را برای نظارت بر پیشرفت سلامت دندان و اطمینان از بهبود صحیح آن تعیین می‌کند.

مدت زمان عصب کشی دندان ممکن است بسته به پیچیدگی دندان و شدت عفونت، متفاوت باشد. در برخی موارد، این روش ممکن است به چندین قرار ملاقات نیاز داشته باشد. با این حال، با مراقبت مناسب، عصب کشی دندان می‌تواند دندان آسیب دیده یا عفونی را نجات داده و آن را ترمیم کند.

مراقبت بعد از عصب کشی دندان

پس از تمام شدن عصب کشی دندان، مراقبت از آن برای بهبود و جلوگیری از آسیب بیشتر یا بروز عفونت بسیار مهم است. در اینجا چند نکته برای مراقبت از دندان بعد از عصب کشی وجود دارد:

• داروهای مسکن و آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را طبق دستور دندانپزشک مصرف کنید.
• از جویدن با دندان درمان شده تا زمانی که دندانپزشک شما یک پرکردگی یا روکش دائمی قرار نداده است اکیدا خودداری کنید.
• با مسواک زدن و نخ دندان کشیدن منظم، بهداشت دهان و دندان را به خوبی رعایت کنید.
• از خوردن غذاهای سفت یا سخت که احتمال دارد به دندان یا پرکردگی آن آسیب برساند، خودداری کنید.
• برای نظارت بر روند بهبودی در هر قرار ملاقات بعدی با دندانپزشک خود حتما شرکت کنید.
• برای محافظت از دندان در برابر آسیب بیشتر، روکش یا ترمیم دیگری باید انجام شود.
• اگر بعد از عصب کشی دندان، هرگونه درد یا تورم را تجربه کردید، فوراً با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

پیروی از این نکاتی که بیان شد، می‌تواند به اطمینان از بهبود موفقیت آمیز پس از عصب کشی دندان کمک کرده و سلامت دهان و دندان را در دراز مدت بهبود بخشد.

درمان‌های جایگزین عصب کشی دندان

در حالی‌که روش سنتی عصب کشی دندان به طور کلی به عنوان یک استاندارد طلایی برای درمان دندان‌های آسیب دیده یا عفونی در نظر گرفته می‌شود، اما چندین روش درمانی جایگزین وجود دارد که ممکن است برای برخی از بیماران مناسب‌تر باشد. در اینجا چند نمونه از این روش‌های جایگزین برای عصب کشی دندان را برشمردیم:

• پوشش پالپ: پوشش پالپ یک روش درمانی کم تهاجمی است که شامل قرار دادن یک پوشش محافظ روی پالپ آسیب دیده به جای برداشتن کامل آن است. پوشش پالپ معمولا فقط برای مناطق کوچک آسیب یا پوسیدگی که هنوز به کانال ریشه نرسیده اند، توصیه می‌شود.
• اندودنتیکس ترمیمی: این درمان یک تکنیک جدیدتر است که شامل استفاده از سلول‌های بنیادی و سایر عوامل رشد برای بازسازی پالپ آسیب دیده به جای برداشتن آن است. اندودنتیکس ترمیمی هنوز یک درمان تجربی محسوب می‌شود و به طور گسترده در دسترس همه نیست.
• اپیکو کتومی: اپیکو کتومی یک روش جراحی است که شامل برداشتن نوک ریشه دندان و بافت عفونی اطراف آن می‌شود. اپیکو کتومی به طور معمول تنها زمانی توصیه می‌شود که عصب کشی دندان به روش سنتی شکست خورده و دندان همچنان عفونی باقی مانده باشد.

• https://drshamsdentist.com/%d9%85%d8%aa%d8%ae%d8%b5%d8%b5-%d8%a7%db%8c%d9%85%d9%be%d9%84%d9%86%d8%aa-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%b4%d8%aa/

توجه به این نکته مهم است که اگرچه درمان‌های جایگزین عصب کشی دندان ممکن است برای برخی بیماران مناسب باشند، اما برای همه مناسب نیستند. ضروری است که همه گزینه‌های درمانی خود را با دندانپزشک خود در میان بگذارید تا بهترین اقدام را برای نیازهای فردی خود تعیین کنید.

سنجش رطوبت مواد غذایی

در صنعت مواد غذایی، دقت در طول فرآیند تولید حرف اول را می زند. تضمین کیفیت محصول، حفظ ماندگاری، اندازه گیری دقیق رطوبت در محصولات غذایی مختلف در آزمایشگاه های صنایع غذایی بسیار پر اهمیت هستند. اما کارشناسان صنایع غذایی چگونه به این امر دست می یابند؟ سکوبندی ازمایشگاهی در ادامه به توضیح نحوه اندازه گیری رطوبت مواد غذایی در محیط آزمایشگاهی با استفاده از دستگاه ها و تجهیزات مورد نیاز خواهیم پرداخت.

اهمیت اندازه گیری دقیق رطوبت مواد غذایی در صنایع غذایی

اندازه گیری دقیق رطوبت مواد غذایی به دلایل مختلفی در صنایع غذایی بسیار مهم است. کیفیت و ثبات محصول را تضمین می کند. همچنین محتوای رطوبت بر روی طعم و بافت محصولات غذایی تأثیر می گذارد. رطوبت بیش از حد می تواند رشد میکروبی را افزایش داده و منجر به فساد و خطراتی برای سلامتی افراد شود. از طرف دیگر، رطوبت ناکافی ممکن است منجر به تغییرات نامطلوب مانند خشک شدن یا از دست دادن طعم شود. با نظارت و کنترل سطوح رطوبت، تولید کنندگان مواد غذایی می توانند مدت زمان ماندگاری محصول را افزایش دهند و در عین حال اطمینان حاصل کنند که محصولاتشان برای مصرف سالم می مانند.

علاوه بر این، سنجش رطوبت مواد غذایی برای برچسب‌گذاری دقیق محصول ضروری است زیرا محتوای آب به طور قابل توجهی بر غلظت مواد مغذی در هر وعده تأثیر می‌گذارد. اندازه گیری های دقیق تضمین می کند که مصرف کنندگان به اطلاعات قابل اعتمادی در مورد ترکیبات مواد غذایی مصرفی دسترسی دارند.

دستگاه ها و تجهیزات رایج مورد استفاده برای اندازه گیری رطوبت مواد غذایی

وقتی صحبت از اندازه گیری رطوبت مواد غذایی در آزمایشگاه می شود، دستگاه ها و تجهیزات متعددی مورد استفاده قرار می گیرند. این ابزارها به اطمینان از سنجش دقیق رطوبت مواد غذایی کمک می کنند. برخی از این دستگاه های رایج شامل موارد زیر است که می توانید از فروشگاه رویان ایران با قیمت بسیار مناسب تهیه کنید.

آنالایزر رطوبت یا رطوبت سنج (Moisture Analyzer)

این دستگاه از اصل خشک کردن برای تعیین میزان رطوبت در یک نمونه استفاده می کند. درواقع نمونه را در حالی که وزن می کند همزمان گرم می کند و امکان محاسبه دقیق رطوبت را فراهم می کند. ترازو رطوبت سنج رادوگ بهترین و دقیق ترین دستگاه برای اندازه گیری رطوبت است.

کارل فیشر تیتراتور(Karl Fischer Titrator)

این دستگاه که به طور خاص برای نمونه های مایع طراحی شده است، رطوبت را از طریق یک واکنش شیمیایی بین آب و ید یا دی اکسید گوگرد اندازه گیری می کند.

تعادل رطوبت مادون قرمز (Infrared (IR) Moisture Balance)

این دستگاه با استفاده از اشعه مادون قرمز، میزان رطوبت را بر اساس میزان انرژی جذب شده به وسیله مولکول های آب در نمونه تعیین می کند.

آون آزمایشگاهی یا فور (Oven Method)

آون آزمایشگاهی یکی از مهم ترین دستگاه ها در تمام آزمایشگاه ها است که پرسنل از آن برای کاربردهای مختلفی می توانند استفاده کنند. استفاده از آون روشی گسترده برای تعیین رطوبت مواد غذایی است. نمونه در داخل آونی که در دمای مشخصی تنظیم شده قرار می گیرد تا تمام آب تبخیر شود. قبل و بعد از قرار دادن نمونه در اون وزن آن به کمک یک ترازوی دقیق اندازه گیری می شود. در برخی آزمایش ها استفاده از کوره آزمایشگاهی به جای فور پیشنهاد می شود.

این ها تنها چند نمونه از دستگاه های کاربردی برای اندازه گیری دقیق و کارآمد رطوبت مواد غذایی در محیط های آزمایشگاهی هستند. هر کدام بسته به عواملی مانند نوع نمونه و سطح دقت مورد نیاز مزایای خاص خود را دارند. کارشناسان رویان ایران می توانند به شما در خرید مناسب ترین دستگاه مشاوره رایگان دهند.

آزمون اندازه گیری رطوبت مواد غذایی در محیط آزمایشگاه

برای اندازه گیری رطوبت مواد غذایی روش های مختلفی معرفی شده اند که با توجه به نوع نمونه و شرلیط دیگر باید دستورالعمل مناسب را برگزید. آنچه در ادامه مشاهده می کنید تنها یکی از روش های متداول در 5 مرحله است.

مرحله 1: نمونه را آماده کنید

قبل از شروع فرآیند اندازه گیری، تهیه صحیح نمونه بسیار مهم است. با جدا کردن بخشی از ماده غذایی مورد نظر شروع کنید و از همگن بودن آن اطمینان حاصل کنید. همگن بودن ضروری است زیرا نتایج دقیق را در طول تجزیه و تحلیل رطوبت تضمین می کند.

مرحله 2: نمونه را وزن کنید

با استفاده از ترازو نمونه آماده شده خود را به دقت وزن کنید. این وزن اولیه به عنوان یک نقطه مرجع برای محاسبه رطوبت مورد نیاز است.

مرحله 3: نمونه را خشک کنید

اکنون زمان حذف تمام رطوبت از نمونه است. این را می توان از طریق روش های مختلف خشک کردن مانند خشک کردن در آون یا استفاده از تجهیزات تخصصی تر انجام داد.

مرحله 4: مقدار رطوبت را محاسبه کنید

هنگامی که نمونه شما به اندازه کافی خشک شد، قبل از وزن کردن مجدد اجازه دهید خنک شود. وزن نهایی نشان دهنده وزن خشک نمونه شما پس از تبخیر تمام رطوبت است. اکنون می توانید میزان رطوبت آن را با استفاده از این فرمول محاسبه کنید:

Moisture Content (%) = [(Initial Weight – Final Weight) / Initial Weight] x 100

مرحله 5: تکرار و میانگین نتایج

برای اطمینان از دقت، این مراحل را چندین بار با نمونه های مختلف از یک ماده غذایی تکرار کنید. هر یک از نتایج را یادداشت کنید و سپس میانگین آن ها را محاسبه کنید تا نمایش مطمئن تری از میزان رطوبت کلی بدست آورید.

عوامل موثر بر سنجش رطوبت مواد غذایی و نحوه کنترل آن ها

اندازه گیری رطوبت یکی از جنبه های مهم آنالیز مواد غذایی در محیط آزمایشگاهی است. با این حال، عوامل متعددی وجود دارد که می تواند بر دقت این اندازه گیری تأثیر بگذارند.

• یکی از عوامل اصلی که بر اندازه گیری رطوبت تأثیر می گذارد، ناهمگنی نمونه است. نمونه های غذا معمولاً حاوی اجزای مختلف با محتوای رطوبت متفاوت هستند. برای به حداقل رساندن این تنوع، اطمینان از نمونه برداری از قسمت های مختلف ماده غذایی مهم است.
• یکی دیگر از عواملی که باید در نظر بگیرید دما در طول فرآیند اندازه گیری است. میزان رطوبت می تواند تحت تأثیر تغییرات دما قرار گیرد، زیرا ممکن است در برخی از مواد غذایی هنگام قرار گرفتن در معرض گرما یا سرما تغییراتی در میزان رطوبت آن ها به وجود بیاید.

• https://hakimazma.com/%d9%87%d9%88%d8%af-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/%d9%87%d9%88%d8%af-%d9%84%d8%a7%d9%85%db%8c%d9%86%d8%a7%d8%b1/

• رطوبت بالای محیط می تواند باعث جذب رطوبت هوا شود و در این حالت اندازه گیری دقیق صورت نمی گیرد. انجام آزمایش در محیط کنترل شده با سطوح رطوبتی تنظیم شده می تواند به کاهش این مشکل کمک کند.
• انتخاب روش مناسب یا تجهیزات اندازه گیری نیز نقش بسزایی در تجزیه و تحلیل دقیق رطوبت دارد.

عصب کشی واژه آمیانه ایست که جزوی از شاخه علم دندانپزشکی به نام اندودنتیکس قرار می گیرد.کامپوزیت دندان در رشت در زبان یونانی اندو به معنی درون و دنت به معنی دندان است; بنابراین، درمان اندودنتیکس به معنی درمان فضای داخل دندان است. اندودنتیکس شاخه ای از علم دندان پزشکی است که در آن به درمان پالپ دندان پرداخته می شود. دامنه درمان های اندودنتیک گسترده است و پاره ای از این موارد عبارتند از: درمان پالپ زنده و غیر زنده، جراحی اندودنتیک، درمان مجدد کانال ریشه دندان و….
پالپ دندان بافت نرمی است که در مرکز دندان قرار دارد. در واقع به قسمت درون دندان( لایه زیرین مینا و عاج) که حاوی رگ های خونی، عصب و بافت های ارتباطی است، پالپ گفته میشود. اندازه و شکل پالپ ممکن است تحت تاثیر مرحله تکاملی دندان(مرتبط با سن بیمار) قرار گیرد.

عوامل ایجاد کننده بیماری های پالپ نیاز به عصب کشی

پوسیدگی های دندانی اگر درمان نشوند، بعد از تخریب مینا و عاج به پالپ می رسند و باعث التهاب و ناراحتی می شوند. علاوه بر پوسیدگی، عوامل دیگری چون سابقه ضربه ناگهانی به دندان، پرکردگی های عمیق، شکستگی و ترک دندان، تحلیل و سایش شدید دندانها و بیماری های پیشرفته لثه نیز در ایجاد التهاب و بیماری پالپ نقش دارند.
میزان التهاب پالپ متناسب با مقدار و شدت تخریب بافتی است. آسیب های خفیف مانند پوسیدگی های اولیه و یا تهیه حفره های کم عمق باعث التهاب خفیف می شود و یا اصلا التهابی ایجاد نمی کنند و پوسیدگی های عمیق و ترمیم های وسیع و یا تحریکات مداوم معمولا تغییرات التهابی شیدیدتری ایجاد می کنند.

اندو یا RCT مخفف Root Cana Therapy

این عنوان از سه کلمه Root به معنای ریشع، Canal به معنای مجرا و Therapy به معنی معالجه تشکیل شده است. درواقع، یک روش درمان دندانپزشکی است که به درمان ریشه می پردازد و به این معنی است که باید پالپ ناحیه تاج و ریشه خارج شود.

عصب کشی یا درمان اندو درست و خوب

انتظار بیمار از درمان اندو و نظر دندانپزشک

همیشه زمانی که بیمار به یک کلینیک دندانپزشکی یا مطب دندانپزشکی مراجعه می کند نگران این موضوع است که یک دکتر خوب را انتخاب کرده باشد و درمان دندانش نتیجه بخش باشد. چیزی که یک بیمار انتظار دارد این است که بعد از درمان اندو (عصب کشی) درد دندانش تسکین داده شود و نیز بتواند دندان خود را تا مدت طولانی و حتی سالها نگه دارد، این یک انتظار طبیعی است چرا که بیمار با مراجعه به مرکز درمانی و عمل درمانی انتظار بهبود دارد که این اینتظار می تواند بجا و درست در شرایطی که به تفضیل به آن در ادامه خواهیم پرداخت و نیز می تواند این انتظار با احتمال خیلی کم باشد.

دندان کاندید مناسب برای عصب کشی (اندودنتیکس)

چرا که ممکن است دندان کاندید مناسبی برای درمان پالپ و عصب کشی دندانی با شرایط وخیم باشد و نهایتا تا ۵سال این دندان برای شخص بتواند بماند، که یک دندانپزشک خوب بعد از معاینه و مشاهده عکس های رادیوگرافی بررسی های لازم در مورد احتمال موفقیت اندو در دندان را خواهد کرد و نتیجه را به بیمار خواهد گفت و این نظر بیمار خواهد بود که آیا می خواهد دندان خود را حفظ کند حتی برای این اندک سال یا دندان خود را می خواهد جراحی و خارج کند و ایمپلنت و یا با روکش و پروتز جایگزاری کند.

دندان کاندید مناسب عصبکشی

در حالتی دیگر دندان های کاندید مناسب با قابلیت نگهداری و طول عمر بالا بعد از درمان اندو، برای اینکه یک درمان درست باشد باید ویژگی های داشته باشد که در این مقاله به شما آموزش خواهیم داد تا یک درمان مناسب و درست را تشخیص دهید و آن را از پزشک خود طلب کنید و نیز با علم کامل در روند درمانی اندو پالپ دندان خود قرار بگیرید. همچنین ذکر این نکته ضروری است که بعد از درمان عصب کشی(اندودنتیکس) دندان خود همانطور که پیشر در این مقاله گفتیم، تمامی پالپ و بافت نرم رگهای خونی و عصب ها که وظیفه جان دادن، غذا رسانی و هر آنچه که در یک بافت زنده می باشد که در دندان نیز می باشد از دندان باید به طور کامل خارج شود و این دندان دیگر مانند دندان قبلی شما استحکام لازم را ندارد و تنها یک بافت سخت مرده از آن باقی مانده است، بنابراین، این دندان دیگر مانند دندان قبل شما نخواهد بود و بعد از بهترین درمان اندو نیز باید حتما روکش ازنوع پی اف ام PFM یا زیرکونیا یا فلزهای نابل شده تا بتوانید تا سالیان سال دندان خود را حفظ کنید و زیبایی و جویدن خوب را تجربه کنید.

ویژگی های کلی عصبکشی خوب

در اینجا به اختصار به تمامی آنچه در یک عصب کشی خوب باید مورد توجه دندانپزشک برای بهترین نتیجه درمان خود می باشد به صورت تیتر وار اشاره می کنیم و در ادامه به هرکدام از آنها نیز به تفضیل خواهیم پرداخت.

• دستگاه رادیوگرافی با دقت بیشتر از ۲۰ نانومتر دیجیتال
• تشخیص دندان کاندید مناسب درمان اندو
• تشخیص طول دقیق کانال
• از بین بردن پالپ زنده در امتداد در طول کانال به صورت دقیق
• حداقل میزان صدمه به قسمت سخت دندان در امتداد کانال
• شستشوی دقیق کانال
• استفاده از فایلهای خوب و مرقوب
• استفاده از رابردم برای ایزوله کردن دندان
• ساکشن کردن مناسب بزاق دهان توسط ساکشن جراحی
• استریل بودن تمامی ابزار و وسایل
• به حداقل رساندن میزان میکروب محیط
• استفاده از گوتا به تعداد مناسب در کانال
• کمترین فاصله زمانی ممکن از عصبکشی تا پر کردن دندان
• استفاده از سیلر
• استفاده از MTA در شرایط مورد نیاز
• استفاده از کلسیم هیدروکساید در مواقع مورد نیاز
• شروع استفاده از تمامی سایز های فایل روتاری از کمتری تا بیشترین
• درمان پالپ ریشه های دارای انحنای زیاد
• استفاده از پین

• https://drshamsdentist.com/%d9%85%d8%aa%d8%ae%d8%b5%d8%b5-%d8%a7%db%8c%d9%85%d9%be%d9%84%d9%86%d8%aa-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%b4%d8%aa/

• کفبندی با گلس آیونومر
• روکش کردن دندان بعد از درمان موفق

آزمایش مولیش، تست رایج آزمایشگاه های بیوشیمی

آزمایش مولیش (Molisch Test) آزمایشی رایج و عمومی می باشد که اغلب برای شناسایی کربوهیدرات های بزرگ تر از تتروز (قند 4 کربنی) مورد استفاده قرار می گیرد. هود لامینار نام این آزمایش از نام کاشف آن، هانس مولیش گرفته شده است. این آزمایش شامل افزودن معرف Molisch و چند قطره H₂SO₄ غلیظ به آنالیت می باشد. تشکیل کمپلکس بنفش رنگ در محل برخورد بین آنالیت، H₂SO₄ و معرف نشان دهنده وجود کربوهیدرات ها در نمونه می باشد.

در ادامه این مقاله ضمن معرفی تمام تجهیزات و مواد مورد نیاز، به شرح کامل انجام این آزمایش در آزمایشگاه ها پرداخته می شود.

شیمی تست مولیش و اساس انجام آن در آزمایشگاه های بیوشیمی

آزمایش مولیش بر خلاف آزمایش بارفورد که فقط برای شناسایی مونوساکارید ها انجام می شود، نسبت به تمام قند ها یا کربوهیدرات ها جواب مثبت نشان می دهد. در این آزمایش اسید سولفوریک باعث هیدرولیز اتصالات گلیکوزیدی بین کربوهیدرات ها می شود. در اثر این هیدرولیز اسیدی، مونوساکارید ایجاد می شود. این مونوساکارید ها آب از دست داده و تبدیل به فورفورال (در صورتی که قند اولیه گلوگز باشد) و مشتقات فورفورال می شوند.

ترکیب تولید شده با آلفا نفتل واکنش می دهد. در اثر این واکنش کمپلکس بنفش رنگی ایجاد می شود. تشکیل این کمپلکس بنفش رنگ نشان دهنده وجود کربوهیدرات در نمونه است. اما این آزمایش نمی تواند نوع کربوهیدرات را برای پژوهشگر مشخص کند.

مواد و وسایل مورد نیاز برای انجام آزمایش مولیش

• معرف مولیش
• اسید سولفوریک غلیظ
• نمونه مجهول
• لوله آزمایش
• سمپلر با دقت مورد نیاز

نحوه آماده سازی معرف مولیش

معرف مولیش را به راحتی با انجام مراحل زیر می توانید آماده کنید. برای انجام آزمایش مولیش حتما از معرف تازه تهیه شده استفاده کنید تا نتیجه دقیقی از آزمایش به دست آورید.

برای تهیه معرف مولیش 1.5 گرم از آلفا نفتول را در 10 میلی لیتر اتانول 99 درصد حل کنید. به جهت این که غلطت محلول تا حد امکان دقیق باشد، ابتدا آلفا نفتول (1-نفتول) را وزن کنید سپس مقدار مورد نظر اتانول را بردارید. زیرا نقطه جوش اتانول پایین بوده و به سرعت تبخیر می شود.

برای تهیه حجم های بیشتر یا کمتر از معرف مولیش، از تناسب ذکر شده آلفا نفتول و اتانول استفاده کنید.

مراحل انجام آزمایش مولیش

2 میلی لیتر از نمونه را به لوله آزمایش خشکی اضافه کنید. پس از آن چند قطره از معرف مولیش تازه تهیه شده به محلول بیفزایید. با استفاده از میکروپیپت به آرامی و قطره قطره 1 میلی لیتر اسید سولفوریک به لوله آزمایش اضافه کنید. اکنون تغییر رنگی در محل اتصال دو لایه مشاهده می شود که این تغییر رنگ نشان دهنده وجود کربوهیدرات در نمونه مورد آزمایش می باشد.

کاربرد های آزمایش مولیش

• تشخیص وجود کربوهیدرات در نمونه های مجهول مختلف .
• تشخیص تشکیل کربوهیدرات ها به عنوان یک محصول جانبی در واکنش ها و تمایز آن از سایر مولکول های زیستی .

محدودیت تست مولیش

این آزمایش اغلب بسیار کاربردی است. اما مانند سایر آزمایش های نیز محدودیت هایی دارد. برای این که از این آزمایش نتیجه مثبتی بگیرید، باید از قند های حداقل 5 کربنی مانند گلوکز استفاده کنید. زیرا برای تشکیل فورفورال و مشتقات آن، حداقل باید 5 اتم کربن در حلقه اصلی قند اولیه وجود داشته باشد.

بنابراین تریوز (قند سه کربنی) و تتروز (قند چهار کربنی) نتیجه مثبتی برای این واکنش نشان نمی دهد.

همچنین در نتیجه این آزمایش قند های مونوساکگارید از پلی ساکارید تفکیک نمی شوند.

کدام کربوهیدرات ها به آزمایش مولیش نتیجه مثبت می دهند؟

تمام کربوهیدرات های مونوساکاریدی، دی ساکاریدی و پلی ساکاریدی نسبت به این آزمایش نتیجه مثبت نشان می دهند و در آن ها کمپلکس بنفش رنگ تولید می شود.

مقایسه آزمایش های بارفورد، بندیکت و مولیش

• هر سه آزمایش بارفورد، بندیکت و مولیش برای شناسایی کربوهیدرات ها به کار می روند.

• https://hakimazma.com/%d8%b3%da%a9%d9%88%d8%a8%d9%86%d8%af%db%8c-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/

• آزمایش مولیش برای شناسایی و بررسی وجود یا عدم وجود قند های حداقل 5 کربنی مورد استفاده قرار می گیرد.
• برای تفکیک و شناسایی مونوساکارید ها از دی ساکارید ها، تست بارفورد انجام می شود.
• تست بندیکت در شناسایی قند های احیا کننده مانند مونوساکارید هایی نظیر گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز و بسیاری از دی ساکارید ها از جمله مالتوز و لاکتوز، به کار می رود.

ویژگی‌های اسپلینت ایده آن چیست؟

• روشی ایده آل، بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت ساده و مقرون به صرفه است.
• باید برای دراز مدت پایدار و کارآمد باشد.
• نباید بافت‌های نرم دهان را تحریک کند.
• نباید با درمان‌های دیگر مانند پر کردن تداخل داشته باشد.
• نباید باعث ایجاد سایر بیماری‌های سیستمیک یا ایتروژنیک شود.

در چه مواردی باید از اسپلینت استفاده کرد؟

جا زدن دندان افتاده بعد از لق شدن یا افتادن دندان اتفاق می‌افتد. این لق شدگی دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که در ادامه آنها را با هم بررسی می‌کنیم.

• هنگام گاز گرفتن غذا به دندان‌ها نیرو وارد می‌شود. در حین گاز گرفتن احتمال افتادن دندان‌ها وجود دارد. اسپلینت برای توزیع مجدد نیرو در اطراف استخوان‌های فک و محافظت از دندان‌ها انجام می‌شود.
• انحراف دندان باعث تغییر تراز در لثه‌ها می‌شود. برای حفظ یکپارچگی قوس از اسپلینت دندان استفاده می‌کنند.
• فردی که لثه ضعیفی دارد در زمان جویدن با مشکل مواجه می‌شود. بنابراین می‌توان از اسپلینت دندان برای بازگرداندن ثبات عملکردی استفاده کرد.
• حرکت و لق شدن دندان‌های جلویی پایین باعث ناتوانی در صحبت کردن می‌شود. لبخند زدن یا شروع مکالمه از نظر روانی بر فرد تأثیر می‌گذارد. سلامت دهان و سلامت روان را می‌توان با استفاده از اسپلینت‌های دندانی دوباره بدست آورد.
• بیماران دیابتی پس از تمیز کردن عمیق با مشکلاتی در لثه‌های بهبود یافته مواجه می‌شوند. اسپلینت‌های دندانی به بهبود سریعتر و بهتر کمک می‌کنند.
• اسپلینت برای جا زدن دندان افتاده و تثبیت دندان‌های لق که نیاز به کشیدن دارند مفید هستند.
• اگر از اسپلینت‌های دندانی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در حین تحرک خفیف استفاده شود، دندان‌ها را از رانش و مشکلات شدید پریودنتال نجات می‌دهد.

سایر افراد مستعد دریافت اسپلینت دندان

• بیماران دیابتی مستعد بیماری لثه و کشیدن دندان هستند. در چنین مواردی می‌توان از اسپلینت‌های دندانی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.
• هنگام تصادفات جاده ای اگر به صورت و فک ضربه وارد شود برای تثبیت استخوان‌های شکسته روی صورت باید جراحی انجام شود. در چنین شرایطی دندان‌ها لق شده و از اسپلینت یا جا زدن دندان افتاده به عنوان یک درمان ترمیمی استفاده می‌شود.
• دندان‌های جلوی بالایی پس از برخورد با سطوح سخت یا اشیاء در حین هرگونه فعالیت بدنی، تصادف یا ورزش‌های رزمی امکان لق شدن دارند. به منظور حفظ دندان‌های طبیعی از اسپلینت یا جا زدن دندان‌های افتاده کمک گرفته می‌شود.
• دندان‌ها بعد از درمان ارتودنسی امکان دارند لق شوند. از اسپلینت دندانی برای کمک به ثابت نگه داشتن دندان‌ها استفاده می‌کنند.
• گاهی دندان‌های دائمی از جای خود خارج می‌شوند. این اتفاق گاهی در اثر تصادف یا بیماری لثه اتفاق می‌افتد. اما اگر زود دست به کار شوید می‌توانید دندان افتاده را دوباره در جای خود قرار دهید. برای این منظور باید بدون معطلی و در محلی که این حادثه رخ داده اقداماتی انجام دهید و خود را سریعا به دندانپزشک برسانید.

چه اقداماتی در محل حادثه روی دندان افتاده باید انجام بگیرد؟

اولین و بهترین راه برای حفظ دندان بیرون افتاده، جا زدن دندان افتاده در سر جای خودش است. در ابتدا دقت کنید که دندان دائمی باشد. زیرا دندان‌های شیری نباید دوباره در جای خود جا زده شوند. در ادامه توصیه‌های زیر را انجام دهید:

• قبل از هر کار بیمار باید آرامش خود را حفظ کند.
• اگر دندان به بیرون پرتاب شده فقط از قسمت تاج و بالای دندان آن را بردارید. دقت کنید که به ریشه دندان نباید دست بزنید.
• در صورتی که دندان آلوده شده باشد آن را در شیر قرار دهید و یا با بزاق بیمار آن را تمیز کنید. بهتر است دوباره به داخل دهان و در فک جا بزنید.
• پس از جا زدن دندان افتاده باید با کمک یک گاز دندان را نگه دارید تا ثابت بماند.
• در صورتی که فرد بیمار بیهوش بود یا قادر به جا زدن دندان افتاده نبودید باید دندان را در محلول مانند شیر یا سالین بگذارید. همچنین می‌توانید از بزاق دهان فرد به عنوان ماده نگهدارنده استفاده کنید. این کار باید با سرعت بالا انجام شود تا دندان خشک نشود. اما اگر هیچ ماده ای در دسترس نبود می‌توانید از آب استفاده کنید. آب خاصیت نگهدارندگی بالایی ندارد اما باز هم به دیر خشک شدن دندان کمک می‌کند.
• در مرحله آخر باید بیمار سریعا به کلینیک دندانپزشکی اعزام شود.

در چه شرایطی از اسپلینت یا جا زدن دندان افتاده نمی توان استفاده کرد ؟

اسپلینت دندان یا جا زدن دندان افتاده گاهی امکان پذیر نیست. شاید برای کوتاه مدت بتوانید دندان طبیعی را در جای خود نگه دارید اما بعد از چند ماه دوباره امکان افتادن آن زیاد است. اسپلینت‌های دندانی را نمی توان در شرایط خاص زیر استفاده کرد:

• در دندان‌هایی که التهاب شدید لثه دارند نمی توان از اسپلینت‌های دندانی استفاده کرد.
• در دندان‌هایی که مشکلات لثه شدید مانند پاکت‌های عمیق، آبسه و عفونت دارند، توصیه نمی شود.
• دندان‌های مجاور دندان لق، برای حمایت از آن باید محکم و سالم باشند. در غیر این صورت آتل بندی نمی تواند انجام شود.
• این روش در بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند توصیه نمی شود.
• در بیمارانی که شلوغی و ناهماهنگی شدید دارند نمی توان از اسپلینت دندان استفاده کرد.
• در مواردی که پوسیدگی دندان زیاد است.
• لثه و رابط‌های نگهدارنده ضعیف و عفونی باشند.
• فرد دارای بیماری خود ایمنی باشد.
• در بیماران قلبی حاد امکان نگهداری دندان طبیعی بسیار کم می‌شود.

مزایای اسپلینت کردن دندان چیست؟

• اسپلینت‌های دندانی در درمان ارتودنسی به بازسازی استخوان آلوئول جایی که ریشه دندان در آن قرار دارد کمک می‌کنند.
• اسپلینت دندان مانع تحریک الیاف و رباط‌های لثه می‌شود و از حرکت و لق شدن دندان جلوگیری می‌کند.
• آتل‌های دندانی باعث تسریع بهبود لثه‌های آسیب دیده می‌شوند.
• اسپلینت‌های دندانی بسیار نازک بوده و از این رو به راحتی با دندان‌ها ترکیب می‌شود.
• نیازی به بی حسی ندارد. از این رو یک تکنیک غیر تهاجمی و بدون درد است.
• درد ناشی از دندان‌های لق را کاهش می‌دهد.

معایب اسپلینت کردن دندان چیست؟

• فقط توسط دندانپزشک با مهارت‌های بالینی و فنی بالا قابل انجام است.
• اگر توزیع نیرو توسط اسپلینت از مقدار ایده آل بیشتر شود، باعث تحلیل ریشه می‌شود.
• باید دندان‌های سالم کافی در اطراف دندان لق وجود داشته باشد.
• بیمار پس از آتل بندی برای سازگاری به زمان نیاز دارد. ممکن است اسپلینت به زبان برخورد داشته باشد. این سازگاری بین دو تا سه هفته طول می‌کشد.