yektablog

پاساژ سلولی به بیان ساده

یکی از خصوصیت های سلول ها مهار تماسی می باشد.خرید کوره ازمایشگاهی در واقع زمانی که سلول ها بر هم بر خورد کنند این تماس و برخورد سلول ها با یکدیگر سبب توقف رشد آن ها شده و آپاپتوز در سلول ها رخ می دهد. به منظور جلوگیری از این اتفاق پژوهشگران زمانی که تراکم سلول ها در محیط کشت به 70 تا 80 درصد رسید از تکنیک پاساژ سلولی و یا cell subcultureاستفاده می کنند. در این روش طی چند مرحله و با استفاده از مواد و تجهیزات مورد نیاز سلول ها را در ظرف های بیشتر تقسیم می کنند تا هر سلولی فضای بیشتری برای رشد و تکثیر خود داشته باشد.

به دلیل آن که رشد و بقای سلول ها و همچنین قرار گیری آن ها در شرایط محیطی مناسب برای رشد و تکثیر مسئله پر اهمیتی می باشد در ادامه مطالب می خواهیم با شرایط پاساژ سلولی ، تجهیزات ، وسایل و دستگاه های مورد نیاز برای این تکنیک آزمایشگاهی بیشتر آشنا شویم و به توضیح آن ها بپردازیم.

تجهیزات و مواد مورد نیاز برای تکنیک پاساژ سلولی

• انکوباتور
• سانتریفیوژ یخچال دار
• سمپلر
• فلاسک
• میکروسکوپ برای مشاهده میزان تراکم سلول ها
• فالکون
• PBS (فسفات بافر سالین)
• FBS (سرم جنین گاوی)
• تریپسین و EDTA

آماده سازی برای اجرای تکنیک پاساژ سلولی

پس از آن که کشت سلولی در فلاسک و در شرایط مناسب انجام شد نوبت به اجرای تکنیک پاساژ سلولی می رسد. برای انجام پاساژ سلولی باید مراحل زیر را به ترتیب و با دقت کافی انجام دهید.

ابتدا باید تراکم سلول های داخل فلاسک به وسیله میکروسکوپ بررسی شود. اگر تراکم 90 درصد باشد یعنی زمان مناسب جهت انجام پاساژ سلولی (انتقال و تقسیم سلول ها از یک ظرف به چند ظرف دیگر) فرارسیده است. تصویر زیر به خوبی میزان تراکم مورد نیاز را نشان می دهد.

مراحل اجرای روش پاساژ سلولی

1. سپس باید با استفاده از سمپلر محیط کشتی که روی سلول ها می باشد را تخلیه کرد و با استفاده از محلول PBS ( محلول نمکی فسفات بافر سالین ) فلاسک را شستشو دهیم تا مطمئین شویم که تمام محیط کشتی که داخل فلاسک بود خارج و از سلول ها جدا شده. پس از شستشو باید این محلول (PBS) نیز همانند فرآیند خارج کردن محیط کشت با استفاده از سمپلر از فلاسک خارج شود.
2. در مرحله بعد به منظور جدا کردن سلول ها از کف فلاسک از محلول Trypsin / EDTA استفاده می کنیم. تریپسین پروتئین هایی که باعث چسبندگی سلول هستند را تجزیه می کند و EDTA کلسیم را به خود جذب می کند.
3. پس از اضافه کردن تریپسین و EDTA به فلاسک، فلاسک را باید به مدت 2 الی 3 دقیقه داخل انکوباتور قرار دهید زیرا انکوباتور دمای بهینه برای فعالیت تریپسین را فراهم می کند. توجه کنید که مدت زمانی که فلاسک داخل انکوباتور قرار می گیرد بیشتر از 5 دقیقه نشود. زیرا در غیر این صورت به غشای سلولی آسیب زده و در مواقعی سلول ها از بین می روند.
4. چند ضربه آرام با کف دست به فلاسک بزنید تا در اثر این شوک مکانیکی تمام سلول ها از کف فلاسک جدا شوند.

مرحله پایانی

در مرحله آخر پاساژ سلولی به منظور خنثی سازی تریپسین، داخل فلاسک محیط کشت یا FBS ( سرم جنین گاوی است که فاکتورهای لازم را برای رشد سلول فراهم می کند ) اضافه کنید. سپس محتویات فلاسک را داخل فالکون استریل (لوله ای پلاستیکی مناسب برای انجام آزمایش توسط سانتریفیوژ) بریزید. به مدت 5 دقیقه داخل سانتریفوژ یخچال دار در دمای 20 درجه سانتی گراد و 1200 دور در دقیقه قرار دهید.

آزمایش اندازه گیری سطح گلوکز خون چه اهمیتی دارد؟

همان طور که می دانید انرژی مورد نیاز بدن انسان در طول روز به وسیله قند ها و کربوهیدارت ها تامین می شود.قیمت هود لامینار گلوکز منشا اصلی انرژی بافت های بدن انسان می باشد. بافت های بسیاری از جمله بافت مغز برای ادامه فعالیت خود و تامین انرژی مورد نیاز به گلوکز وابسته هستند. بنابراین سطح گلوکز خون یکی از موارد دخیل در سلامتی انسان است. باید با اندازه گیری آن، کاهش و افزایش سطح گلوکز خون را بررسی شود. بنابراین می توان از بسیاری از بیماری های مرتبط با این موضوع جلوگیری به عمل آورد.

در ادامه می خواهیم با روش اندازه گیری سطح گلوکز خون، تجهیزات ، مواد و دستگاه های مورد نیاز برای این فرآیند بیشتر آشنا شویم و به توضیح آن ها بپردازیم.

مقادیر طبیعی سطح گلوکز خون و عوارض ناشی از کاهش و افزایش سطح گلوکز خون

محدوده نرمال سطح گلوکز خون در فرد سالم و بالغ قبل از صبحانه (ناشتا) بین 70 الی 100 میلی گرم بر دسی لیتر می باشد و این محدوده 1 تا 2 ساعت پس از صرف وعده غذایی باید کمتر از 140 میلی گرم بر دسی لیتر باشد.

• عوارض افزایش قند خون و یا هایپرگلایسمی : تصلب شرایین، مشکلات در کلیه ها، بینایی و اعصاب
• عوارض کاهش قند خون و یا هایپوگلایسمی : تعرق، تهوع، ضعف، لرزش، احساس سبکی در قسمت سر، افزایش سرعت نبض

انواع دیابت مرتبط با سطح گلوکز خون

• دیابت نوع 1: در سنین کودکی و نوجوانی رخ می دهد. در این نوع دیابت، سلولی های بتای جزایر لانگرهانس تخریب شده و به همین دلیل انسولین تولید نمی شود و سطح گلوکز خون بالا می رود.
• دیابت نوع 2: در افراد بالای 40 سال و همچنین افرادی که وزن زیادی دارند رخ می دهد. در این نوع دیابت انسولین تولید می شود اما به دلیل مشکل در گیرنده های انسولین این اتصال صورت نمی گیرد و عملکرد انسولین به درستی انجام نمی شود.
• دیابت حاملگی: اغلب در 3 ماه دوم یا سوم حاملگی رخ می دهد و علت آن هورمون ترشح شده از جفت می باشد که عملکرد انسولین را مهار می کند.

آزمایش تعیین سطح گلوکز خون

• قند خون ناشتا یا FBS : این آزمایش باید پس از 8 ساعت ناشتا بودن از فرد مورد نظر گرفته شود. اگر نتیجه آن بین 110 تا 125 میلی گرم بر دسی لیتر باشد نشان دهنده حالت pre diabetes است و اگر از 125 میلی گرم بر دسی لیتر بیشتر باشد نشان دهنده دیابت می باشد.
• تحمل گلوکز یا OGTT : این آزمایش برای افرادی انجام می شود که نتیجه FBS آن ها در محدوده پیش دیابت است.

انواع روش های اندازه گیری سطح گلوکز خون

روش های اختصاصی و غیر اختصاصی مختلفی به منظور اندازه گیری سطح گلوکز خون وجود دارد که ساده ترین روش بر اساس خاصیت احیا کنندگی گلوکز انجام می شود و دقیق ترین روش، روش اختصاصی با استفاده از واکنش های آنزیماتیک می باشد.

• روش های اختصاصی: هگزوکیناز و گلوکز اکسیداز(دقیق ترین و کم هزینه ترین روش)
• روش های غیر اختصاصی: ارتوتولوئیدین و فولین وو

روش فتومتریک برای اندازه گیری سطح گلوکز خون

این آزمایش توسط کیت گلوکز و همچنین 3 لوله آزمایش با عنوان های تست، بلانک و استاندارد انجام می شود. برای آماده سازی لوله بلانک 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و همچنین 10 میکرولیتر آب مقطر به لوله آزمایش اضافه کنید. به همین ترتیب برای آماده سازی لوله استاندارد نیز 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و 10 میکرولیتر محلول استاندارد به لوله آزمایش اضافه کنید. در انتها هم برای آماده سازی لوله تست، 1000 میکرولیتر معرف آنزیمی و 10 میکرولیتر از پلاسمای بیمار را داخل لوله بریزید. سپس آن ها را با یکدیگر حل کنید.

لوله های تست و استاندارد آماده شده را داخل دستگاه بنماری جوش و در دمای 37 درجه سانتی گراد به مدت 10 دقیقه قرار دهید. بدین ترتیب گلوکز های موجود با مواد رنگزای معرف واکنش می دهند. پس از گذشت 10 دقیقه رنگ صورتی داخل لوله های استاندارد و تست تشکیل می شود. در ادامه محتویات لوله های تست و استاندارد را داخل کووت بریزید. دستگاه اسپکتروفتومتر را به وسیله لوله بلانک در طول موج 546 نانومتر صفر کنید. سپس لوله تست و استاندارد را داخل دستگاه قرار دهید. جذب لوله تست و استاندارد را از روی صفحه دیجیتال دستگاه مشاهده و یادداشت کنید. در ابتدا باید برای بدست آوردن سطح گلوکز خون، جذب لوله تست را بر جذب لوله استاندارد تقسیم شود. سپس عدد به دست آمده را در غلظت استاندارد گلوکز (100 میلی گرم بر دسی لیتر) ضرب کنید.

شناخت نام تجاری، به ذهنیت های افراد در رابطه با نام تجاری اطلاق می گردد و شامل کلیه ی جنبه های توصیفی و سنجشی اطلاعات مرتبط با نام تجاری است.گرفتن کارت بازرگانی فوری فرآیند ارزش آفرینی نام تجاری آشکار می سازد که ایجاد ذهنیت مطلوب (شناخت نام تجاری) منبع اصلی کلیه ی ارزش آفرینی های نام تجاری است.

در واقع، آنچه که ارزش ویژه ی نام تجاری را ایجاد می کند، شناخت نام تجاری است. به عبارت دیگر،ارزش ویژه ی نام تجاری مبتنی بر مشتری ،هنگامی ایجاد می شود که سطح بالایی از آگاهی از نام تجاری وجود داشته باشد و ویژگی های مطلوبی را در ذهن مشتریان بالقوه و بالفعل ایجاد کند.

طریقه ی روانشناختی ایجاد شناخت از یک پدیده (نام تجاری) در ذهن مشتری،برای مدیریت نام تجاری ضروری است. تفکرات، تجارب، احساسات و... از یک پدیده ی خاص، در ذهن انسان به صورت گره ها و نقطه های مجزا ثبت و ذخیره می شود. نهایتاً با تجمع گره های مختلف، مغز قادر می گردد تا ارتباطاتی را بین آن ها برقرار سازد و به این صورت، برای موجودیت های مختلف معنا و مفهوماتی را به وجود آورد.

بنابراین،نحوه ی اتصال گره ها،ویژگی های نام تجاری را در ذهن نمایان می سازد.هنگامی که اتصال بین گره ها قوی و شدید باشد،احتمال بسیار بیشتری وجود دارد که ویژگی ها در ذهن مشتری یادآوری گردد،در غیر این صورت وجود محرک های خارجی ضرورت می یابد.

تحقیقات بسیاری در رابطه با اهمیت شناخت ذهنی مشتریان و نحوه ی تاثیرگذاری آن بر تصمیم گیری صورت گرفته است.همچنین این تحقیقات،نحوه ی اثرگذاری شناخت نام تجاری را بر رفتارخرید مشتری نشان داده اند.شناخت نام تجاری،به مشتریان کمک می کند تا اطلاعات مهم نام تجاری را پردازش و یادآوری کنند.همچنین این ویژگی ها و اطلاعات مرتبط با نام تجاری،سبب تداعی هویت و موضع نام تجاری در ذهن مشتریان می گردد.لذا،هنگامی که شناخت از نام تجاری قوی باشد،سبب می گردد تا در ذهن مشتریان نام تجاری تداعی شود.(به جای اینکه در محصول نمایان گردد)

همچنین نکته ی دیگری که حائز اهمیت است،این است که مشتریان نام تجاری را برای خود(به صورت شخصی)ایجاد می کنند و درک آن ها از یک نام تجاری،کاملاَ فردی و منحصر به فرد است.بنابراین،بر خلاف تصورات بسیاری از بازاریابان،تصویر و درک واحدی از یک نام تجاری وجود نخواهد داشت.پس ضرورت می یابد که مدیران، نام تجاری را از نقطه نظر مشتری مدیریت کنند،نه نقطه نظر شرکت و سازمان

به عقیده ی بسیاری از محققان ،منبع ارزش ویژه ی نام تجاری،شناخت از نام تجاری است و این شناخت از نام تجاری توسط دو بعد اصلی آگاهی از نام تجاری و تصویر نام تجاری ایجاد می گردد.همچنین،احساسات حاصل از نام تجاری به عنوان یکی از اجزاء ویژگی های غیر مرتبط محصول ،سبب تداعی تصویر نام تجاری در ذهن مخاطبان شده و از این طریق برای نام تجاری ارزش آفرینی می کند.

آگاهی از نام تجاری:

آگاهی از نام تجاری اشاره به شدت قدرت اتصال ویژگی های ایجاد شده در ذهن دارد و مشتریان می توانند در صورت احساس نیاز به نام تجاری، از آن استفاده و جریان آن را در ذهن خود یادآوری کنند.به دیگر سخن می توان بیان داشت که آگاهی از نام تجاری به میزان قدرت حضور نام تجاری در ذهن مشتریان باز می گردد.

آگاهی از نام تجاری دربرگیرنده ی دو بعد تشخیص نام تجاری و یادآوری نام تجاری است.تشخیص نام تجاری عبارت است از توانایی تجارب گذشته ی فرد از نام تجاری و یادآوری نام تجاری عبارت است از توانایی مشتریان در به یادآوردن نام تجاری هنگام مواجهه با نیاز به نوع محصول

در ذهنیت اول (تشخیص نام تجاری)ممکن است مشتری با ورود به فروشگاه و با دیدن نام تجاری،آن را تشخیص داده و در ذهن،نوع نیازی که آن نام تجاری تامین می کند را تداعی کند،در این حالت آگاهی از نام تجاری طبقه ی نیاز را به فرد یادآوری می کند و در واقع بیان کننده ی تشخیص نام تجاری است.اما در وضعیت دوم(یادآوری نام تجاری)،فرد با نیازی رو به رو می شود که برای رفع آن به ذهن خود رجوع کرده و تعدادی نام تجاری را در رابطه با آن نیاز به خاطر می آورد.در این حالت طبقه ی نیاز یادآور آگاهی از نام تجاری است.در واقع،این حالت بیان کننده ی مفهوم یادآوری نام تجاری است.

https://danasabt.ir/%D9%BE%D9%84%D9%85%D9%BE-%D8%AF%D9%81%D8%A7%D8%AA%D8%B1/

ایجاد آگاهی بالا از نام تجاری در مشتریان دارای چندین مزیت است.اول اینکه احتمال بیشتری وجود دارد که نام تجاری مورد توجه مشتریان قرار بگیرد و همچنین احتمال بیشتری وجود دارد که هنگام مواجهه با نیاز به طبقه ی محصول آن نام تجاری به ذهن مشتریان خطور کند.بنابراین احتمال انتخاب نام تجاری از سوی مشتری بالاتر می رود.دوم اینکه در مورد محصولاتی که تصمیم گیری در مورد آن ها آسانتر است،آگاهی از نام تجاری سبب انتخاب محصول خواهد شد و در آخر اینکه آگاهی از نام تجاری بر پردازش اطلاعات اثر می گذارد.در واقع آگاهی از نام تجاری با تاثیرگذاری بر ایجاد و تصویب ویژگی های نام تجاری،بر تصمیمات خرید مشتریان اثر می گذارد.

کامپوزیت یونیورسال چیست و چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

کامپوزیت یونیورسال نوعی کامپوزیت دندانی است که می‌تواند برای انواع روش‌های ترمیم دندان از جمله پر کردن، باندینگ و روکش استفاده شود. ایمپلنت دندان در رشت به آن یونیورسال می‌گویند زیرا می‌توان آن را روی تمام سطوح دندانی از جمله دندان‌های جلو و عقب استفاده کرد.

ماده تشکیل دهنده کامپوزیت یونیورسال

کامپوزیت یونیورسال از ماده‌ای بر پایه رزین ترکیب شده با ذرات سرامیکی، ساخته شده است. این ساختار به کامپوزیت اجازه می‌دهد ظاهر طبیعی و شفافیت دندان را شبیه‌سازی کند.

طریقه استفاده از کامپوزیت یونیورسال

برای استفاده از کامپوزیت یونیورسال، دندانپزشک ابتدا دندان را برای وجود هرگونه پوسیدگی یا آسیب بررسی می‌کند. در صورت وجود پوسیدگی آن را برطرف کرده، سپس کامپوزیت همرنگ دندان را به صورت لایه‌ای نازک روی دندان قرار داده و مواد را شکل می‌دهد تا با شکل دندان مطابقت داشته باشد. کامپوزیت با استفاده از نور مخصوص سخت می‌شود. این نور باعث دوام و مقاومت بیشتر کامپوزیت در برابر فشارهای طبیعی دندان مانند گاز گرفتن و جویدن خواهد شد.

به طور کلی، کامپوزیت یونیورسال یک ماده دندانپزشکی همه کاره و موثر است که می‌تواند برای ترمیم دندان‌های آسیب دیده یا پوسیده و در عین حال حفظ ظاهر طبیعی استفاده شود.

مزایا و معایب کامپوزیت یونیورسال

کامپوزیت یونیورسال مزایا و معایبی دارد که بیمار باید قبل از انتخاب آن، از تمام آن‌ها مطلع شود. دانستن این مطالب به تصمیم‌گیری بهتر، کمک شایانی خواهد کرد. در ادامه این موارد خواهیم پرداخت.

مزایا

• تطبیق پذیری: کامپوزیت‌های یونیورسال را می‌توان در طیف وسیعی از کاربردها، از جمله ترمیم‌های قدامی، خلفی و زیبایی استفاده کرد.
• زیبایی شناسی: کامپوزیت‌های یونیورسال زیبایی بسیار خوبی دارند. ظاهری طبیعی به دندان می‌دهند و کاملا با بافت و رنگ دندان‌های طبیعی ترکیب می‌شوند.
• دوام: این کامپوزیت‌ها به دلیل ترکیبات قوی، دوام و ماندگاری بالایی دارند.
• جابجایی آسان: کامپوزیت‌های یونیورسال ویسکوزیته پایینی دارند که استفاده و دستکاری آن‌ها را آسان می‌کند.
• چسبندگی: این کامپوزیت‌ها می‌توانند به طور ایمن به سطح دندان بچسبند و ترمیم را پایدارتر کنند و از پوسیدگی در آینده جلوگیری نمایند.

معایب

• حساسیت: کامپوزیت‌های یونیورسال می‌توانند در برخی از بیماران ایجاد حساسیت کنند. بخصوص اگر سابقه حساسیت بیش از حد دندان داشته باشند.
• هزینه بالا: کامپوزیت‌های یونیورسال در مقایسه با سایر مواد دندانپزشکی گران‌قیمت هستند.
• زمان‌بر بودن: این کامپوزیت‌ها برای قرار گرفتن صحیح روی دندان، نیاز به چندین مرحله درمانی دارند زمان‌بر است.
• حساس به تکنیک: کامپوزیت‌های یونیورسال برای قرار گرفتن صحیح در جای خود، نیاز به تکنیک مناسب دارند و تکنیک نامناسب می‌تواند منجر به خرابی‌هایی مانند سایش زود همگام یا جابجایی شود.
• انقباض: مانند همه کامپوزیت‌های دندانی، کامپوزیت‌های یونیورسال در طول درمان دچار انقباض می‌شوند که منجر به ایجاد شکاف بین قسمت ترمیمی و دندان می‌شود. این شکاف‌ها می‌تواند در آینده به دندان آسیب زده و باعث حساسیت و پوسیدگی آن قسمت شود.

کامپوزیت زیبایی چیست و چگونه مورد استفاده قرار می‌گیرد؟

کامپوزیت زیبایی یک ماده همرنگ دندان است که در دندانپزشکی زیبایی برای بهبود ظاهر دندان‌ها استفاده می‌شود. این کامپوزیت شامل مخلوطی از پلاستیک و ذرات شیشه یا سرامیک است و برای پر کردن حفره‌ها، ترمیم ترک‌ها و تغییر شکل دندان‌ها استفاده می‌گردد.

برای نصب کامپوزیت زیبایی روی دندان، ابتدا دندانپزشک با تمیز کردن و تراش بخشی از مینا، سطح دندان را آماده می‌سازد. ممکن است از یک ژل حالت‌دهنده برای کمک به اتصال کامپوزیت زیبایی به دندان استفاده شود. سپس مواد کامپوزیت را مخلوط کرده و به صورت لایه لایه اجرا می‌کنند. با نور مخصوص، هر لایه در حین اجرا سفت می‌شود. هنگامی‌که کامپوزیت شکل گرفت و صیقل داده شد، با دندان‌های اطراف ترکیب می‌شود و نتیجه‌ای طبیعی به دست می‌آید.

کامپوزیت‌های زیبایی یک انتخاب محبوب برای کسانی است که می‌خواهند بدون انجام کارهای زیاد و پیچیده دندانپزشکی، ظاهر دندان‌های خود را بهبود بخشند. این کمپوزیت‌ها بادوام بوده و با رعایت بهداشت دهان و دندان و همچنین معاینات منظم دندانپزشکی می‌توانند چندین سال دوام بیاورند.

مزایا و معایب کامپوزیت زیبایی

کامپوزیت زیبایی مانند تمامی انواع دیگر کانپوزیت‌های دندانی دارای مزایا و معایبی هستند. داشتن این اطلاعات به افراد کمک می‌کند تا انتخابی صحیح داشته باشند. در زیر مزایا و معایب کامپوزیت زیبایی آورده شده است.

مزایا

• ظاهری طبیعی: کامپوزیت‌های زیبایی به خوبی با دندان‌های طبیعی ترکیب می‌شوند و ظاهری یکپارچه و زیبا ایجاد می‌کنند.
• مقرون به صرفه: کامپوزیت زیبایی نسبت به روکش‌های چینی ارزان‌تر است و آن را به گزینه‌ای مقرون‌ به‌ صرفه‌تر برای بسیاری از بیماران تبدیل می‌کند.
• روش سریع و آسان: روش کامپوزیت زیبایی معمولا یک تا دو ساعت برای هر دندان طول می‌کشد. نیازی به بیهوشی ندارد و بیماران می‌توانند بلافاصله پس از آن به فعالیت‌های عادی خود بازگردند.
• محافظه کارانه: برخلاف روکش‌ها یا ونیر‌ها، کامپوزیت زیبایی، مینای بسیار کمی از دندان را از بین می‌برد و یکپارچگی دندان طبیعی را حفظ می‌کند.

معایب

• به اندازه روکش‌های چینی بادوام نیست: کامپوزیت‌های زیبایی می‌توانند به مرور زمان ترک خورده یا لکه بردارند و ممکن است نیاز به تعویض یا تعمیر داشته باشد.
• طول عمر محدود: کامپوزیت زیبایی تقریبا پنج تا ده سال دوام می‌آورد. در حالی‌که روکش‌ها یا ونیر‌ها ممکن است تا ۱۵ سال یا بیشتر ماندگار باشند.
• انتخاب رنگ محدود: در حالی‌که باندینگ کامپوزیت را می‌توان با رنگ دندان‌های طبیعی تطبیق داد، طیف سایه‌ها نسبت به ترمیم‌های چینی محدودتر است.
• نیاز به نگهداری: بیماران باید بهداشت دهان و دندان را رعایت کنند تا از ایجاد لکه یا آسیب به باند کامپوزیت جلوگیری شود.

مقایسه کامپوزیت یونیورسال با کامپوزیت زیبایی

در حالی‌که هر دو کامپوزیت یونیورسال و کامپوزیت زیبایی مواد کامپوزیتی هستند، اما اهداف متفاوتی دارند. کامپوزیت یونیورسال کاربرد همه‌کاره‌ای دارد، به این معنی که می‌توان از آن برای طیف وسیعی از ترمیم‌های دندانی مانند پر کردن حفره‌ها، شکل دادن به دندان‌ها و اصلاح عیوب زیبایی استفاده کرد. همچنین به دلیل استحکام و دوام خود شناخته شده است و آن را به انتخابی مطمئن برای متخصصان دندانپزشکی تبدیل می‌کند.

از طرف دیگر، کامپوزیت زیبایی به طور خاص برای درمان‌های زیبایی دندان مانند سفید کردن دندان، باندینگ و کانتورینگ طراحی شده است. کامپوزیت زیبایی برای تقلید از رنگ و بافت دندان‌های طبیعی فرموله شده است و ترکیبی یکپارچه با بقیه دندان‌های بیمار ایجاد می‌کند.

انواع کامپوزیت‌‌های دندان

علاوه بر کامپوزیت یونیورسال و کامپوزیت زیبایی، موارد دیگری از کامپوزیت نیز وجود دارند که بد نیست به توضیح آن‌ها نیز پرداخته شود. در ادامه با این انواع آشنا می‌شویم:

کامپوزیت‌های هیبریدی

این کامپوزیت‌های دندانی ترکیبی از کامپوزیت‌های میکروفیل و ماکروفیل هستند. آن‌ها هندلینگ، استحکام و زیبایی خوبی دارند.

کامپوزیت‌های میکروفیل

این کامپوزیت‌های دندانی دارای اندازه ذرات بسیار کوچک هستند و برای اهداف زیبایی استفاده می‌شوند. زیرا می‌توانند ظاهر طبیعی دندان‌ها را تقلید کنند. با این‌حال، آن‌ها به اندازه سایر انواع کامپوزیت قوی نیستند.

کامپوزیت‌های نانوفیلد

این نوع از کامپوزیت‌های دندانی، حتی اندازه ذرات کوچک‌تری نسبت به کامپوزیت‌های میکروفیل دارند و برای اهداف زیبایی و همچنین برای بهبود خواص مکانیکی دندان استفاده می‌شوند.

کامپوزیت‌های پرکننده حجیم

این کامپوزیت‌های دندانی برای استفاده در لایه‌هایی با ضخامت ۴ میلی‌متر طراحی شده‌اند که به دندانپزشکان امکان می‌دهد ترمیم را در تعداد مراحل کمتری کامل کنند. کامپوزیت‌های پرکننده حجیم نسبت به سایر انواع کامپوزیت‌ها حساسیت کمتری ایجاد می‌کنند.

کامپوزیت‌های روان

کامپوزیت‌های روان، ویسکوزیته پایینی دارند و برای ترمیم‌های کوچک یا به عنوان لاینر برای ترمیم‌های بزرگتر استفاده می‌شوند. آن‌ها اغلب در بخش‌هایی از دندان که دسترسی به آن‌ها سخت است بکار گرفته می‌شوند. از دیگر موارد استفاده از کامپوزیت روان می‌توان به پرکردن کانال ریشه اشاره کرد.

کامپوزیت‌های جیومر

کامپوزیت‌های جیومر ترکیبی از گلاس آینومر و مواد کامپوزیت هستند که مزایای هر دو را باهم دارند. کامپوزیت‌های جیومر فلوراید آزاد می‌کنند که این امر می‌تواند به جلوگیری از پوسیدگی دندان کمک کند و خواص زیبایی و استحکام خوبی را ارائه دهد.

کامپوزیت‌های سیلوران

این کامپوزیت‌های دندانی از ترکیب شیمیایی متفاوتی نسبت به کامپوزیت‌های سنتی استفاده می‌کنند که در نتیجه انقباض کم و دوام بهتری را به همراه دارد. با این‌حال، رسیدگی به آن‌ها دشوارتر است و ممکن است به عوامل اتصال‌دهنده خاصی نیاز داشته باشند.

آزمایش اندازه گیری اوره سرم چه اهمیتی دارد؟

اوره یکی از مواد زاید است که طی واکنش های شیمیایی ای توسط بدن تولید می شود. این ماده زاید باید تماما از بدن دفع شود. سکوبندی ازمایشگاهی به صورتی که در حالت طبیعی 90 درصد آن از طریق کلیه ها (ادرار) و 10 دصد از طریق مجاری گوارشی (مدفوع) و پوست (تعریق) از بدن خارج می شود. اندازه گیری اوره سرم می تواند مشکلات احتمالی بدن را سیستم ها مختلف هشدار دهد. بنابراین آزمایش اندازه گیری اوره سرم یکی از تست های مهم آزمایش های خون عمومی و چکاپ های دوره ای است و باید جدی گرفته شود.

انجام این آزمایش در آزمایشگاه های تشخیص طبی و پزشکی بسیار رایج است. برای آشنایی کلی با نحوه انجام این آزمایش و تجهیزات مورد نیار، این مقاله را تا انتها دنبال کنید.

نحوه ایجاد اوره در بدن

پروتئین ها در بدن تحت تاثیر آنزیم های پروتئاز و پپتیداز قرار می گیرند و به آمینو اسید ها تجزیه می شوند. 1 تا 2 درصد پروتئین های بدن، روزانه به آمینو اسید ها تبدیل می شوند. این مولکول های زیستی بلافاصله وارد ساخت پروتئین های جدید نمی شوند. بلکه در صورت عدم نیاز بدن به آن ها، دفع می شوند. زیرا بدن قادر به ذخیره سازی اسید های آمینه نیست پس مجبور به تخریب آمینو اسید های اضافی می گردد. در این حالت گروه های آمین آن ها به صورت آمونیاک جدا و زنجیره کربنی باقی مانده به یکی از مواد حدواسط تبدیل می شوند.

در واقع اوره حاصل کاتابولیسم گروه عاملی آمینی اسید های آمینه است. اوره حدود 25 درصد ترکیبات نیتروژنی غیر پروتئینی بدن را تشکیل می دهد. آمونیاک حاصل از کاتابولیسم یک ترکیب بسیار سمی است که سریعا باید از بدن دفع شود.

اهیمت بالینی اندازه گیری غلظت اوره سرم

که اوره در کبد تولید و از طریق کلیه وارد مجاری ادراری می گردد. غلظت اوره سرم به غذای مصرفی و متابولیسم پروتئین ها از یک سو و دفع آن از کلیه و دستگاه گوارش از سوی دیگری، بستگی دارد. بالا بودن سطح اوره می توان مربوط به تغییرات تغذیه ای، بیماری های ناشی از نارسایی کلیه ها، بیماری های کبدی، دیابت یا عفونت باشد.

افزایش غلظت اوره سرم خون می تواند به سه دلیل زیر رخ دهد:

1. علل پیش کلیوی به دلیل تجمع اوره خون قبل از رسیدن به کلیه که این مورد می تواند ناشی از کاتابولیسم زیاد پروتئین ها، شوک، دهیدراتاسیون و ناراحتی قلبی باشد.
2. علل کلیوی ناشی از وجود مشکل در کلیه ها و نارسایی کلیوی است.
3. تجمع اوره خون بعد از عبور از کلیه ها که به دلیل انسداد مجاری ادراری مانند انسداد میزنای است، از علل پس کلیوی به شمار می آید.

تجهیزات و دستگاه های مورد نیاز برای آزمایش اندازه گیری اوره سرم

• انکوباتور
• اسپکتروفوتومتر
• شیشه آلات آزمایشگاهی
• کیت اندازه گیری اوره سرم شامل سه معرف R1، R2، R3 و کالیبراتور

روش آزمون اندازه گیری اوره سرم

با استفاده از کیت های اندازه گیری اوره سرم مجود در بازار، انجام این آزمون بسیار ساده خواهد بود. بهترین روش این است که دقیقا مطابق دستورالعمل درج شده روی کیت، تست را انجام دهید.

اوره موجود در نمونه، در مجاورت با اوره-آز تولید یون آمونیوم نموده که با مخلوط سالیسیلات هیپوکلریت ایجاد یک کمپلکس رنگی سبز می کند. شدت رنگ آن متناسب با غلظت اوره در نمونه است. اندازه گیری در طول موج 578 تا 630 نانومتر به وسیله دستگاه اسپکتروفوتومتر انجام می شود. درنهایت غلظت اوره محاسبه می گردد.

به طور کلی این آزمون شامل مراحل زیر است:

در سه لوله آزمایش محلول های زیر را تهیه کنید.

پس از آماده کردن این محلول ها آن ها را به مدت 5 دقیقه در دمای 37 درجه سانتی گراد انکوباتور قرار دهید و آن ها را انکوبه کنید. سپس به هر کدام از لوله ها 1000 میکرولیتر از معرف R3 یا رنگ زا اضافه کنید. کاملا محتویات هر لوله را مخلوط کنید و به مدت 10 دقیقه داخل انکوباتور در دمای 37 درجه سانتی گراد قرار دهید.

پس از آماده شدن محلول ها با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر در طول موج 578 نانومتر، جذب ها را در مقابل بلانک معرف بخوانید و یادداشت کنید. با توجه به جذب های به دست آمده مقدار غلظت را می توان محاسبه کرد.

ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت‌های دندانی ساختارهای مصنوعی هستند که جراح دندان در استخوان فک فرد قرار‌می دهد.ایمپلنت اقساطی در رشت اگر فردی یک یا چند دندان خود را از دست داده باشد، به ایمپلنت نیاز پیدا‌می کند. این ساختار مصنوعی فلزی که به شکل استوانه است به عنوان ریشه دندان عمل‌می کند. بعد از آنکه ایمپلنت در فک جوش خورد دندان مصنوعی را روی آن قرار‌می دهند.

راه‌های نگهداری و مراقبت بعد از عمل کاشت ایمپلنت دندان

لطفا دستورالعمل‌های زیر را رعایت کنید. در صورت مشاهده علائم غیر عادی با پزشک خود تماس بگیرید. به یاد داشته باشید که اگر عمل شما با آرام‌بخشی IV تکمیل شده باشد، پس از جراحی تحت تأثیر دارو هستید. بنابراین، در ۲۴ ساعت آینده رانندگی نکنید، مشروبات الکلی ننوشید، اسناد قانونی را امضا نکنید و تصمیمات مهم اتخاذ نکنید.

محافظت از لخته خون و محل(های) جراحی

• خونریزی بعد از کاشت ایمپلنت طبیعی است و ممکن است چند ساعت طول بکشد.
• با کیسه یخ گونه‌ها، فک و چانه خود را خنک نمایید.
• اگر پروتز متحرک دارید، گاز را در ناحیه قرار دهید و گاز بگیرید.
• اگر خونریزی فعال ندارید، گاز را بیرون بگذارید.
• در حالت نیمه خوابیده دراز بکشید. سر خود را بالا نگه دارید مگر اینکه احساس ضعف کنید.
• به مدت ۲۴ ساعت از تف کردن، خم شدن، مکیدن نی و شستن دهان خودداری کنید.
• به مدت ۱۰ روز فعالیت بدنی شدید یا سیگار کشیدن را کنار بگذارید.
• در صورت تجویز دهانشویه باید به مدت ۲ هفته ادامه یابد.

نکته مهم: شستشو ممکن است لخته خون را از بین ببرد و روند طبیعی بهبودی را مختل کند.

درمان تورم، تب و کبودی بعد از ایمپلنت دندان

قرار دادن یک بسته یخ روی صورت برای کمک به کنترل تورم و کبودی مفید خواهد بود. این کار باید حداقل ۴۸ ساعت ادامه داده شود. اگر تورم شدید یا تب بالای ۳۸ درجه داشتید با مطب تماس بگیرید. کبودی یا تورم صورت شما به مدت ۲ تا ۳ هفته پس از جراحی طبیعی است و خود به خود از بین‌می رود.

از بین بردن درد دندان بعد از ایمپلنت دندان

کمی ناراحتی پس از جراحی دهان طبیعی است. دستورالعمل‌های دارویی خاص در زمان ترخیص به شما داده خواهد شد. لطفاً دارو را طبق دستور مصرف کنید. اغلب مصرف دارو بعد از غذا خوردن برای جلوگیری از حالت تهوع مفید است. هنگام استفاده از داروهای ضد درد رانندگی نکنید. مصرف دارو را تا ۲ روز ادامه دهید تا دردی احساس نکنید. اگر با گذشت چند روز درد کمتر نشد باید با جراح دندانپزشک خود تماس بگیرید.

سیگار یا الکل ممنوع است

به مدت ۱۰ روز سیگار نکشید و تا ۴۸ ساعت بعد از جراحی دهان الکل مصرف نکنید. این ممکن است باعث اختلال در تشکیل لخته خون سالم شود و احتمال عوارضی مانند بهبود طولانی مدت، پارگی زخم و عفونت‌های بعد از عمل را افزایش دهد.

رعایت رژیم غذایی مناسب

تا ۲۴ ساعت اول هرگز از مایعات داغ یا گرم مانند چای استفاده نکنید. مایعات خنک برای شروع بهتر است. از مکیدن مایعات با نی خودداری کنید. هنگامی که بی حسی شروع به از بین رفتن کرد، رژیم غذایی نرم را‌می توانید شروع کنید. اما از جویدن با ناحیه جراحی پرهیز کنید. بعد از جراحی‌می توانید خوراکی بخورید اما رژیم غذایی نرم به مدت ۴ هفته توصیه‌می شود. یک رژیم غذایی خنک مانند اسموتی‌ها برای روز اول بهترین گزینه است.

لبه‌های استخوانی تیز را نکنید

ممکن است نواحی سخت و تیز را در محل جراحی احساس کنید. آنها را به حال خود رها کنید و هرگز آنها را نکنید و زبان نزنید. در معاینه پس از ایمپلنت این مسئله را به دکتر اطلاع دهید.

رفع حالت تهوع

حالت تهوع یک عارضه جانبی طبیعی داروهای مسکن است. اگر حالت تهوع یا استفراغ شدید دارید، ممکن است لازم باشد داروهای مسکن را قطع کنید یا داروی ضد تهوع مصرف کنید.

فعالیت بدنی را کاهش دهید

استراحت کنید. فعالیت بدنی شدید را در ۳ تا ۴ روز اول پس از جراحی محدود کنید. پس از ۴ روز،‌می‌توانید فعالیت بدنی را تا اندازه ای که قابل تحمل باشد و به شما فشار وارد نکند از سر بگیرید، مگر اینکه دستور دیگری از سوی دندانپزشک دریافت کرده باشید.

توجه: اگر اباتمنت روی ایمپلنت قرار داده شده باشد، ممکن است شل شود، زیرا طراحی دقیقی ندارد. وحشت نکنید، ایمپلنت شما شل نشده است. کافی است با دندانپزشک تماس بگیرید. در صورت لزوم جراح آن را دوباره سفت خواهد کرد.

مراحل مراقبتی بعد از ایمپلنت دندان

بعد از کاشت ایمپلنت باید مراحل زیر را به ترتیب انجام دهید.

روز اول (روز عمل تا ۲۴ ساعت اول پس از جراحی)

• دندان‌های خود را نشویید و مسواک نکنید.
• تف نکنید.

روزهای دوم و سوم

• دندان‌های خود را ۲ بار در روز مسواک بزنید. در اطراف محل‌های جراحی با ملایمت رفتار کنید.
• اگر پروتز غیر ثابت دارید، آن را بردارید تا داخل دندان مصنوعی را بشویید و تمیز کنید.
• شستشوی ملایم را با استفاده از یک لیوان محلول آب نمک گرم (½ قاشق چایخوری نمک در هر ۱ فنجان آب) شروع کنید. شستشو را بعد از غذا تکرار کنید.
• اگر محلولی برای شما تجویز شد، طبق دستور آن را مصرف کنید.
• لثه‌ها را مسواک نزنید. از مسواک زدن محل جراحی خودداری کنید.

روز چهارم تا روز ۴۲ بعد از کاشت ایمپلنت (۶ هفته):

• همان کار‌های روز دوم و سوم را انجام دهید.‌می توانید کمی محکمتر داخل دهان را آبکشی کنید.
• شستشو و تمیز کردن را به مدت ۶ هفته به این روش ادامه دهید.
• مراقبت از دندان و آسیب نرساندن به آن را فراموش نکنید.
• ۲ تا ۳ بار در روز دندان‌های خود را مسواک بزنید. مراقب محل جراحی باشید.
• هیچ پروتز موقتی را نمی توان حداقل به مدت ۳ هفته روی محل ایمپلنت گذاشت مگر اینکه توصیه دیگری شود.
• تا ۱۲ هفته پس از جراحی، جرم گیری را شروع نکنید.

مراقبت‌های مداوم پس از ایمپلنت

لطفا دستورالعمل‌های زیر را دنبال کنید. در صورت مشاهده علائم غیر عادی با پزشک خود تماس بگیرید. ایمپلنت یک جسم خارجی است و دندان واقعی نیست. ایمپلنت‌ها سیستم‌های دندانپزشکی جایگزین دندان هستند که برای اطمینان از موفقیت و بقای طولانی مدت نیاز به نگهداری و مراقبت مداوم و سختگیرانه دارند.

بافت نرم اطراف ایمپلنت، تاج و پروتز باید کاملا حفظ و نگهداری شوند. بافت نرم مانند دروازه بان است که از نفوذ غذا، باکتری‌ها و یا آسیب رساندن به ایمپلنت در استخوان جلوگیری‌می کند. بافت نرم اگر سالم بماند به جلوگیری از عفونت‌های مزمن و مشکلات پروتز ایمپلنت کمک‌می کند. ایمپلنت‌های دندانی سرمایه ای برای سلامتی و آینده شما هستند.

نگهداری روزانه از ایمپلنت

بهداشت ضعیف دهان و عادات بد غذایی مانند استفاده از محصولات تنباکو و دندان قروچه‌می تواند منجر به شکست ایمپلنت و پروتز شود. رعایت بهداشت دهان و دندان ضروری است. مسواک برقی که با باتری کار‌می‌کند، برای حفظ بافت نرم و رعایت بهداشت دهان و دندان لازم است. نخ دندان کشیدن اطراف ایمپلنت باید روزانه انجام شود. پس از مسواک زدن و نخ دندان کشیدن از نخ دندان آبی با سر مسواک بین دندانی استفاده کنید (از ۵۰٪ لیسترین مخلوط با ۵۰٪ آب در مخزن ذخیره استفاده کنید) تا نواحی اطراف و بین همه دندان‌ها تمیز شوند. مسواک زدن، نخ دندان کشیدن و شستشو دهان با واتر جت یا نخ دندان آبی باید حداقل دو بار در روز، هر صبح و شب انجام شود تا از تجمع پلاک، باکتری یا جرم در اطراف ایمپلنت یا ترمیم اطمینان حاصل شود. از تنظیم بالاتر از شماره ۶ روی نخ دندان آبی استفاده نکنید. برای تنظیمات از تنظیم ۱ شروع کنید و تا سطح ۶ در هفته یک درجه یک درجه بالا بروید.

علاوه بر این، انجام یک شستشوی کامل با یک شستشوی دهنده بدون الکل (مثلاً لیسترین صفر) هر شب قبل از خواب مفید خواهد بود. این باعث کاهش باکتری‌ها و تمیز نگه داشتن ناحیه‌می شود. اگر نخ دندان آبی در دسترس ندارید،‌می‌توانید از سرنگی که به شما داده‌می‌شود، برای شستشوی روزانه ناحیه اطراف ایمپلنت استفاده کنید.

نگهداری هفتگی از ایمپلنت

مخاط (بافت نرم) اطراف ایمپلنت در هر دو طرف زبان و گونه باید هفته ای یک بار با دو انگشت ماساژ داده شود. این حرکت فلاشینگ، فشار ایجاد‌می کند و به تغییر محتوای باکتری در اطراف ایمپلنت و کاهش تجمع باکتری مزمن در ناحیه ایمپلنت و بافت نرم کمک‌می کند.

نگهداری سالانه بعد از ایمپلنت دندان

سیستم‌های ایمپلنت نیاز به مراقبت و نگهداری منظم توسط دندانپزشک ترمیمی شما دارند. این شامل تمیز کردن ناحیه، ارزیابی رادیوگرافی و گاهی سفت کردن یا تغییر قسمت‌های سیستم ایمپلنت است.

ایمپلنت یک سیستم پیچ در پیچ است که نیاز به نگهداری سالانه دارد. بسیار مهم است که در صورت لق شدن تاج یا پروتز در اسرع وقت به دندانپزشک ترمیمی خود مراجعه کنید. علاوه بر این، ایمپلنت‌ها حرکت نمی کنند، اما دندان‌ها حرکت‌می کنند. بایت شما باید در هر قرار ملاقات با دندانپزشک ترمیمی ارزیابی شود.

عوارض ایمپلنت دندانی مرتبط با جراحی

کاشت ایمپلنت دندان یک روش جراحی است زیرا خود ایمپلنت‌ها باید یا به فک پایین (استخوان فک پایین) یا فک بالا (استخوان فک بالایی) پیچ شوند. این روش شامل دستکاری بافت‌های نرم لثه است. در کنار احتمال کمی عفونت که همه روش‌های جراحی دارند، ممکن است عوارض دیگری داشته باشد که در ادامه آنها را‌می خوانیم.

• آسیب عصبی (علائم ممکن است شامل بی حسی، سوزن سوزن شدن یا درد باشد)
• آسیب به دندان‌های دیگر
• آسیب به رگ‌های خونی
• مشکلات سینوسی (کاشت دندان در فک بالا)

هزینه ایمپلنت دندان چقدر است؟

هزینه‌ها بر اساس تعداد ایمپلنت‌های مورد نیاز و تعداد دندان‌هایی که جایگزین‌می شوند متفاوت است. ممکن است نیازی به کاشت ایمپلنت برای هر ریشه ای که از دست رفته نباشد. شاید برخی از بیماران به روش‌های اضافی برای آماده سازی ناحیه ایمپلنت نیاز داشته باشند. برآورد هزینه معمولا در جلسه مشاوره مشخص‌می شود.

ساختار ایمپلنت دندانی

بدنه ایمپلنت دندانی از سه قطعه تشکیل شده است که عملکردهای مختلفی را انجام‌می دهند:

• ایمپلنت (یا پیچ) به عنوان ریشه مصنوعی دندان عمل‌می کند.
• اباتمنت محل اتصال بین پیچ ایمپلنت و روکش است.
• تاج دندان که در بالای اباتمنت قرار دارد. آنها با شکل و ظاهر دندان‌های طبیعی شما مطابقت دارند.

مزایا و معایب ایمپلنت دندان

ایمپلنت‌های دندانی مزایای خود را دارند. با این حال‌می توانند با معایبی نیز همراه باشند.

مزایای ایمپلنت‌های دندانی

• به شما این امکان را‌می دهد به طور معمول بجوید و صحبت کنید.
• طوری طراحی شده تا شبیه دندان‌های طبیعی شما باشد و عزت نفس شما را بهبود بخشد.
• به صورت مستقل عمل کرده و فشار روی دندان‌های طبیعی باقیمانده را کاهش‌می دهد.
• استخوان را حفظ‌می کند و مانع از ظاهر پیر در فرد‌می شود.
• به جلوگیری از کاهش ارتفاع فک کمک‌می کند.
• تمیز کردن و مراقبت از ایمپلنت آسان است.
• با مراقبت مناسب، ایمپلنت بین ۱۵ تا ۲۵ سال دوام‌می آورد.

معایب کاشت ایمپلنت دندان

• مانند دندان‌های طبیعی شما سفید نمی شود.
• برای قرار دادن نیاز به جراحی تهاجمی دارد.
• گران هستند. (اما مزایای دراز مدت معمولاً ارزش آن را دارند)
• اگر استخوان طبیعی کافی ندارید، ممکن است قبل از قرار دادن پیوند استخوان لازم باشد.

آیا بیمه ایمپلنت‌های دندانی را پوشش‌می دهد؟

برخی از طرح‌های بیمه ایمپلنت‌های دندانی را کامل و برخی دیگر تنها بخشی از این جراحی را پوشش‌می دهند. به عنوان مثال، برخی از طرح‌های بیمه دندان ممکن است تاج متصل به ایمپلنت را پوشش دهند.

عفونت بعد از ایمپلنت‌های دندانی

اگر پس از انجام عمل جراحی ایمپلنت دندان از عفونت رنج‌می برید، این‌می تواند کل درمان را در معرض خطر قرار دهد. این عفونت‌می‌تواند منجر به بهبودی کندتر شود.

این مشکل‌می‌تواند در ماه‌های بعد از جراحی دهان یا سال‌های بعد در نتیجه بیماری لثه و پوسیدگی پیشرفته دندان رخ دهد. هر چه که باشد، این امر ایمپلنت‌های دندانی و سلامت عمومی شما را در معرض خطر قرار‌می دهد.

پری ایمپلنتیت چیست؟

پری ایمپلنتیت اصطلاحی است که به طور خاص به عفونت بافت لثه اطلاق‌می شود که به بافت‌های دیگری که از ایمپلنت‌های دندانی پشتیبانی‌می کنند گسترش‌می یابد. از آنجایی که عفونت از لثه به استخوان منتقل‌می شود،‌می‌تواند پشتیبانی بافت سخت ایمپلنت‌های دندانی را تضعیف کند.

پری ایمپلنتیت به معنای احساس شل شدن یا عدم ثبات ایمپلنت‌هاست. این عفونت‌می تواند منجر به آسیب به استخوان فک و مشکلات اساسی برای سلامت و تندرستی کلی بدن شود.

علائم و نشانه‌های پری ایمپلنتیت

شایع ترین علائم و نشانه‌های پری ایمپلنتیت بسیار شبیه به بیماری لثه است:

• قرمزی لثه
• تغییر رنگ لثه
• لثه‌های متورم
• خونریزی لثه
• بوی بد دهان

در مراحل بعدی بیماری، پری ایمپلنتیت باعث تحلیل استخوان شده و ایمپلنت‌های دندانی و وسایلی که از ایمپلنت پشتیبانی‌می‌کنند را شل‌تر‌می کند. افرادی که از دست دادن دندان را در نتیجه بیماری جدی لثه (پریودنتیت یا پریودنتیت پیشرفته) تجربه کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که دچار پری ایمپلنتیت شوند.

نکاتی برای پیشگیری از پری ایمپلنتیت

بهترین راه برای جلوگیری از پری ایمپلنتیت در ماه‌های اولیه بهبودی این است که تمام دستورالعمل‌های بعد از کاشت ایمپلنت را به طور کامل دنبال کنید. بهداشت دهان و دندان و مراقبت مناسب از دندان‌ها را رعایت کنید. از استعمال دخانیات و محصولات تنباکو پرهیز کنید زیرا این مواد‌می توانند خطر عفونت شما را افزایش دهند. تمام مراجعات بعدی پس از کاشت ایمپلنت را در زمان مناسب انجام دهید. با انجام این کار، شانس موفقیت درمان ایمپلنت دندان را افزایش خواهید داد.

بیماری لثه و پری ایمپلنتیت پس از بهبودی کامل ایمپلنت رخ‌می دهد؟

حتی پس از اینکه استخوان فک شما به طور کامل بهبود یافت و ایمپلنت‌ها با بافت‌های دهان شما ترکیب شد باز هم خطر عفونت را باید جدی بگیرید. بیماری لثه پیشرفته سال‌ها بعد‌می تواند منجر به شکست ایمپلنت شود. اگر بیماری لثه دارید، درمان زودهنگام‌می تواند از تأثیر التهاب بر بافت استخوانی و ایمپلنت دندان جلوگیری کند.

درمان بیماری لثه و پری ایمپلنتیت

ابتدا باید عفونت را کنترل کنید. این کار معمولاً شامل شستشوی مداوم با مواد ضد عفونی کننده و مصرف داروهای آنتی بیوتیک است. بافت نرم آسیب دیده را‌می توان با روش‌های پیوند ترمیم کرد. این جراحی‌ها با استفاده از بافت اهداکننده یا پیوند مصنوعی، خط لثه را بازسازی‌می‌کنند. اگر استخوان فک از دست داده رفته باشد، روش‌های پیوند استخوان برای ثبات ایمپلنت و نگهداری آن در آینده‌می تواند موثر باشد.

علائم اصلی آبسه دندان چیست؟

آبسه دندان معمولاً با علائم و نشانه‌های خاصی همراه است که می‌توانند به شناسایی این مشکل کمک کنند.ایمپلنت اقساطی در رشت برخی از علائم رایج آبسه دندان عبارتند از:

1. درد: درد یکی از نشانه‌های اصلی آبسه دندان است. معمولاً درد تیز و ناراحت‌کننده در نزدیکی دندان آبسه ایجاد می‌شود.
2. تورم: آبسه دندان معمولاً با تورم بافت‌های اطراف دندان همراه است. تورم باعث ایجاد فشار و درد بیشتر می‌شود.
3. حساسیت به گرما و سرما: دندان مبتلا به آبسه معمولاً دچار حساسیت به مواد گرم و سرد می‌شود. این حساسیت می‌تواند به شدت افزایش یابد و به دندان‌های مجاور نیز گسترش یابد. با خورد آب سرد و چای ولرم درد تیر کشنده ای در دندان احساس می‌شود.
4. خونریزی لثه: در برخی موارد، آبسه دندان می‌تواند منجر به خونریزی لثه شود، به خصوص اگر عفونت به لثه نیز منتقل شده باشد.
5. بوی بد دهان: گاهی دهان بوی بدی می‌دهد. این می‌تواند نشانه ای از وجود آبسه در دندان باشد.
6. تغییر در رنگ دندان: دندان مبتلا به آبسه ممکن است تغییر رنگ داده و به رنگ خاکستری یا مایل به سیاه تبدیل شود.

اگر یک یا چند علامت گفته شده را دارید بهتر است در اولین زمان ممکن به دندان‌پزشک مراجعه کنید. دندان‌پزشک می‌تواند علت آبسه دندان شما را تشخیص دهد و برنامه درمانی مناسب را تعیین و مشکل را حل کند.

برای درمان آبسه دندان چه چیزی خوب است؟

درمان آبسه دندان بستگی به علت و شدت آن دارد. آبسه دندان ممکن است ناشی از عفونت، آسیب دیدگی یا عوامل دیگر باشد. در ادامه، راهکارهای درمان آبسه دندان را بررسی می‌کنیم.

مراجعه به دندان‌پزشک

برای تشخیص دقیق علت و شدت آبسه دندان، اولین و مهم‌ترین گام مراجعه به دندان‌پزشک است. دندان‌پزشک با بررسی دقیق مشکل، تصویربرداری با اشعه ایکس‌ و ارزیابی دقیق می‌تواند علت را تشخیص دهد.

مصرف داروهای ضد التهاب و آنتی بیوتیک

دندان‌پزشک ممکن است داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن یا ناپروکسن تجویز کند. این داروها به کاهش درد و التهاب کمک می‌کنند. همچنین مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها ممکن است در صورت وجود عفونت مانع گسترش آبسه دندان شود. همچنین مصرف داروهای مسکن برای کاهش درد مناسب هستند.

درمان عوامل ایجاد کننده آبسه

اگر آبسه دندان ناشی از آسیب دیدگی دندان باشد، دندان‌پزشک می‌تواند ترمیم‌های لازم را انجام دهد تا آسیب رفع شود.

درمان عفونت

اگر آبسه دندان ناشی از عفونت باشد، علاوه بر داروهای آنتی‌بیوتیک، احتمالا عصب کشی دندان توسط دندانپزشک انجام می‌شود تا ریشه دندان تمیز شده و عفونت رفع شود.

تخلیه آبسه

در برخی موارد، دندان‌پزشک تصمیم به تخلیه آبسه دندان می‌گیرد. این اقدام باعث کاهش درد و تورم می‌شود.

عمل جراحی

در موارد خاصی مانند وجود آبسه عمیق یا عدم تاثیر درمان‌های دارویی، عمل جراحی صورت می‌گیرد. در این روش، دندان‌پزشک ممکن است آبسه را تخلیه کرده و عمل جراحی جهت درمان عمق‌تر انجام دهد.

در مجموع، درمان آبسه دندان بستگی به علت آن دارد و باید توسط دندان‌پزشک تعیین و درمان صورت بگیرد.

تخلیه آبسه چگونه انجام می‌شود؟

تخلیه آبسه دندان (incision and drainage) توسط یک دندان‌پزشک یا جراح دندان‌پزشک انجام می‌شود. معمولا دندانپزشک مراحل زیر را انجام می‌دهد:

تخلیه آبسه

ابتدا دندان‌پزشک منطقه آبسه را تمیز کرده و سپس با استفاده از ابزارهای مخصوص، یک برش کوچک در آبسه ایجاد می‌کند. این برش به منظور تخلیه محتوای آبسه از داخل آن و از بین بردن عفونت انجام می‌شود.

پاکسازی و تمیزکاری

بعد از تخلیه محتویات آبسه، دندان‌پزشک آن قسمت از دهان را با دقت پاکسازی می‌کند. این کار شامل از بین بردن باکتری‌ها و مواد عفونی کننده موجود در محیط دندان می‌شود.

درمان و ترمیم

پس از تخلیه و پاکسازی توسط دندان‌پزشک، اگر دندان مورد آسیب قرار گرفته باشد آن را ترمیم می‌کند و برای جلوگیری از عود مجدد عفونت، داروها و مواد ضدعفونی‌کننده را در محل آبسه قرار می‌دهد.

درمان مکمل

دندان‌پزشک آنتی‌بیوتیک‌ها یا داروهای مسکن را برای شما تجویز می‌کند تا به بهبود سریع‌تر و کاهش درد کمک کنند.

پیگیری و مراقبت بعدی

پس از انجام عمل تخلیه آبسه، دندان‌پزشک دستورالعمل‌هایی برای مراقبت‌های بعدی به شما می‌دهد که باید به طور کامل آنها را انجام دهید.

آنتی بیوتیک مناسب درمان آبسه؟

نوع و دوز آنتی‌بیوتیکی که در درمان آبسه دندان استفاده می‌شود، بستگی به علت و شدت عفونت دندان و توصیه دندان‌پزشک دارد. دندان‌پزشک با توجه به شرایط خاص هر فرد و آزمایشات لازم، داروی مناسب را تجویز خواهد کرد. آنتی‌بیوتیک‌ها معمولاً در درمان عفونت‌های دندانی به کار می‌روند. در ادامه با برخی از آنها آشنا می‌شویم.

1. پنی‌سیلین (Penicillin): پنی‌سیلین یکی از آنتی‌بیوتیک‌های رایج در درمان عفونت‌های دندانی است و معمولاً برای درمان عفونت‌های باکتریایی تجویز می‌شود.
2. آموکسی‌سیلین (Amoxicillin):این دارو از خانواده پنی‌سیلین‌هاست و به عنوان یک آنتی‌بیوتیک مؤثر در درمان عفونت‌های دندانی شناخته می‌شود.
3. کلیندامایسین (Clindamycin) در مواردی که بیمار به داروهای پنی‌سیلینی حساسیت نشان می‌دهد یا در مواجهه با باکتری‌های مقاوم به پنی‌سیلین قرار می‌گیرند این آنتی بیوتیک تجویز می‌شود.
4. آزیترومایسین (Azithromycin) یا کلاریترومایسین (Clarithromycin): این داروها نیز در درمان عفونت‌های دندانی معمولاً تجویز می‌شوند.

در هر صورت، استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باید توسط دندان‌پزشک تجویز شود. علاوه بر این، باید دستورات و دوزهای دقیق مصرف توسط بیمار رعایت شوند. همچنین باید تا پایان دوره مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها را ادامه دهید حتی اگر علائم شما بهبود یابند. قطع زودتر از موعد آنتی‌بیوتیک‌ها می‌تواند منجر به بازگشت عفونت و مقاومت بیشتر باکتری‌ها به داروها شود.

درمان فوری آبسه دندان کدام است؟

در صورتی که با آبسه دندان و درد شدید روبرو شده‌اید و نمی‌توانید به سرعت به دندان‌پزشک مراجعه کنید، برخی از اقدامات خانگی و استفاده از داروهای غیرنسخه‌ای به شما کمک می‌کند. اما توجه داشته باشید که این تدابیر موقتی هستند و باید به دندان‌پزشک مراجعه کنید تا علت آبسه دندان مشخص و رفع شود.

در ادامه چند راهکار برای درمان موقت آبسه دندان آورده شده است:

• مسکن‌های دارویی: مصرف داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن (Ibuprofen) یا ناپروکسن (Naproxen) می‌تواند در کاهش درد و التهاب آبسه دندان کمک کند. همیشه به دستور پزشک یا دستورات روی بسته دارویی توجه کنید و مقدار توصیه شده را مصرف نمایید.
• مسکن‌های موضعی: از ژل‌ها و کرم‌های دارویی حاوی مسکن‌های موضعی مثل ژل لیدوکائین استفاده کنید. این مواد می‌توانند در کاهش درد موقتی در منطقه آبسه دندان کمک کنند.
• استفاده از یخ: قرار دادن قطعه‌ای از یخ در داخل دهان بر روی منطقه آبسه دندان می‌تواند تورم و درد را کاهش دهد. یخ را به صورت مستقیم بر روی پوست قرار ندهید. از یک دستمال نازک استفاده کنید تا از تماس مستقیم یخ با پوست جلوگیری شود.
• استفاده از چای: چای را دم کنید و اجازه دهید تا سرد شود. سپس آن را مانند دهانشویه داخل دهان و بر روی ناحیه آسیب دیده بچرخانید. چای دارای خواص ضد التهابی است که می‌تواند در کاهش التهاب آبسه دندان کمک کند.
• استفاده از آب نمک گرم: مقداری آب نمک ولرم درست کنید. مانند چای آن را داخل دهان نگه دارید. آب نمک ولرم می‌تواند در تسکین درد و کاهش التهاب مفید باشد.
• گیاهان دارویی: برخی مکمل‌های گیاهی مانند عصاره‌های آلوئه‌ورا و رزماری دارای خواص ضد التهابی و آرامش‌بخشی هستند. همچنین می‌توانید این مکمل‌ها را بر روی آبسه دندان مالیده و به صورت موضعی مصرف کنید.

عوامل ایجاد کننده آبسه دندان کدامند؟

آبسه دندان یک وضعیت دردآور و ناراحت‌کننده در دندان است که معمولاً در اثر عوامل زیر به وجود می‌آید:

1. عفونت: یکی از شایع‌ترین دلایل آبسه دندان، عفونت دندان است. این عفونت از تجمع باکتری‌ها در داخل دندان به وجود می‌آید و به تورم و آبسه دندان منجر می‌شود. عفونت ممکن است از یک دندان ترمیم شده نشات گرفته باشد.
2. ترمیم‌های ناموفق: در صورتی که ترمیم دندان ناموفق باشد و عفونت به دندان وارد شود، دندان به سرعت ورم کرده و آبسه‌ ایجاد خواهد شد.
3. آسیب‌ها و ضربه‌ها: ضربه‌ و آسیب‌ به دندان می‌تواند باعث آبسه دندان شوند. این آسیب‌ها ممکن است باعث شکستگی یا ترک در دندان شده و فشار بر روی بافت‌های اطراف دندان ایجاد کنند.
4. التهاب لثه: التهاب لثه نیز می‌تواند به آبسه دندان منجر شود. این التهاب معمولاً به علت تجمع باکتری‌ها در فضای میان دندان و لثه رخ می‌دهد.
5. عوامل دیگر: برخی عوامل دیگر مانند خشکی دهان، بهداشت نامناسب دهان و دندان یا واکنش به مواد ترمیمی‌نیز می‌توانند به آبسه دندان منجر شوند.

آیا آبسه دندان برای سلامت عمومی‌بدن مضر است؟

آبسه دندان به تنهایی به عنوان یک تهدید جدی برای سلامتی انسان شناخته نمی‌شود. اما ممکن است نشانه یا علامتی از مشکلات دهان و دندان باشد که نیاز به درمان دارند. علائمی‌مانند درد شدید، تورم، حساسیت به گرما و سرما، بوی بد دهان و خونریزی لثه از نشان‌های آبسه دندان است. دلیل اصلی آبسه دندان معمولاً عفونت دندان است که در صورت عدم درمان به مشکلات جدی‌تری تبدیل می‌شوند. در ادامه برخی از این مشکلات را با هم بررسی می‌کنیم.

1. گسترش عفونت: عفونت دندان می‌تواند به سایر نواحی دهان یا حتی به سیستم عصبی و جریان خون منتقل شده و بر سلامت عمومی‌انسان تاثیر بگذارد.
2. تاثیر بر سیستم ایمنی: عفونت‌های دهان و دندان می‌توانند تأثیر منفی بر سیستم ایمنی بدن گذاشته و سبب افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های دیگر شوند.
3. خسارت به بافت‌های دهانی: عدم درمان عفونت‌ها و مشکلات دهانی می‌تواند به خرابی دندان، لثه و بافت‌های دهانی منتهی شود. حتی ممکن است دندان خود را از دست بدهید.
4. دردهای شدید و ناراحت‌کننده: دردهای شدید به علت آبسه دندان می‌توانند به فرد عدم راحتی و ناراحتی زیادی وارد کنند.

چگونه می‌توان از ابتلا به آبسه دندان جلوگیری کرد؟

برای جلوگیری از ابتلا به آبسه دندان باید مراقبت‌های دهانی و دندانی منظم داشته باشید. در ادامه، راهکارهایی برای پیشگیری از آبسه دندان آورده شده است.

1. حفظ بهداشت دهان و دندان: مسواک زدن حداقل دو بار در روز و استفاده از نخ دندانی روزانه برای حفظ بهداشت دهان و دندان اولویت دارند. این اقدامات می‌توانند باکتری‌ها و عفونت‌ها را از بین ببرند و از آبسه دندان جلوگیری کنند.
2. ترک دخانیات: اگر دخانیات و الکل استفاده می‌کنید آنها را به حداقل برسانید یا کاملا ترک کنید. این مواد می‌توانند به عفونت‌های دهانی و آبسه دندان منجر شوند.
3. مراقبت از دندان‌های ترمیم شده: اگر دندان‌های ترمیم شده دارید به مراقبت منظم از آنها توجه کنید تا از خرابی‌ها و عفونت‌ها جلوگیری شود.
4. پیشگیری از آسیب‌ها: در ورزش‌ها و فعالیت‌های خطرناک، از محافظ دهانی استفاده کنید تا آسیب‌ به دندان‌ها و لثه‌ها وارد نشود.
5. مراجعه به دندان‌پزشک به صورت منظم: حتما سالی ۲ بار برای چکاپ دندان‌ها به دندانپزشک مراجعه کنید.

6. https://drshamsdentist.com/%da%a9%d8%a7%d9%85%d9%be%d9%88%d8%b2%db%8c%d8%aa-%d8%af%d9%86%d8%af%d8%a7%d9%86-%d8%af%d8%b1-%d8%b1%d8%b4%d8%aa/

7. تغذیه مناسب: تغذیه مناسب باعث قوی شدن سیستم ایمنی بدن می‌شود. با بالا رفتن سیستم ایمنی، بدن در مقابل عفونت‌ها و التهاب‌های دهانی مقاومت می‌کند. مصرف میوه‌ها و سبزیجات به عنوان منابع غنی ویتامین‌ها و مواد مغذی بسیار مفید است.
8. جلوگیری از تنش و استرس: تنش و استرس می‌توانند سیستم ایمنی را ضعیف کنند. در این شرایط بدن نمی‌تواند مقابل عفونت مبارزه کند و دندان دچار عفونت می‌شود. تمرین تنفس عمیق و تکنیک‌های مدیریت استرس می‌توانند به شما کمک کنند تا سیستم ایمنی خود را تقویت کنید.

چرا دندان عقل در دهان وجود دارد؟

در نسل‌های قبل که میزان اندازه فک نسبت به نسل امروزی بزرگ‌تر بود، دندان‌های عقل به راحتی رشد می‌کردند و در کنار دندان‌های دیگر قرار می‌گرفتند.ایمپلنت اقساطی در رشت اما به مرور نسل انسان تغییر کرد و با کوچک شدن جثه افراد، دندان‌ها فرصت کافی برای رشد نداشتند. دندان‌های عقل سومین دسته از دندان‌های آسیاب هستند که در دو طرف دهان و بالا و پایین رشد می‌کنند. معمولا زمانی که فرد سنی بین هفده تا بیست و پنج سال دارد رشد می‌کنند.

این دندان‌ها با زاویه خاصی رویش می‌کنند؛ در نتیجه تا حدی از لثه بیرون می‌آیند و مقداری از آن‌ها در لثه گیر می‌کند. در نتیجه، به عنوان دندان عقل شناخته می‌شوند و در طول زمان می‌توانند منجر به ایجاد مشکلات جدی مانند کیست، بیماری لثه و افزایش خطر ایجاد عفونت و پوسیدگی دندان شوند.

این دندان‌ها به یک باره رشد نمی‌کنند و معمولا مراحل مشخصی را طی خواهند کرد. محل رویش این دندان‌ها بین سن ۷ تا ۱۰ سالگی شروع به شکل گیری می‌کند. ابتدا دندان شروع به آهکی شدن می‌کند یا به اصطلاح کلسیفیه می‌شود. سپس ریشه دندان‌ها شروع به رشد می‌کند و در نهایت از طریق لثه بیرون خواهند آمد. تمامی این فرایند چند مرحله ای ممکن است چند سال طول بکشد تا کامل شود و میزان درد و عوارض آن فردبه‌فرد متفاوت خواهد بود.

بررسی علت زود درآمدن دندان عقل

گاهی اوقات در کودکان و سنین پایین‌تر شاهد درآمدن دندان عقل خواهید بود. اما دقیقا علت زود درآمدن دندان عقل چیست؟ معمولا دلایل مختلفی برای این امر وجود دارد که عبارتند از:

• وجود فضای کافی در دهان: اگر در دهان فرد فضای کافی برای رشد دندان عقل وجود داشته باشند، این دندان زودتر از موعد خود رشد خواهد کرد و علائم آن زودتر نمایان می‌شود.
• عوامل ژنتیکی: این علت زود درآمدن دندان عقل بسیار مهم است. عواملی مانند سابقه ارثی در خانواده باعث می‌شود که در افراد دیگر خانواده هم سرعت رشد دندان‌های عقل بیشتر باشد.
• تغییر در رژیم غذایی: اگر از مکمل‌ها مانند مکمل ویتامین دی استفاده می‌کنید، ممکن است روی رشد دندان‌ها تاثیر گذاشته و باعث دندان عقل زودرس شود.

این دلایل در همه افراد یکسان نیستند و ممکن است یک فرد هیچکدام آن‌ها را تجربه نکند. در این صورت لزومی به رشد دندان عقل نیست و امکان دارد که اصلا رشد نکند.

چرا ارزیابی اولیه دندان عقل کودکان بسیار مهم است؟

همان طور که اشاره کردیم رشد دندان عقل بازه سنی مشخصی دارد. کودکان ممکن است در سنین دوازده یا سیزده سالگی علائم اولیه رشد دندان عقل را نشان دهند. این در حالی است که برخی افراد این علائم را حتی تا بالای بیست سالگی هم تجربه نمی‌کنند. هنگامی که به سنین بالاتر برسید، این عوارض بسیار شدیدتر خواهند بود.

اگر فرزند شما دارای علائم دندان عقل است، دندانپزشک می‌تواند از همان ابتدا فرایند رشد آن و علت زود درآمدن دندان عقل را بررسی کند. در واقع شما باید به سرعت ارزیابی اولیه دندان عقل را انجام دهید. قبل از این که ساختار ریشه دندان عقل به طور کامل شکل بگیرد، بهتر است که دندانپزشک آن را بکشد. این کار روند جراحی را سریع‌تر و بهبودی بعد از آن را راحت‌تر خواهد کرد. همچنین این کار عوارض ناشی از رشد دندان عقل را هم کاهش خواهد داد.

اگر دندان عقل کشیده نشود و به سنین بالاتر موکول شود، ریشه دندان‌ها بلندتر شده و کشیدن آن‌ها می‌تواند درد زیادی را ایجاد کند. همچنین عوارض ناشی از آن نیز بیشنر خواهد بود. پس حتما سعی کنید در اولین فرصت بعد از مشاهده علائم دندان عقل را بکشید.

سن درآمدن دندان عقل دقیقا چه زمانی است؟

همان طور که می‌دانید، دندان عقل با این که بازه مشخصی برای رشد، دارد، اما ممکن است قبل و بعد از این بازه نیز رشد دندان عقل رخ دهد. معمولا احتمال رخ دادن این فرایند از سیزده سالگی شروع شده و تا ۲۵ سالگی ادامه دارد. در موارد نادر احتمال رشد این دندان در بعد از سی سالگی نیز وجود دارد. همه افراد دندان عقل ندارند. این بدین معنی است که هیچ یک از دندان‌های عقل در هر دو طرف دندان حتی به صورت پنهان رشد نمی‌کنند.

دندان‌های عقل آخرین دندان‌هایی هستند که در دهان هر فرد رشد می‌کنند. با این که علائم جوانه زدن و رشد آن‌ها در همه یکسان است، اما ممکن است مردان زودتر از زنان رشد آن را مشاهده کنند.

اهمیت کشیدن زودهنگام دندان عقل

وقتی که یک فرد به سن ۱۸ سالگی می‌رسد، ۳۲ دندان دارد. متاسفانه دهان هر فرد فقط به اندازه بیست و هشت دندان فضای کافی دارد و اگر دندان‌های عقل بخواهند رشد کنند، مشکلات متعددی ایجاد خواهد شد. از جمله این مشکلات می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

آسیب به دندان‌های مجاور

اگر دندان‌ها به هم چسبیده باشند و فرایند رشد دندان‌های عقل آغاز شده باشد، به احتمال زیادی به دندان‌های دیگر فشار زیادی وارد می‌شود. در صورتی که نتوانید اطراف دندان عقل را به راحتی نخ دندان بکشید، دندانی که مستقیما جلوی دندان عقل قرار دارد، آسیب می‌بیند و منجر به از دست دادن استخوان لثه و پوسیدگی می‌شود.

ایجاد عفونت

دندان‌ها عقلی که نهفته هستند، می‌توانند تا حدی رشد کنند. در اثر این رویش سوراخی در اطراف دندان‌ها به وجود می‌آید که زمینه نفوذ باکتری‌ها را فراهم می‌کند. این سوراخ به حدی عمیق می‌شود که با مسواک و نخ دندان نیز نمی‌توان آن را به درستی تمیز کرد. با تجمع باقی مانده مواد غذایی و باکتری‌ها، فرد درد و فشار زیادی را به علت رخ دادن عفونت و التهاب تجربه خواهد کرد. پس از این که دندان عقل نهفته برداشته شود، این سوراخ با علائم آن از بین خواهد رفت.

تحت فشار بودن دندان‌ها

برخی از دندانپزشکان معتقد هستند، فشاری که دندان‌های عقل به دیگر دندان‌ها وارد می‌کند، تراز آن‌ها را بر هم می‌زند. این به هم ریختگی در دندان‌های جلویی قابل توجه تر است. عوامل زیادی باعث جابجا شدن دندان‌ها می‌شوند که دندان نهفته و زودهنگام که علت زود درآمدن دندان عقل را بررسی کردیم، یکی از علل اصلی آن به حساب می‌آید. اگر چه کشیدن دندان‌های عقل نمی‌تواند به صورت کامل از به هم ریختگی آن‌ها جلوگیری کند، با این حال، دلیل بزرگی را حذف خواهید کرد. این حرکت در طول ماه‌ها و سال‌ها اتفاق می‌افتد و برداشتن دندان عقل و استفاده از ارتودنسی می‌تواند از بروز این مشکل احتمالی جلوگیری کند.

بهترین سن برای کشیدن دندان عقل

با این که رویش دندان عقل در همه افراد رخ نمی‌دهد، اما جلوگیری از این اتفاق می‌تواند به نفع دندان‌های شما باشد. اگر دندانپزشک تشخیص داد که دهان شما فضای کافی برای رشد این دندان‌ها را ندارد، بهتر است آن‌ها را بکشید یا جراحی کنید. برای برخی از بیماران، این اتفاق ممکن است در ۱۳ یا ۱۴ سالگی و برای برخی دیگر امکان دارد تا اواخر ۱۸ سالگی طول بکشد. هر چه سن شما در هنگام کشیدن این دندان‌ها کمتر باشد، مدت زمان کمتری برای بهبودی نیاز خواهید داشت و عوارض بعد از آن هم بسیار کمتر است.

یکی از روش‌های جدید برای تشخیص دندان نهفته و علت زود درآمدن دندان عقل، استفاده از اشعه ایکس است. این اشعه می‌تواند به سرعت تشخیص دهد که دندان عقل شما نیاز به جراحی دارد، تا در کوتاه‌ترین زمان بتوانید آن را بکشید. اگر تا بزرگسالی صبر کنید و آن را نکشید، ریشه‌های دندان‌ها به طور کامل رشد می‌کنند و علاوه بر عوارضی که ایجاد می‌کنند، کشیدن آن‌ها نیز دشوار خواهد بود.

خطرات رها کردن دندان عقل در جای خود

دندان‌های عقل به فضای کافی برای رشد نیاز دارند، در این صورت خطر ایجاد حفره در کنار آن‌ها بالا می‌رود. دندان‌های عقلی که کامل رشد نمی‌کنند می‌توانند عاملی برای ایجاد کیست و تومور در لثه‌ها و فک باشند. از عوارض کشیدن دندان عقل می‌توان به خونریزی اشاره کرد که زیاد نیست و نسبت به مزایای آن اصلا در نظر گرفته نمی‌شود.

اگر از کشیدن دندان عقل خود می‌ترسید بخوانید

بسیاری از کودکان و نوجوانان هنگامی که با رویش دندان عقل خود مواجه می‌شوند، از کشیدن آن واهمه دارند. این بدین دلیل است که تصور می‌کنند کشیدن آن بسیار دشوار است و درد زیادی به همراه دارد. اگر در برداشتن و کشیدن دندان عقل تعویق داشته باشید، باعث به وجود آمدن مشکلات سینوسی می‌شود. در نتیجه، درد زیادی را باید تحمل کنید.

همچنین تاخیر در کشیدن دندان عقل و بررسی نکردن علت زود درآمدن دندان عقل می‌تواند احتمال افزایش فشار به دندان‌های دیگر را افزایش دهد. اگر بوی بد دهان، درد فک، تورم در اطراف فک، لثه‌های خونی متورم در باز کردن دهان خود مشکل دارید، ممکن است دندان عقل نهفته داشته باشید. در صورت مشاهده هر یک از این علائم در اسرع وقت با دندانپزشک خود مشورت کنید تا او دندان‌های عقل شما را سریعا بکشد. برای کشیدن دندان‌های عقل از بی حسی یا آرامبخش استفاده می‌شود تا بیمار هیچ گونه درد را حس نکند.

آزمون اسپکتروسکوپی UV-Vis و آماده سازی نمونه برای طیف سنجی UV-Vis

در آزمایشگاه ها عموما با توجه به محصولات تهیه شده، روش های آزمون مختلفی برای بررسی خواص فیزیکی، مکانیکی و یا شیمیایی مواد شیمیایی در نظر گرفته می شود.هود لامینار اسپکتروسکوپی مرئی- فرابنفش با نام اختصاری UV-Vis از ساده ترین روش ها با کاربرد های متعدد است. پاسخ دهی سریع، دقیق و ارزان تر بودن نیز از مزایای طیف سنجی UV-Vis هستند که منجر می شود محققان در اولین آنالیز ها به سراغ این تکنیک بروند. از آن جایی که این نواع طیف سنجی فقط به صورت محلول انجام می شود، آماده سازی نمونه برای طیف سنجی UV-Vis بسیار مهم است. زیرا نتایج به دست آمده از این آنالیز مستقیما از غلظت محلول نمونه تاثیر می پذیرد. در صورتی که محلول سازی به دقت انجام نشود، در نتیجه آزمایش با خطا مواجه خواهید شد.

در این مقاله به زبان ساده نحوه آماده سازی نمونه برای طیف سنجی UV-Vis و نکات مهم آن گردآوری شده است. ادامه این مقاله را به هیچ عنوان از دست ندهید.

اسپکتروسکوپی UV-Vis به زبان ساده

هدف از این مقاله ارائه کامل تئوری طیف سنجی فرابنفش – مرئی نیست. اما با توجه به این که بسیاری از کاربران این روش آنالیز ممکن است با علم شیمی آشنایی نداشته باشند، به توضیح مختصری درباره اساس این روش آنالیز می پردازیم.

مواد شیمیایی مختلف وقتی مقابل تابش نور با طول موج مشخص قرار می گیرند، مقداری انرژی جذب می کنند. طول موجی از نور که بیشترین جذب در آن اتفاق می افتد برای هر ماده شیمیایی منحصر به فرد است. λmax که علامت اختصاری بیشترین طول موج است، از اسپکتروسکوپی UV-Vis به دست می آید. با استفاده از این پارامتر و قرار دادن آن در فرمول های ویژه سایر پارامتر ها مانند غلظت ماده شیمیایی مجهول را به دست آورید.

اساس طیف سنجی فرابنفش – مرئی

امواج فرابنفش تا مرئی با طول موج حدودی 190 تا 900 نانومتر دارای انرژی هستند. وقتی نمونه ای قصد آنالیز آن را دارید، مقابل این تابش قرار می گیرد، الکترون های آن تهییج می شوند. به بیان ساده تر الکترون ها انرژی حاصل از این تابش را دریافت می کنند و با رفتن به مدار الکترونی بالاتر، انرژی آن های بیشتر می شود. اما الکترون ها طاقت تحمل این ارتعاش بالاتر را ندارند و با از دست دادن انرژی دوباره به مدار پایین باز می گردند.

حال ممکن است این سوال پیش آید که اگر الکترون های تحریک شده، انرژی خود را از دست می دهند، پس چگونه می توان مقدار اختلاف انرژی تابیده شده و خارج شده را محاسبه کرد و به طول موج جذب شده رسید؟ پاسخ به این سوال ساده است الکترون ها می توانند بیشتر از یک سطح انرژی تحریک شوند. در مقابل این امکان وجود دارد که با از دست دادن انرژی دقیقا به سطح انرژی اولیه باز نگردند. در این حالت است که مقداری از انرژی تابیده شده جذب می شود. بنابراین اختلاف طول موج نور تابیده شده و خروجی صفر نخواهد بود.

نتیجه ای که دستگاه طیف سنج UV-Vis به شما می دهد معمولا به صورت نموداری بر اساس طول موج بر حسب جذب است. اما شما می توانید با تفسیر این نمودار داده های مورد نیاز خود را به دست آورید.

طیف سنجی UV-Vis در چه مواردی استفاده می شود؟

• شناسایی مواد شیمیایی مجهول
• اندازه گیری غلظت محلول

محلول سازی برای طیف سنجی UV-Vis

آماده سازی نمونه برای طیف سنجی UV-Vis در دقت نتایجی که به دست می آورید کاملا تاثیرگذار است. اگر محلول سازی به دقت انجام شود، در صورت مواجه با خطا، می توانید اطمینان داشته باشید که خطاهای دستگاهی باعث کاهش دقت آزمایش شده اند.

در ادامه نکات مهم آماده سازی نمونه برای UV-Vis بررسی می شوند:

• برای استفاده از دستگاه اسپکتروفتومتر نمونه شما حتما باید به صورت محلول باشد.
• نمونه های جامد باید در بهترین حلال، کاملا حل شود.
• در صورتی که نمونه در هیچ حلالی انحلال پذیری کامل نداشت، مانند پلیمرها، حداکثر دیسپرس شدگی وجود داشته باشد.
• برای تهیه نمودار کالیبراسیون حتما حداقل 3 نقطه کالیبراسیون با غلظت کمتر و 3 نقطه کالیبراسیون با غلظت بیشتر در نظر بگیرید.
• λmax حلالی که استفاده می کنید مشخص است. حتما منابع را جست و جو کنید و عدد دقیق را یادداشت کنید.
• دمای محلول و دمای محیط اطراف روی نتیجه آزمایش شما تاثیر می گذارد. بنابراین دما را بهینه و تمام اندازه گیری ها را در یک دمای مشخص انجام دهید.

محلول Blank یا صفر

قبل از شروع آزمون حتما با استفاده از محلول بلنک (blank)، اصطلاحا دستگاه را صفر کنید. محلول بلنک محلولی است که هیچ گونه ماده شیمیایی جاذبی ندارد بنابراین دستگاه باید جذب صفر را نشان دهد. انحراف از صفر نشان دهنده عوامل زمینه ای است که با فشردن دکمه بلنک از نتایج شما حذف می شود تا فقط جذب نمونه را بخوانید. برای این کار معمولا از آب مقطر یا دو بار تقطیر شده استفاده می کنند.

آماده سازی محلول برای گرفتن خط مبنا یا Baseline در دستگاه طیف سنجی UV-Vis

خط مبنا یا baseline در این آزمون بسیار مهم است. در اندازه گیری بیس لاین تمام پارامتر های فیزیکی و شیمیایی از جمله حلال و سایر مواد شیمیایی در محلول و کووت یکسان است و فقط نمونه مجهول یا مورد آزمایش حذف می شود. با این کار انحرافات ناشی از کووت، حلال، دستگاه و .. از نتیجه نهایی حذف خواهد شد.

رقیق سازی و آماده سازی نمونه برای طیف سنجی UV-Vis

اگر نمونه اصلی محلولی با غلظت بالا است، حتما با استفاده از فرمول C₁V₁ = C₂V₂ محلول را طی چند مرحله رقیق سازی کنید. در این فرمول C₁ غلظت محلول اصلی (mol/L or mmol/mL or mol/ mL )، C₂ غلظت محلول رقیق شده، V₂ حجمی از محلول رقیق شده که می خواهید بسازید (برحسب لیتر، میلی لیتر یا میکرولیتر) و V₁ حجمی از محلول غلیظ که باید بردارید تا رقیق سازی کنید.

در این فرمول توجه داشته باشید که V₁ مجهول است. حتما واحدهای پارامترها در دو طرف معادله یکسان باشند. پاسخ این معادله حجم مور نیاز از محلول غلیظ است. این حجم را با استفاده از میکروپیپت کالیبره شده اندزه گیری کنید و در بالن حجمی با استفاده از آب مقطر به حجم برسانید. پس از تکان دادن محلول و یکنواخت کردن آن می توانید از محلول استفاده کنید.با توجه به این که دقیق ترین روش اندازه گیری حجم مایعات در آزمایشگاه استفاده از سمپلر است، اگر در فرمول از واحد لیتر استفاده می کنید، عدد به دست آمده را ضرب در 10^-6 کنید تا حجم بر حسب میکرولیتر به دست آید.

شرکت تضامنی کامل ترین نوع شرکت اشخاص است. به موجب ماده 116 قانون تجارت، اخذ کارت بازرگانی فوری شرکت تضامنی شرکتی است که در تحت اسم مخصوصی برای امور تجارتی بین دو یا چند نفر با مسئولیت تضامنی تشکیل می شود و اگر دارایی شرکت برای تادیه تمام قروض شرکت کافی نباشد، هر یک از شرکا مسئول پرداخت تمام قروض است(ماده 116 قانون تجارت)

از نظر تاریخی شرکت تضامنی سابقه ای طولانی دارد و از حقوق روم اقتباس شده و به ویژه در قرون وسطی به شکل فعلی آن، در اروپا رواج یافته است. در حال حاضر شرکت تضامنی که تقریباً در نظام حقوقی همه کشورها وجود دارد، بسیار مورد استفاده است؛ در حالی که خطر تاسیس آن برای شرکا، به سبب مسئولیت نامحدودی که در قبال طلبکاران شرکت دارند،بر کسی پوشیده نیست.

در واقع علت این وضعیت، فایده عملی این شرکت برای کسانی است که به یکدیگر اعتماد کامل دارند و سرمایه زیادی نیز برای تشکیل شرکت ندارند؛مانند پدری که می خواهد با فرزند یا فرزندانش شریک شود، برادران و خواهرانی که پس از فوت پدر می خواهند تجارتخانه او را اداره کنند یا دوستانی که به یکدیگر اعتماد کامل و متقابل دارند.

نام شرکت تضامنی:
داشتن اسم مخصوص در شرکت های تجارتی به طور کلی و در شرکت های تضامنی به طور خاص از نظر مسئولیت شرکا در مقابل اشخاص ثالث دارای اهمیت ویژه ای است.در اسم شرکت تضامنی باید عبارت (شرکت تضامنی) و لااقل اسم یک نفر از شرکا ذکر شود.

در صورتی که اسم شرکت مشتمل بر اسامی تمام شرکا نباشد باید بعد از اسم شریک،یا شرکایی که ذکر شده است،عبارتی از قبیل ( و شرکا) یا (و برادران) قید شود.(ماده 117)

در شرکت های خانوادگی بعد از ذکر نام شریک اصلی عبارت( و پسران) یا (و برادران) ذکر می گردد.ذکر نام شخص در اسم شرکت از مختصات شرکت تضامنی ( و نسبی) است و سایر شرکت ها حق چنین کاری را ندارند.

تشکیل و ثبت شرکت تضامنی:
غیر از شرایط کلی که در قراردادها باید از لحاظ شرایط اساسی معامله در نظر گرفته شود برای تشکیل شرکت تضامنی شرکاء باید شرکت نامه تنظیم و امضاء کنند که حدود و مشارکت و وظایف و اختیارات و حقوق هر یک در آن تصریح گردد. طبق ماده 47 قانون ثبت، شرکت نامه باید به ثبت برسد والا طبق ماده 48 همان قانون سند مزبور در هیچ یک از محاکم پذیرفته نخواهد شد، بنابراین شرکت نامه باید به صورت سند رسمی تنظیم گردد.

ثبت شرکت نامه در شرکت های تضامنی در اداره ثبت شرکت ها به عمل می آید. مفاد شرکت نامه در دفتر ثبت شرکت ها ثبت می گردد و بعداً برای اطلاع عموم آگهی می شود. البته مانعی ندارد که شرکا شرکت تضامنی قبلاَ شرکت نامه را در نزد یکی از دفاتر رسمی به ثبت برسانند ولی در این صورت شرکت مجبور خواهد شد دو حق الثبت پرداخت کند یکی حق الثبت دفترخانه رسمی و یکی حق الثبت شرکت در اداره ثبت شرکت ها و چون دفاتر ثبت شرکت ها همان اعتبار دفاتر رسمی را دارند به این جهت اشخاص شرکت نامه را تنظیم می نمایند و بعداَ فقط در اداره ثبت شرکت ها به ثبت می رسانند.

در بعضی از کشورها تشریفات ثبت شرکت های تضامنی در دفترخانه رسمی انجام می گیرد و بعداَ شرکاء مدارک لازم را به اداره ثبت شرکت ها یا دفتر دادگاه تجارت تسلیم می نمایند که مراتب را به اطلاع عموم برساند.

به موجب ماده 1 آیین نامه قانون تجارت مصوب وزارت عدلیه در سال 1311 در هر محلی که اداره ثبت اسناد یا دفتر اسناد رسمی موجود است شرکت های تجارتی که در آن محل تشکیل می شوند باید به موجب شرکت نامه رسمی تشکیل گردند و به موجب ماده 2 آیین نامه مزبور شرکت های تجارتی باید در تهران در اداره ثبت شرکت ها و در خارج تهران در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی به ثبت برسند ولی تبصره ماده مزبور مقرر می دارد که در نقاطی که اداره یا دایره یا شعبه اسناد نباشد ثبت در دفتر اسناد رسمی و اگر دفتر اسناد رسمی نیز نباشد ثبت در محکمه ابتدایی یا صلحیه با رعایت ترتیب کافی خواهد بود.

شرکت نامه قرارداد تشکیل شرکت است و تفاوت آن با اساسنامه این است که شرکت نامه عقد شرکت بوده و قصد و رضای شرکاء را برای تشکیل شرکت طبق اصول و شرایطی که در آن پیش بینی می شود اعلام می دارد ولی اساسنامه دستورالعمل و سازمان شرکت است در طول مدت فعالیت شرکت.

آیین نامه قانون تجارت مربوط به اسنادی که باید برای ثبت شرکت تسلیم اداره ثبت شرکت ها گردد تنظیم شرکت نامه را برای کلیه شرکت ها اجباری می داند و تنظیم اساسنامه را فقط برای شرکت های سهامی و شرکت های مختلط سهامی اجباری دانسته است. زیرا در شرکت های سهامی و شرکت های مختلط سهامی که عده ی شرکا زیاد است و عملاَ نمی توانند بر امور شرکت نظارت نمایند لازم است که اصول و قواعد مربوط به اداره و فعالیت شرکت به صورت واضح و روشنی قبلاَ معلوم گردد، در صورتی که در سایر شرکت ها چون عمده شرکا کمتر است و هر کدام از آن ها می توانند بر امور شرکت نظارت کنند قانونگذار قیود کمتری در نظر گرفته است.

عملاَ کلیه شرکت ها برای تنظیم امور خود حتی در مواردی که قانون تنظیم اساسنامه را اجباری نکرده است، برای شرکت علاوه بر شرکت نامه اساسنامه هم تهیه می کنند. ولی در بعضی از موارد شرکاء در شرکت تضامنی فقط به تنظیم شرکت نامه اکتفا می کنند. منتهی آن را قدری مفصل تر می نویسند تا نکات لازم برای اداره امور شرکت و شرایط فعالیت آن درج گردد.

قانون تجارت راجع به طرز تنظیم شرکت نامه ساکت است ولی اداره ثبت شرکت ها نمونه های شرکت نامه را بطور چاپی تنظیم نموده است که موسسین شرکت ها موظفند نکاتی را که در آن قید شده است تعیین کنند. بنا به مراتب بالا حداقل مسائلی که در شرکت نامه باید قید شود به موجب نمونه های چاپی اداره ثبت شرکت ها عبارتند از: نام شرکت، نوع شرکت، موضوع شرکت، مراکز اصلی شرکت و نشانی کامل آن، اسامی شرکاء یا موسسین، شناسنامه و محل اقامت آن ها، مبدا تشکیل شرکت و مدت آن، سرمایه شرکت اعم از نقدی و جنسی، میزان سهم الشرکه شرکاء، مدیران شرکت و اختیارات آنن ها و اشخاصی که حق امضاء دارند، موقع رسیدگی به حساب و ترتیب تقسیم سود شرکت، فسخ شرکت، محل شعب شرکت، بازرسان شرکت، سایر شرایط.

تشکیل شرکت تضامنی مستلزم تحقق شرایط زیر است:

-تنظیم قرارداد مبنی بر ترسیم نحوه همکاری و توافق شرکا
-تهیه اساسنامه مبنی بر اصول و قواعد حاکم بر امور جاری و مدیریتی شرکت
-پرداخت سرمایه نقدی شرکا به حساب تعیین شده از سوی شرکت
-تقویم فهرست سرمایه غیر نقدی شرکا و تسلیم آن به دفتر شرکت پس از ارزیابی کارشناس رسمی
به هنگام تاسیس شرکت،اساسنامه مربوط به آن نیز که در واقع آیین نامه داخلی شرکت می باشد باید توسط موسسین تنظیم گردد.

حدود مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت تضامنی همان است که در ماده ی 51 مقرر شده است. در شرکت های تضامنی اگر سهم الشرکه یک یا چند نفر غیر نقدی باشد، باید سهم الشرکه مزبور، قبلاَ به تراضی تمام شرکا تقویم شود. در شرکت تضامنی هیچ یک از شرکاء نمی تواند سهم خود را به دیگری منتقل کند، مگر به رضایت تمام شرکا.

مادام که شرکت تضامنی منحل نشده مطالبه قروض آن باید از خود شرکت به عمل آید و پس از انحلال طلبکاران شرکت می توانند برای وصول مطالبات خود به هر یک از شرکا که بخواهند و یا به تمام آن ها رجوع کنند. در هر حال هیچ یک از شرکاء نمی توانند به استناد این که میزان قروض شرکت از میزان سهم او در شرکت تجاوز می نماید، از تادیه قروض شرکت امتناع ورزند. فقط در روابط بین شرکاء مسئولیت هر یک از آن ها در تادیه قروض شرکت به نسبت سرمایه خواهد بود که در شرکت گذاشته است، آن هم در صورتی که در شرکت نامه ترتیب دیگری اتخاذ نشده باشد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت تضامنی عبارتند از:

-دو نسخه اساسنامه تکمیل شده
دو نسخه شرکتنامه تکمیل شده
-دو نسخه تقاضانامه تکمیل شده
-اصل مجوز فعالیت از مراجع ذی ربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت کلیه ی شرکاء،مدیران و هیات نظار(در مواردی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشند)
-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام های پیشنهادی و همچنین فیش واریزی
-اصل گواهی عدم سوءپیشینه جهت امضای هیئت مدیره،مدیر عامل
-دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
-دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
-اصل وکالتنامه ی وکیل دادگستری در صورتی که ثبت شرکت تضامنی توسط وکیل صورت پذیرد.

ثبت و انحلال شرکت تضامنی:
انحلال شرکت تضامنی باید طبق ماده (200 قانون تجارت) ناظر به مواد 195 و 197 همان قانون و برابر نظامنامه وزارت عدلیه اعلام شود. این نظامنامه در ماده 9 خود می گوید: "در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت، زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تغییر دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکاء ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود".

شرکاء شرکت تضامنی مکلفند که انحلال خود را با تقدیم مدارک مقرر بدواً در اداره ثبت شرکت ها به ثبت برسانند و سپس در ظرف اول از تاریخ ثبت،انحلال آن را به هزینه خود شرکت توسط اداره ثبت محل در روزنامه رسمی و یکی از جراید کثیرالانتشار مرکز اصلی شرکت منتشر نمایند.

https://danasabt.ir/

چند نکته:
-برخلاف شرکت های سهامی قانون گذار حداقلی برای سرمایه شرکت تضامنی پیش بینی نکرده است.بنابراین میزان سرمایه آن هر مقداری می تواند باشد و تماماَ به تصمیم شرکا واگذار شده است.
-چنانچه اساسنامه در خصوص تضامن شرکاء ترتیبی برخلاف قانون تجارت تجویز نماید، مراتب صرفاَ بین شرکا نافذ بوده و در قبال اشخاص ثالث بلااثر است.
-مطابق ماده 195 قانون ثبت، ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی است و تابع مقررات ثبت شرکت ها است.