yektablog

آزمایش مولیش، تست رایج آزمایشگاه های بیوشیمی

آزمایش مولیش (Molisch Test) آزمایشی رایج و عمومی می باشد که اغلب برای شناسایی کربوهیدرات های بزرگ تر از تتروز (قند 4 کربنی) مورد استفاده قرار می گیرد. هود لامینار نام این آزمایش از نام کاشف آن، هانس مولیش گرفته شده است. این آزمایش شامل افزودن معرف Molisch و چند قطره H₂SO₄ غلیظ به آنالیت می باشد. تشکیل کمپلکس بنفش رنگ در محل برخورد بین آنالیت، H₂SO₄ و معرف نشان دهنده وجود کربوهیدرات ها در نمونه می باشد.

در ادامه این مقاله ضمن معرفی تمام تجهیزات و مواد مورد نیاز، به شرح کامل انجام این آزمایش در آزمایشگاه ها پرداخته می شود.

شیمی تست مولیش و اساس انجام آن در آزمایشگاه های بیوشیمی

آزمایش مولیش بر خلاف آزمایش بارفورد که فقط برای شناسایی مونوساکارید ها انجام می شود، نسبت به تمام قند ها یا کربوهیدرات ها جواب مثبت نشان می دهد. در این آزمایش اسید سولفوریک باعث هیدرولیز اتصالات گلیکوزیدی بین کربوهیدرات ها می شود. در اثر این هیدرولیز اسیدی، مونوساکارید ایجاد می شود. این مونوساکارید ها آب از دست داده و تبدیل به فورفورال (در صورتی که قند اولیه گلوگز باشد) و مشتقات فورفورال می شوند.

ترکیب تولید شده با آلفا نفتل واکنش می دهد. در اثر این واکنش کمپلکس بنفش رنگی ایجاد می شود. تشکیل این کمپلکس بنفش رنگ نشان دهنده وجود کربوهیدرات در نمونه است. اما این آزمایش نمی تواند نوع کربوهیدرات را برای پژوهشگر مشخص کند.

مواد و وسایل مورد نیاز برای انجام آزمایش مولیش

• معرف مولیش
• اسید سولفوریک غلیظ
• نمونه مجهول
• لوله آزمایش
• سمپلر با دقت مورد نیاز

نحوه آماده سازی معرف مولیش

معرف مولیش را به راحتی با انجام مراحل زیر می توانید آماده کنید. برای انجام آزمایش مولیش حتما از معرف تازه تهیه شده استفاده کنید تا نتیجه دقیقی از آزمایش به دست آورید.

برای تهیه معرف مولیش 1.5 گرم از آلفا نفتول را در 10 میلی لیتر اتانول 99 درصد حل کنید. به جهت این که غلطت محلول تا حد امکان دقیق باشد، ابتدا آلفا نفتول (1-نفتول) را وزن کنید سپس مقدار مورد نظر اتانول را بردارید. زیرا نقطه جوش اتانول پایین بوده و به سرعت تبخیر می شود.

برای تهیه حجم های بیشتر یا کمتر از معرف مولیش، از تناسب ذکر شده آلفا نفتول و اتانول استفاده کنید.

مراحل انجام آزمایش مولیش

2 میلی لیتر از نمونه را به لوله آزمایش خشکی اضافه کنید. پس از آن چند قطره از معرف مولیش تازه تهیه شده به محلول بیفزایید. با استفاده از میکروپیپت به آرامی و قطره قطره 1 میلی لیتر اسید سولفوریک به لوله آزمایش اضافه کنید. اکنون تغییر رنگی در محل اتصال دو لایه مشاهده می شود که این تغییر رنگ نشان دهنده وجود کربوهیدرات در نمونه مورد آزمایش می باشد.

کاربرد های آزمایش مولیش

• تشخیص وجود کربوهیدرات در نمونه های مجهول مختلف .
• تشخیص تشکیل کربوهیدرات ها به عنوان یک محصول جانبی در واکنش ها و تمایز آن از سایر مولکول های زیستی .

محدودیت تست مولیش

این آزمایش اغلب بسیار کاربردی است. اما مانند سایر آزمایش های نیز محدودیت هایی دارد. برای این که از این آزمایش نتیجه مثبتی بگیرید، باید از قند های حداقل 5 کربنی مانند گلوکز استفاده کنید. زیرا برای تشکیل فورفورال و مشتقات آن، حداقل باید 5 اتم کربن در حلقه اصلی قند اولیه وجود داشته باشد.

بنابراین تریوز (قند سه کربنی) و تتروز (قند چهار کربنی) نتیجه مثبتی برای این واکنش نشان نمی دهد.

همچنین در نتیجه این آزمایش قند های مونوساکگارید از پلی ساکارید تفکیک نمی شوند.

کدام کربوهیدرات ها به آزمایش مولیش نتیجه مثبت می دهند؟

تمام کربوهیدرات های مونوساکاریدی، دی ساکاریدی و پلی ساکاریدی نسبت به این آزمایش نتیجه مثبت نشان می دهند و در آن ها کمپلکس بنفش رنگ تولید می شود.

مقایسه آزمایش های بارفورد، بندیکت و مولیش

• هر سه آزمایش بارفورد، بندیکت و مولیش برای شناسایی کربوهیدرات ها به کار می روند.

• https://hakimazma.com/%d8%b3%da%a9%d9%88%d8%a8%d9%86%d8%af%db%8c-%d8%a2%d8%b2%d9%85%d8%a7%db%8c%d8%b4%da%af%d8%a7%d9%87%db%8c/

• آزمایش مولیش برای شناسایی و بررسی وجود یا عدم وجود قند های حداقل 5 کربنی مورد استفاده قرار می گیرد.
• برای تفکیک و شناسایی مونوساکارید ها از دی ساکارید ها، تست بارفورد انجام می شود.
• تست بندیکت در شناسایی قند های احیا کننده مانند مونوساکارید هایی نظیر گلوکز، فروکتوز و گالاکتوز و بسیاری از دی ساکارید ها از جمله مالتوز و لاکتوز، به کار می رود.

ویژگی‌های اسپلینت ایده آن چیست؟

• روشی ایده آل، بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت ساده و مقرون به صرفه است.
• باید برای دراز مدت پایدار و کارآمد باشد.
• نباید بافت‌های نرم دهان را تحریک کند.
• نباید با درمان‌های دیگر مانند پر کردن تداخل داشته باشد.
• نباید باعث ایجاد سایر بیماری‌های سیستمیک یا ایتروژنیک شود.

در چه مواردی باید از اسپلینت استفاده کرد؟

جا زدن دندان افتاده بعد از لق شدن یا افتادن دندان اتفاق می‌افتد. این لق شدگی دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد که در ادامه آنها را با هم بررسی می‌کنیم.

• هنگام گاز گرفتن غذا به دندان‌ها نیرو وارد می‌شود. در حین گاز گرفتن احتمال افتادن دندان‌ها وجود دارد. اسپلینت برای توزیع مجدد نیرو در اطراف استخوان‌های فک و محافظت از دندان‌ها انجام می‌شود.
• انحراف دندان باعث تغییر تراز در لثه‌ها می‌شود. برای حفظ یکپارچگی قوس از اسپلینت دندان استفاده می‌کنند.
• فردی که لثه ضعیفی دارد در زمان جویدن با مشکل مواجه می‌شود. بنابراین می‌توان از اسپلینت دندان برای بازگرداندن ثبات عملکردی استفاده کرد.
• حرکت و لق شدن دندان‌های جلویی پایین باعث ناتوانی در صحبت کردن می‌شود. لبخند زدن یا شروع مکالمه از نظر روانی بر فرد تأثیر می‌گذارد. سلامت دهان و سلامت روان را می‌توان با استفاده از اسپلینت‌های دندانی دوباره بدست آورد.
• بیماران دیابتی پس از تمیز کردن عمیق با مشکلاتی در لثه‌های بهبود یافته مواجه می‌شوند. اسپلینت‌های دندانی به بهبود سریعتر و بهتر کمک می‌کنند.
• اسپلینت برای جا زدن دندان افتاده و تثبیت دندان‌های لق که نیاز به کشیدن دارند مفید هستند.
• اگر از اسپلینت‌های دندانی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه در حین تحرک خفیف استفاده شود، دندان‌ها را از رانش و مشکلات شدید پریودنتال نجات می‌دهد.

سایر افراد مستعد دریافت اسپلینت دندان

• بیماران دیابتی مستعد بیماری لثه و کشیدن دندان هستند. در چنین مواردی می‌توان از اسپلینت‌های دندانی به عنوان یک اقدام پیشگیرانه استفاده کرد.
• هنگام تصادفات جاده ای اگر به صورت و فک ضربه وارد شود برای تثبیت استخوان‌های شکسته روی صورت باید جراحی انجام شود. در چنین شرایطی دندان‌ها لق شده و از اسپلینت یا جا زدن دندان افتاده به عنوان یک درمان ترمیمی استفاده می‌شود.
• دندان‌های جلوی بالایی پس از برخورد با سطوح سخت یا اشیاء در حین هرگونه فعالیت بدنی، تصادف یا ورزش‌های رزمی امکان لق شدن دارند. به منظور حفظ دندان‌های طبیعی از اسپلینت یا جا زدن دندان‌های افتاده کمک گرفته می‌شود.
• دندان‌ها بعد از درمان ارتودنسی امکان دارند لق شوند. از اسپلینت دندانی برای کمک به ثابت نگه داشتن دندان‌ها استفاده می‌کنند.
• گاهی دندان‌های دائمی از جای خود خارج می‌شوند. این اتفاق گاهی در اثر تصادف یا بیماری لثه اتفاق می‌افتد. اما اگر زود دست به کار شوید می‌توانید دندان افتاده را دوباره در جای خود قرار دهید. برای این منظور باید بدون معطلی و در محلی که این حادثه رخ داده اقداماتی انجام دهید و خود را سریعا به دندانپزشک برسانید.

چه اقداماتی در محل حادثه روی دندان افتاده باید انجام بگیرد؟

اولین و بهترین راه برای حفظ دندان بیرون افتاده، جا زدن دندان افتاده در سر جای خودش است. در ابتدا دقت کنید که دندان دائمی باشد. زیرا دندان‌های شیری نباید دوباره در جای خود جا زده شوند. در ادامه توصیه‌های زیر را انجام دهید:

• قبل از هر کار بیمار باید آرامش خود را حفظ کند.
• اگر دندان به بیرون پرتاب شده فقط از قسمت تاج و بالای دندان آن را بردارید. دقت کنید که به ریشه دندان نباید دست بزنید.
• در صورتی که دندان آلوده شده باشد آن را در شیر قرار دهید و یا با بزاق بیمار آن را تمیز کنید. بهتر است دوباره به داخل دهان و در فک جا بزنید.
• پس از جا زدن دندان افتاده باید با کمک یک گاز دندان را نگه دارید تا ثابت بماند.
• در صورتی که فرد بیمار بیهوش بود یا قادر به جا زدن دندان افتاده نبودید باید دندان را در محلول مانند شیر یا سالین بگذارید. همچنین می‌توانید از بزاق دهان فرد به عنوان ماده نگهدارنده استفاده کنید. این کار باید با سرعت بالا انجام شود تا دندان خشک نشود. اما اگر هیچ ماده ای در دسترس نبود می‌توانید از آب استفاده کنید. آب خاصیت نگهدارندگی بالایی ندارد اما باز هم به دیر خشک شدن دندان کمک می‌کند.
• در مرحله آخر باید بیمار سریعا به کلینیک دندانپزشکی اعزام شود.

در چه شرایطی از اسپلینت یا جا زدن دندان افتاده نمی توان استفاده کرد ؟

اسپلینت دندان یا جا زدن دندان افتاده گاهی امکان پذیر نیست. شاید برای کوتاه مدت بتوانید دندان طبیعی را در جای خود نگه دارید اما بعد از چند ماه دوباره امکان افتادن آن زیاد است. اسپلینت‌های دندانی را نمی توان در شرایط خاص زیر استفاده کرد:

• در دندان‌هایی که التهاب شدید لثه دارند نمی توان از اسپلینت‌های دندانی استفاده کرد.
• در دندان‌هایی که مشکلات لثه شدید مانند پاکت‌های عمیق، آبسه و عفونت دارند، توصیه نمی شود.
• دندان‌های مجاور دندان لق، برای حمایت از آن باید محکم و سالم باشند. در غیر این صورت آتل بندی نمی تواند انجام شود.
• این روش در بیمارانی که بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند توصیه نمی شود.
• در بیمارانی که شلوغی و ناهماهنگی شدید دارند نمی توان از اسپلینت دندان استفاده کرد.
• در مواردی که پوسیدگی دندان زیاد است.
• لثه و رابط‌های نگهدارنده ضعیف و عفونی باشند.
• فرد دارای بیماری خود ایمنی باشد.
• در بیماران قلبی حاد امکان نگهداری دندان طبیعی بسیار کم می‌شود.

مزایای اسپلینت کردن دندان چیست؟

• اسپلینت‌های دندانی در درمان ارتودنسی به بازسازی استخوان آلوئول جایی که ریشه دندان در آن قرار دارد کمک می‌کنند.
• اسپلینت دندان مانع تحریک الیاف و رباط‌های لثه می‌شود و از حرکت و لق شدن دندان جلوگیری می‌کند.
• آتل‌های دندانی باعث تسریع بهبود لثه‌های آسیب دیده می‌شوند.
• اسپلینت‌های دندانی بسیار نازک بوده و از این رو به راحتی با دندان‌ها ترکیب می‌شود.
• نیازی به بی حسی ندارد. از این رو یک تکنیک غیر تهاجمی و بدون درد است.
• درد ناشی از دندان‌های لق را کاهش می‌دهد.

معایب اسپلینت کردن دندان چیست؟

• فقط توسط دندانپزشک با مهارت‌های بالینی و فنی بالا قابل انجام است.
• اگر توزیع نیرو توسط اسپلینت از مقدار ایده آل بیشتر شود، باعث تحلیل ریشه می‌شود.
• باید دندان‌های سالم کافی در اطراف دندان لق وجود داشته باشد.
• بیمار پس از آتل بندی برای سازگاری به زمان نیاز دارد. ممکن است اسپلینت به زبان برخورد داشته باشد. این سازگاری بین دو تا سه هفته طول می‌کشد.

چرا باید افراد سیگاری بیشتر به دندانپزشک مراجعه کنند؟

شاید افراد سیگاری به دلیل دندان‌های زرد و خراب خود خجالت بکشند به دندانپزشک مراجعه کنند.بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت اما این کار اشتباهی است. دندانپزشکان قصد نصیحت کردن شما را ندارند. فقط می‌خواهند به شما کمک کنند تا دندان‌های سالم تری داشته باشید. پس خجالت را کنار بگذارید.

شاید کنار گذاشتن سیگار سخت باشد. به همین دلیل باید مراقبت‌های بیشتری روی دندان‌های خود داشته باشید. نیکوتین و تنباکو برای سلامت دندان‌ها مضر هستند. نیکوتین باعث افزایش مخرب تاثیر سیگار بر تحلیل لثه می‌شود.

اما با این وجود نمی توانیم دست روی دست بگذاریم و به طور کامل دندان‌های خود را از دست بدهیم. به همین دلیل دندانپزشکان راه‌هایی را برای حفظ بیشتر دندان‌ها و سلامت آنها توصیه می‌کنند. با رعایت این مسایل آسیب سیگار بر دندان‌ها کمتر می‌شود. اما در نظر داشته باشید تاثیر سیگار به صفر نمی رسد.

چگونه سیگار به دندان‌ها آسیب می‌زند؟

سیگار حاوی تنباکو است که سرشار از نیکوتین می‌باشد. این ماده توانایی دهان برای مقابله با باکتری و عفونت را کاهش می‌دهد. به همین دلیل اگر باکتری وارد دهان شما شود به راحتی می‌تواند بر روی لثه‌ها و دندان‌ها تاثیر منفی بگذارند.

به دلیل کاهش مقاومت دهان در برابر باکتری‌ها روز به روز بر تعداد پلاک‌ها افزوده می‌شود. کم کم دندان‌ها رو به زردی و قهوه ای رنگ شدن می‌روند. اگر باکتری‌ها به پالپ دندان نفوذ کنند ناچار به انجام عصب کشی خواهید شد. تمام این اتفاقات به دلیل کشیدن سیگار،کاهش جریان خون و کاهش مقاومت دهان در برابر نفوذ باکتری‌ها رخ می‌دهد.

به دلیل ضعیف شدن بدن تارتار بر روی دندان‌ها زیاد می‌شود زیرا بدن قادر به از بین بردن عفونت نیست. از طرفی تنباکو باعث سابیده شدن بافت محافظ دندان‌ها یا مینا می‌شود. به همین دلیل حتی تنباکو بدون دود نیز به دلیل سایشی که ایجاد می‌کند به تحلیل دندان و لثه کمک می‌کند.

عوارض کشیدن سیگار بر دندان‌ها

• ایجاد بوی بد دهان
• طولانی شدن مدت بهبودی پس از جراحی‌های دهان و دندان
• تیره شدن دندان‌ها و زردی و بد رنگ شدن آنها
• افزایش احتمال ابتلا به سرطان دهان
• تاثیر سیگار بر تحلیل لثه و خونریزی لثه
• سفت شدن پلاک روی دندان‌ها
• پوسیدگی و خرابی دندان
• کاهش ترشح بزاق دهان و خشکی آن
• آسیب به مینای دندان

چگونه سیگار بر سلامت لثه تاثیر می‌گذارد؟

به دلیل نیکوتین موجود در سیگار، پلاک بیشتری بر روی دندان‌ها افراد سیگاری ایجاد می‌شود. از طرفی نیکوتین مانع خون‌رسانی کامل به بافت‌های داخل دندان می‌شود. همچنین این خون‌رسانی کم، باعث می‌شود تا لثه کمتر خونریزی داشته باشد. در این حالت دندانپزشک دیرتر پی به این بیماری ببرد. هر چه دیرتر مشکلات لثه تشخیص داده شوند لثه‌ها بیشتر تحلیل رفته و درمان گاهی بسیار مشکل می‌شود.

سیگار کار باکتری‌های موجود در دهان را ساده می‌کند. این باکتری‌ها راحت تر به دندان و لثه افراد حمله می‌کنند. بالغ بر ۴۰ درصد افراد سیگاری تمامی مشکلات دهان و دندان را دارند. باکتری‌ها روی سطح دندان و لثه با کمک سیگار رشد بیشتری پیدا کرده و باعث التهاب و بیماری‌های پریودنتال می‌شوند.

مشکلات لثه افراد سیگاری

علاوه بر آنکه سیگار دندان‌ها را خراب می‌کند ظاهر زشت و بدرنگ دندان‌ها نیز می‌تواند جلب توجه کند. تنباکو در تمامی انواع دخانیات تاثیر مخرب خود را بر روی دندان‌ها می‌گذارد. بزاق دهان مسئولیت برداشتن باکتری‌ها را از روی سطح دندان‌ها دارد. اما سیگار باعث کاهش بزاق می‌شود. به همین دلیل باکتری‌ها در دهان افزایش پیدا کرده و باعث تحیل لثه‌ها و دندان‌ها می‌شوند.

علائم خرابی لثه‌های افراد سیگاری

• حسایت زیاد به نوشیدنی‌های سرد و گرم
• تورم و قرمزی لثه‌ها
• خونریزی در زمان مسواک زدن
• افتادن دندان
• پلاک‌های زرد و قهوه ای بین دندان‌ها
• احساس درد در زمان جویدن غذا
• عقب رفتن لثه و پیدا شدن قسمت بیشتری از دندان
• شل شدن دندان‌های مصنوعی

راه‌های درمان بیماری لثه در افراد سیگاری

• استفاده منظم از دهانشویه
• مصرف آنتی بیوتیک‌های خوراکی زیر نظر دندانپزشک
• استفاده از ژل داکسی سیکلین بر روی لثه‌ها
• جرم گیری حرفه ای و عمیق
• انجام عمل جراحی استخوان
• پیوند لثه
• جراحی برای برداشتن جرم‌های زیر خط لثه

آیا راهی برای پیشگیری از بیماری‌های دندان برای افراد سیگاری وجود دارد؟

بهتر است بگوییم بهترین راه و قطعی ترین راه ترک سیگار است. اما حالا که قصد ندارید سیگار خود را ترک کنید اگر بهداشت دهان و دندان خود را بیشتر از سایر افراد رعایت کنید دندان‌های شما دیر تر از بین خواهند رفت.

باید بعد از هر وعده غذایی دندان‌های خود را با خمیر دندان‌های حاوی فلوراید مسواک کنید. نخ دندان را هرگز فراموش نکنید. همچنین بهترین راه برای رسیدگی بهتر به دندان‌ها، مراجعه به دندانپزشک در فاصله زمانی کم است. در این حالت دندانپزشک زودتر پی به بیماری‌های دهان و دندان مانند تحلیل لثه و پوسیدگی دندان برده و اقدام به درمان می‌کنند.

سیگار آب بدن را کم می‌کند. پس بهتر است روزانه آب زیادی بنوشید تا سلامت دندان‌ها بیشتر حفظ شود. تاثیر سیگار بر تحلیل لثه تنها یک مورد از معایب سیگار کشیدن است. گاهی حتی دندان‌ها از بین می‌روند و دیگر نمی توانیم آنها را ترمیم و جراحی کرده و تنها راه کشیدن دندان است. معمولا افراد سیگاری ۱.۴ افراد سالم به سلامت بدن و دندان‌های خود اهمیت می‌دهند. این افراد معمولا هر ۵ سال یکبار به دندانپزشک مراجعه می‌کنند.

افراد سیگاری با چه بیماری‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند؟

• باید خیلی خوش شانس باشیم تا بیشترین تاثیر منفی سیگار، تحلیل لثه و از بین رفتن دندان‌هایمان باشد. در حالی که عامل اصلی سرطان دهان، سیگار است.
• آفت‌های سفید رنگ داخل دهان در افراد سیگاری زیاد دیده می‌شود که بسیار مقاوم هستند.
• التهاب غدد بزاقی که گاهی با درد همراه است به دلیل کاهش ترشح بزاق در افراد سیگاری اتفاق می‌افتد.
• کاشت ایمپلنت در افراد سیگاری معمولا به درستی انجام نمی شود. زیرا استخوان فک در این افراد تحلیل یافته است. بهبودی نیز دیر حاصل می‌شود.
• این افراد نیاز بیشتری به اعمال جراحی دهان و دندان دارند اما به دلیل تاثیر مخربی که سیگار گذاشته است دیرتر بهبودی پیدا می‌کنند.

مراجعه منظم به دندانپزشکی در افراد سیگاری

مصرف تنباکو به هر شکلی بر سلامت دندان‌ها تاثیر مخربی دارد. تنها توصیه عملی و موثر ترک کردن دخانیات است. حال همه ما می‌دانیم که ترک سیگار کار بسیار سختی است. زیرا تبدیل به یک عادت شده و کنار گذاشتن عادت به آسانی انجام نمی پذیرد. اما اینکه نمی توانید سیگار را ترک کنید نباید باعث رعایت نکردن مسایل بهداشتی شود. در ادامه برخی از کار‌هایی را که باید به عادت و روتین زندگی شما تبدیل شود بررسی می‌کنیم.

دهناشویه‌های بدون الکل و حاوی فلوراید را هر روز استفاده کنید. این کار به از بین بردن باکتری‌ها کمک زیادی می‌کند. بهتر است ۱ دقیقه دهانشویه را در تمام قسمت‌های دهان بچرخانید.

حتما از نخ دندان در انتهای روز استفاده کنید. دقت کنید که اگر در زمان کشیدن نخ خونریزی لثه داشتید حتما به دندانپزشک مراجعه نمایید. نخ دندان مانع تجمع پلاک در فاصله بین دندانی می‌شود.

اگر هر گونه تغییر در زبان و لثه خود دیدید با دندانپزشک مساله را مطرح کنید. حتما کمک بیشتر و موثر تری می‌توانند به شما بکنند. اگر دچار سرطان دهان شوید با مراجعه زودهنگام می‌توانید از بروز اتفاقات بد جلوگیری کنید.

برای زیبا کردن دندان‌های افراد سیگاری چه کاری می‌توان انجام داد؟

بهترین تاثیر بر زیبایی و سلامت دهان ترک سیگار است. شاید دکتر بتواند به شما در ترک سیگار کمک کند. در ادامه برخی از روش‌ها که به بازیابی زیبایی لبخند شما کمک می‌کند آورده شده است.

روکش یا ونیر

روکش‌هایی از جنس چینی به صورت دائم بر روی دندان‌ها کشیده می‌شوند. رو کش‌ها با چسب و مواد سیمانی محکم برای مدت طولانی روی دندان قرار می‌گیرند. با این کار علاوه بر حفظ دندان اصلی خود، ظاهری زیبا به دندان می‌دهید. اگر زیاد سیگار می‌کشید این روکش‌ها نیز می‌توانند تغییر رنگ بدهند.

بلیچینگ دندان

اگر نمی خواهید روی دندان‌های خود روکش بکشید می‌توانید از روش سفید کردن یا بلیجینگ دندان کمک بگیرید. در این روش با کمک مواد خاص رنگ دندان‌های شما سفید می‌شود.

ایمپلنت

اگر سیگار باعث شده تا دندان‌های خود را بکشید می‌توانید جای خالی را با ایمپلنت‌های مصنوعی پر کنید. کاشت ایمپلنت روشی دائمی است و پروسه گذاشتن آن چندین هفته طول می‌کشد.

آزمایشگاه شیمی تجزیه

شیمی تجزیه بخشی از علم وسیع شیمی است که در آن به بررسی و محاسبه واکنش های شیمیایی پرداخته می شود. ساخت و نصب سکوبندی ازمایشگاهی آن چه در شیمی تجزیه اهمیت دارد، استفاده مناسب از انواع دستگاه های آنالیز است. شیمیست های تجزیه علاوه بر داشتن دانش کافی شیمی، باید بتوانند با دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه کار کنند، نتایج را آنالیز کنند و در هنگام برو خطا در دستگاه، رفع عیب آن را آموخته باشند.

در آزمایشگاه شیمی تجزیه به تجزیه شیمیایی آب، تعیین خواص شیمیایی و فیزیکی، تجزیه و شناسایی کاتیون‌ ها و آنیون‌ های سنگ ‌ها و ترکیبات معدنی به روش تیتراسیون و وزن‌ سنجی و اندازه گیری ، سختی آب، pH ،کلراید، سولفات، فسفات می پردازند.

با توجه به آزمایش های هدف هر آزمایشگاه دستگاه های خاصی مورد استفاده قرار می گیرد. معمولا اسپکتروفتومتر، HPLC، GC، هدایت سنج، pH متر، پتانسیومتر، سانتریفیوژ، جذب اتمی، هات پلیت مگنت و میکروپیپت برای آزمایشگاه های تجزیه کاربرد دارند. در ادامه این مقاله رایج ترین دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه معرفی می شوند.

دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه شامل چه مواردی هستند؟

تعدادی از آزمایش های شیمی تجزیه نیاز به دستگاه های کاملا تخصصی دارند و از طرفی شاید به طور مداوم نیاز به انجام این آزمایش ها نباشد. بنابراین در این موارد برون سپاری پیشنهاد می شود. در حالی که انتخاب و تهیه دستگاهی که به طور روزمره از آن در آزمایشگاه شیمی تجزیه استفاده می شود، بسیار مهم است. با این کار می توان در وقت و منابع مالی به طور قابل ملاحظه ای صرفه جویی کرد. دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه که در ادامه درباره آن ها بحث می شود، معمولا کاربرد بیشتری نسبت به سایر دستگاه ها دارند.

ترازو یا بالانس آزمایشگاهی

از دستگاه هایی که بیش از همه اهمیت دارد، ترازو آزمایشگاهی است. در واقع استفاده از سایر دستگاه های آزمایشگاه شیمی تجزیه بدون ترازو آزمایشگاهی امکان پذیر نیست. ترازو های آزمایشگاهی تا دقت 5 صفر به فروش می رسند.

هات پلیت و هات پلیت مگنت

هات پلیت برای حرارت دادن ظرف محتوی نمونه های ازمایشگاهی و انجام واکنش های تحت دما استفاده می شود. هات پلیت مگنت علاوه بر ایجاد حرارت می تواند با استفاده از خاصیت مغناطیسی، محلول نمونه را ضمن حرارت دادن به هم بزند. هات پیلت مگنت در هر آزمایشگاهی از دستگاه های بسیار ضروری است.

دستگاه اسپکتروفتومتر

اسپکتروفوتومتر دستگاهی است که شدت نور جذب شده به وسیله محلول نمونه را اندازه گیری می کند. این اندازه گیری بر اساس تابعی از طول موج انجام می شود. اسپکتروفتومتری روشی است که در ان نور با طول موج و انرژی خاصی به محلول نمونه در سل کوارتزی تابیده می شود. مقدار مشخصی از این نور به وسیله نمونه جذب می شود و با اندازه گیری انرژی عبوری با کمک یک دتکتور، مقدار جذب تعیین می شود. جذب نور به دست آمده به تعیین غلظت محلول نمونه کمک می کند.

این دستگاه کاربرد های بسیاری می تواند داشته باشد و کار کردن با آن بسیار ساده است. اسپکتروفوتومتر ها دارای منبع نور، عدسی، شکاف ها، جایگاه نمونه، مونوکروماتور یا تکفام ساز (صافی یا منشور) و دتکتور یا آشکارساز می باشد.

دستگاه pH متر

pH متر برای تعیین غلظت یون هيدروژن در یک محلول کاربرد دارد. اگر اين دستگاه با احتياط استفاده و كاليبر شود، قدرت اسيدي محلول را اندازه گيري مي­كند. pH متر در هر رشته­ ای از علوم که با محلول سر و کار دارد، استفاده مي­ شود. در رشته­ هایی مانند کشاورزی، آب و فاضلاب، خالص سازی و در صنایعی مانند پتروشیمی، کاغذ سازی، غذا، داروسازی، تحقیق و توسعه­ صنایع فلزات و غيره كاربرد دارد. اگر پیش از استفاده از کالیبره بودن پی اچ متر اطمینان داشته باشید، به طور کاملا دقیق می توانید مقدار pH محلول نمونه را اندازه گیری کنید.

دستگاه هدایت سنج

سنجش هدايت الكتريكي يك روش سريع و مطمئن جهت تخمين زدن غلظت یون ها در محلول است. هدايت سنجي در علوم و صنایع کاربردهای متعددی دارد كه اندازه گیری غلظت یون ها درمحلول های آبي مهم ترين كاربرد آن به شمار مي آيد.

این دستگاه بر اساس میزان انتقال جریان الکتریسیته به وسیله یون های موجود در محلول های آبی، اسیدی یا بازی کار می کند. به عبارت دیگر هرچه یون های یک محلول بیشتر باشد، هدایت الکتریکی بیشتری نیز نشان خواهد داد. هدایت سنج از دو الکترود آند و کاتد تشکیل شده است.

حمام آب یا بن ماری

بن ماری دستگاهی است که براي انجام آزمایش­ های سرولوژی،اگلوتيناسیون، غیرفعال سازی، بیولوژی پزشکی و آزمایش­های داروسازی و حتی برای مراحل انکوباسیون صنعتی کاربرد دارد. مايع داخل تانك معمولا آب مقطر است. محدوده­ دماي كاري حمام ­هاي آب از دمای محیط تا 60 درجه سانتی گراد است. با استفاده از يك درپوش خاص، امكان انتخاب درجه حرارت 100 درجه سانتی گراد نيز وجود دارد. حمام ­هاي آب با گنجايش 2 تا 30 لیتر ساخته مي ­شوند.

سانتریفیوژ

از سانتریفیوژ برای جداسازی و تفکیک اجزای مختلف یک نمونه بر اساس ویژگی ­های مولکولی مثل چگالی و وزن مورد استفاده قرار می­ گیرد. سانتریفیوژ ها تفاوت هایی در تعداد شاخه ها، تعداد دور، قدرت موتور، تنظیم دما و … دارند که بر اساس نیاز های خود می توانید نوع مناسبی از آن را خریداری کنید.

پتانسیومتر

تیتراسیون هایی که با دستگاه پتانسیومتر انجام می گیرد ، تیتراسیون هاي پتانسیومتري نام دارند . در تیتراسیون هاي پتانسیومتري تغییرات پتانسیل الكترود شناساگر نسبت به الكترود مرجع ، به ازاي افزایش حجم هاي معینی از تیتر کننده ، سنجیده می شود . الكترود مرجع در تمام تیتراسیون ها معمولا یكی از الكترودهاي مرجع آزمایشگاهی مانند الكترود کالومل اشباع یا نقره – نقره کلرید اشباع است . اما نوع الكترود شناساگر بستگی به نوع تیتراسیون دارد .

GC یا کروماتوگرافی گازی

كروماتوگرافي گازي،يكي از قدرتمندترين و فراگيرترين روش هاي تجزيه دستگاهي است كه اگر از امكانات و توانمندي هاي اين دستگاه به خوبي استفاده شود، مي توان اطلاعات متنوع و بسيار مفيدي را، هم در زمينه تجزيه كيفي و هم در مورد تجزيه كمي در ارتباط با تك‌تك اجزاء تشكیل دهنده يك مخلوط پيچيده به دست آورد. این دستگاه از لوله های بسیار بلندی تشکیل شده است که داخل آن گاز حامل به همراه نمونه های بخار شده جریان دارند. دستگاه GC بر اساس اختلاف نقطه جوش مایعات کار می کند.

HPLC یا کروماتوگرافی مایع

کروماتوگرافي مايع يکي از انواع کروماتوگرافی ها است که فاز متحرک در آن مايع است .در HPLC اغلب از ستون های پر شده با ذرات ريز فاز ساکن استفاده مي شود. به همین علت سطح بیشتری از فاز ساکن در ستون در معرض اجزاء نمونه قرار مي گیرد و درنتیجه راندمان جداسازی در اين روش بیشتر از سایر روش های کروماتوگرافي است . در روش فوق يک فاز ساکن و يک فاز متحرک به کار مي رود . اجزای يک مخلوط به وسیله جریاني از يک فاز متحرک از فاز ساکن عبور داده مي شود . جداسازی ها بر اساس اختلاف در سرعت مهاجرت اجزاء مختلف نمونه استوارند .

اینله و آنله دندان چیست و چه کاربردی دارند؟

آنله‌ها به عنوان پوشش روی دندان عمل می‌کنند، در حالی‌که اینله‌ها در داخل ساختار دندان قرار می‌گیرند.بهترین دندانپزشک رشت برای کامپوزیت برای بیمارانی که بیش از نیمی از ساختار دندان خود را از دست داده‌اند، اینله و آنله دندان درمان بسیار موثرتر و ماندگارتری خواهد بود. علاوه بر ترمیم دندان آسیب دیده، اینله‌ و آنله‌ دندان از شما در برابر آسیب بیشتر محافظت می‌کنند. آنها همچنین بسیار ماندگار هستند و در صورت مراقبت خوب می‌توانند تا ۳۰ سال دوام بیاورند.

روش آنله دندان چیست؟

روش ترمیم آنله شامل استفاده از یک پرکننده است که کاملا بر روی ناحیه خارجی دندان قرار می‌گیرد تا عملکرد آن را بهبود بخشد. از آنجایی‌که می‌توان از آن برای پوشاندن کاسپ‌های دندان نیز استفاده کرد، به عنوان جایگزینی برای تاج دندان نیز در نظر گرفته می‌شود.

در مواردی‌که ساختار طبیعی دندان، برای زنده ماندن، حتی با پر کردن معمولی نیز دوام نمی‌آورد، به بیماران روش درمانی آنله توصیه می‌شود. این روش، بهترین راه برای حفظ ساختار طبیعی دندان بدون اجازه دادن به پوسیدگی یا عفونت بیشتر خواهد بود.

هنگامی‌که یک دندان پوسیده نیاز به ترمیم دارد، اینله یا آنله رزین می‌تواند طبیعی‌ترین انتخاب باشد. روش ترمیم آنله در صورت پوسیدگی یا شکستگی دندان، پرکردگی قسمت شکسته شده و حتی برای بهبود زیبایی توصیه می‌شود.

درمان با روش آنله شامل دو مرحله است. بنابراین بیمار باید دو بار به مطب دندانپزشکی مراجعه کند. به عنوان بخشی از این روش، دندانپزشک ابتدا بی‌حسی موضعی را برای اطمینان از دنتیکول آسیب دیده تجویز می‌کند تا ناحیه مجاور محل درمان بی‌حس بماند. سپس، بخش پوسیده تمیز شده و حذف می‌شود تا اطمینان حاصل شود که فقط ساختار قوی دندان در جای خود باقی می‌ماند.

در مرحله بعد، دندانپزشک از ساختار دندان در دهان یک اسکن تهیه می‌کند و آن را برای طراحی با پرسلین، رزین یا سرامیک به آزمایشگاه می‌فرستد. مواد موقت روی ساختار آسیب دیده قرار می‌گیرد، تا زمانی که آزمایشگاه پروتز آنله مناسب را تحویل دهد.

پروتز آنله ساخته شده کاملا متناسب با سوراخ دندان است و دندانپزشکان از لیزر برای سفت شدن بیشتر آن استفاده می‌کنند. اگر بیمار سلامت دهان و دندان خود را حفظ کند، این ترمیم چندین سال طول می‌کشد. مسواک زدن و نخ دندان کشیدن مانند قبل حیاتی خواهد بود.

تفاوت بین روش‌های ترمیمی آنله و تاج (روکش)

ترمیم آنله شامل حفظ ساختار طبیعی دندان تا حد امکان است. قطعاتی که به دلیل ضربه یا پوسیدگی آسیب دیده‌اند خارج شده و با روکش‌های آنله جایگزین می‌شوند. آنله‌ها می‌توانند به عنوان پوشش یک یا چند کاسپ از دندان آسیب دیده عمل کنند. این یک روش کمتر تهاجمی در ترمیم دندان به شمار می‌آید.

در مقابل و در روش گذاشتن تاج روی دندان، دندانپزشک باید در حین نصب تاج، تقریبا تمام ساختار طبیعی قابل رویت دندان را از بین ببرد. این روش به جای ترمیم، به عنوان روش جایگزینی دندان در نظر گرفته می‌شود و زمانی‌که دندان‌های طبیعی به دلیل پوسیدگی، عفونت یا تصادف به وضعیتی غیرقابل ترمیم می‌رسند، می‌تواند ایده آل باشد.

آیا ترمیم با روش آنله بهتر از روکش است؟

گذاشتن روکش و پروتز آنله هر دو بخشی از دندانپزشکی ترمیمی‌ هستند. این روش‌ها باعث تقویت و بازیابی عملکرد دندان‌ها و سلامت دهان و دندان می‌شوند. با این حال، این روش‌ها مجموعه‌ای از مزایای متفاوتی را در بر دارند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

متخصصان مراقبت از دندان، آنله‌ها را بیشتر از روکش‌ها ترجیح می‌دهند. زیرا برای استفاده از روکش، دندانپزشکان به این نیاز دارند که بیشتر ساختار طبیعی دندان را حذف کنند. یک دندان ترمیم شده با آنله، می‌تواند بیشتر از دندانی که روی آن روکش نصب شده است، دوام بیاورد. نکته مهم اینجاست که هر دو نوع ترمیم می‌توانند به دلیل پوسیدگی در مراحل بعدی تحت تاثیر قرار گیرند.

ممکن است اینله‌ها، آنله‌ها و سایر پرکننده‌ها برای آسیب‌های بزرگ در دندان، کافی نباشند. روکش‌ها نیز می‌توانند گزینه مناسبی برای بیمارانی که از بیماری‌های لثه رنج می‌برند، نباشد. زیرا روکش‌های فلزی اغلب در تماس با لثه باعث واکنش‌های آلرژیک می‌شوند و بیماری‌های لثه را تشدید می‌کنند.

روش اینله دندان چیست؟

روش ترمیمی اینله شامل قرار دادن یک قطعه سفارشی در ناحیه انتخاب شده در مرکز دندان برای ترمیم آن است. این روش به تثبیت دندان آسیب دیده و جلوگیری از پوسیدگی بیشتر کمک می‌کند.

در طول درمان، ناحیه آسیب دیده تمیز می‌شود. یک اسکن از دندان برای ایجاد پرکردگی مناسب نیز گرفته می‌شود. هنگامی‌که آزمایشگاه اینله سفارشی را تحویل می‌دهد، دندانپزشک آن را در فضای مربوطه جاگذاری می‌کند. درست مانند مورد ترمیم آنله، دندانپزشک ممکن است برای بی‌حس نگه داشتن ناحیه در طول درمان، بی‌حسی موضعی تجویز کند.

اینله‌هایی که با استفاده از رزین کامپوزیت و چینی ساخته می‌شوند، دوام بیشتری نسبت به پرکننده‌های معمولی دارند. در مقایسه با پر کردن معمولی دندان، اینله می‌تواند به افزایش استحکام دندان تا ۵۰ درصد کمک کند. همچنین اینله می‌تواند برای درمان دندان‌های پوسیده و شکسته‌ای که نیاز به پر کردن بزرگ دارند، بهترین گزینه باشد.

انواع اینله

وقتی صحبت از انواع مواد اینله به میان می‌آید، طلا، آمالگام، سرامیک (مانند چینی) و رزین کامپوزیت گزینه‌های محبوبی در بین دندانپزشکان به حساب می‌آیند. اینله‌های پرسلن ظاهر طبیعی و توانایی ترکیب با دندان‌های اطراف را دارند.

انتخاب طلا احتمالا در دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه ۹۰ ترجیح داده می‌شد. دوام، استحکام و توانایی حفظ سایش و پارگی در طلا قابل قبول بوده است. این انتخاب به نظر فوق‌العاده می‌رسد، اما افزایش قیمت فلز براق آن را از لیست حذف کرده است. به دلیل دوام بسیار بالا و اینکه بازسازی طلا می‌تواند سه دهه یا بیشتر طول بکشد، هنوز هم دندانپزشکان مسنی هستند که طلا را به مواد دیگر ترجیح می‌دهند.

برخی از مطب‌های دندانپزشکی آزمایشگاه‌های خاص خود را برای ساخت پروتز اینله و آنله برای بیماران‌شان دارند. چنین دندانپزشکانی می‌توانند درمان را در همان ویزیت اول کامل کنند.

درد دندان بعد از اینله

فرآیند بازسازی دندان با پروتز اینله ساده است و به حفظ ساختار طبیعی دندان کمک می‌کند. عمل حذف پوسیدگی که قبل از گذاشتن اینله و آنله دندان انجام می‌شود، کاری است که حتی قبل از پر کردن دندان به روش‌های سنتی نیز انجام می‌شود. ممکن است بیمار پس از حذف پوسیدگی دندان، ناراحتی خفیفی را احساس کند. با این حال، به دلیل استفاده از بی‌حسی موضعی، هیچ دردی در طول درمان وجود نخواهد داشت.

آیا اینله و آنله دندان دردناک است؟

در طول درمان، دندانپزشک ناحیه را بی‌حس می‌کند تا بیمار دردی احساس نکند. با این حال، پس از ناپدید شدن اثرات داروی بی‌حسی ، ممکن است درد و ناراحتی خفیفی را در دهان خود احساس کنید. دندانپزشک شما ممکن است برای مدیریت ناراحتی برایتان مسکن تجویز کند. در صورت تداوم ناراحتی، حتی پس از مصرف دارو، بلافاصله با دندانپزشک خود تماس بگیرید.

خطرات اینله و آنله دندان

ترمیم اینله و آنله دندان بی‌خطر بوده و بیمار با عوارض و خطرات بسیار کمی احتمال مواجهه دارد. در موارد نادر، ممکن است عوارضی در حین عمل یا پس از درمان ایجاد شود. این عوارض ممکن است شامل مواردی مانند: عوارض داروی بی‌حسی، واکنش‌های آلرژیک به اینله و آنله دندان که ممکن است به دلیل نوع مواد اینله یا آنله مورد استفاده ایجاد شود، اینله و آنله دندان نامناسب و آسیب دیده می‌تواند باعث پوسیدگی دندان شود یا آن را بدتر کند، درد شدید در ناحیه دهان، حساسیت شدید نسبت به گرما و سرما، خونریزی لثه و آسیب به ساختارهای دهان مانند دندان، لثه و زبان اشاره کرد.

چه کسی کاندیدای خوبی برای اینله و آنله دندان است؟

هنگامی‌که به دندانپزشک خود مراجعه می‌کنید، وی دهان شما را معاینه می‌کند تا مشخص کند آیا شما واجد شرایط اینله و آنله دندان هستید یا خیر. اگر پوسیدگی شدید در دندان خود دارید یا دندان آسیب دیده‌ای دارید که با استفاده از پر کردن قابل ترمیم نیست، دندانپزشک شما به احتمال زیاد اینله و آنله دندان را توصیه می‌کند. اگر اینله و آنله های دندانی به خوبی و به موقع نصب شوند، می‌توانند دندان شما را نجات دهند و از نیاز به کشیدن دندان و اقدامات دندانپزشکی اضافی در آینده جلوگیری کنند.

در پایان باید به این نکته اشاره کرد که هزینه اینله و آنله دندان می‌تواند کمتر از هزینه درمان مبتنی بر روکش باشد. این هزینه‌ها بسته به تعداد دندان هایی که باید ترمیم شوند و مواد مورد استفاده متفاوت است. بیمارانی که قصد دارند کار را با کمک پوشش بیمه‌ای خود به پایان برسانند، باید بررسی کنند که آیا بیمه‌نامه آنها هزینه‌های اینله و آنله را پوشش می‌دهد یا خیر.

به موجب ماده ی 162 قانون تجارت «شرکت مختلط سهامی شرکتی است که در تحت اسم مخصوص بین یک عده شرکاء سهامی و یک یا چند شریک ضامن تشکیل می شود».پلمپ دفاتر این شرکت در حقیقت به منزله ی ترکیبی از شرکت تضامنی و شرکت سهامی است که در آن تعدادی شریک ضامن و تعدادی شریک دارای سهم می باشد.

در این قبیل شرکت ها دو نوع شریک وجود دارد:1) شرکاء سهامی 2)شرکاء ضامن

شرکاء سهامی کسانی هستند که سرمایه ی آن ها به صورت سهام متساوی القیمه درآمده و مسئولیت آن ها تا میزان همان سرمایه ای است که در شرکت دارند.
شریک ضامن کسی است که سرمایه ی او به صورت سهام درنیامده و مسئول کلیه ی قروضی است که ممکن است علاوه بر دارائی شرکت پیدا شود.در صورت تعدد شریک ضامن ،مسئولیت آن ها در مقابل طلبکاران و روابط آن ها با یکدیگر تابع مقررات تضامنی خواهد بود.

شرکت مختلط سهامی باید:
اولاَ-دارای اسم مخصوص باشد.
ثانیاَ-عبارت شرکت مختلط در آن قید شود.قهری است که برای جلوگیری از تشابه اسمی و ظهور معنی و افتراق آن از شرکت مختلط غیر سهامی ذکر کلمه ی سهامی بلامانع است.
ثالثاَ-لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن باید در اسم شرکت قید گردد و اگر نام دو یا چند نفر ذکر شود مانعی ندارد.
رابعاَ-شرکت الزاماَ باید دو نوع شریک داشته باشد که عبارتند از شرکاء ضامن که ممکن است فقط یک نفر باشد و شرکاء عادی یا سهامی و یا توجه به مسئولیت آن ها غیر ضامن.

شرکت مختلط سهامی، مانند سایر شرکت های تجارتی، دارای شخصیت حقوقی است. شرکت به عنوان یک شخص حقوقی می تواند دارای کلیه ی حقوق و تکالیفی شود که قانون برای افراد قایل است. مگر حقوق و تکالیفی که بالطبیعه، فقط انسان به عنوان یک شخص حقیقی می تواند دارای آن ها باشد. (مفاد ماده ی 162 قانون تجارت)

تشکیل شرکت: با توجه به ماده ی 176 قانون تجارت مقررات مربوط به تشکیل شرکت مختلط سهامی آشکار می گردد.بنابراین برای تشکیل شرکت لازم است که:
اولاَ-اساسنامه و یا شرکتنامه حاوی امور اساسی شرکت تهیه شود.
ثانیاَ-پرداخت ثلث سرمایه ی نقدی و تعهد دو ثلث بقیه اعلام گردد.
ثالثاَ-سهم الشرکه ی غیر نقدی ارزیابی و تحویل شرکت شود.
رابعاَ-در تنظیم سهام یا قطعات قیمت حداقل با توجه به سرمایه ی شرکت تعیین گردد. یعنی اگر سرمایه کمتر و یا معادل دویست هزار ریال بود حداقل پنجاه ریال و اگر بیشتر از این مبلغ بود یکصد ریال.
خامساَ-تهیه ی رسید سرمایه بنحوی که هست و اعلام آن با تصریح به اینکه سرمایه د ر تحویل شرکت است.
سادساَ-تعیین اسامی و مشخصات شرکاء سهامی با مقدار سهام آن ها و شریک یا شرکاء ضامن با میزان سهم الشرکه

مدارک لازم برای ثبت شرکت مختلط سهامی:

-یک نسخه مصدق از شرکت نامه
-یک نسخه مصدق از اساسنامه
-اسامی مدیر یا مدیران شرکت
-نوشته ای با امضای مدیر شرکت ،حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه
-سوابق مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در مواد 40،41 و 44
-نوشته ای با امضای مدیر شرکت،حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی شرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی
هر شرکت مختلط سهامی دارای مجمع عمومی است که مرکب از کلیه ی سهامداران شرکت بوده و با رعایت مقررات مجمع عمومی عادی شرکت های سهامی تشکیل می شود. در حقیقت هر شرکت مختلط مانند شرکت سهامی عام دارای سه نوع مجمع عمومی می باشد که عبارتند از:
1-مجمع عمومی موسس 2-مجمع عمومی عادی 3-مجمع عمومی فوق العاده

https://danasabt.ir/

شرکت مختلط سهامی گرچه دارای مجمع عمومی است ولی این مجمع حق انتخاب مدیران شرکت را نخواهند داشت.بلکه «مدیریت شرکت مختلط سهامی مخصوص به شریک یا شرکاء ضامن است »علت آن هم این است که قاعدتاَ شرکاء ضامن که مسئول تعهدات اضافه بر سرمایه هستند از لحاظ مسئولیت ضمانتی خودشان در عمل بیشتر احتیاط خواهند نمود.

غلظت بالای فلزات سنگین در آب و مواد غذایی

وجود فلزات سنگین در آب و مواد غذایی به دلیل خطراتی که برای انسان و دیگر موجودات دارد به یک نگرانی قابل توجه تبدیل شده است.هود شیمیایی ما می خواهیم به اهمیت اندازه گیری غلظت فلزات سنگین، روش های اندازه گیری آن ها و دستگاه ها و تجهیزات مورد نیاز برای انجام این آزمایش بپردازیم.

چرا اندازه گیری غلظت فلزات سنگین در آب و مواد غذایی ضروری است ؟

فلزات سنگین مانند سرب، جیوه، آرسنیک، کادمیوم و کروم سبب آلودگی منابع آب و مواد غذایی می شوند. در نهایت این فلزات می توانند در طول زمان در بدن انسان انباشته شوند و منجر به اثرات نامطلوب از جمله اختلالات عصبی و حتی سرطان شوند. از این رو، اندازه گیری غلظت فلزات سنگین برای اطمینان از سلامت و ایمنی عمومی بسیار پر اهمیت است.

درک خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین

خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین به عوامل مختلفی از جمله نوع فلز سنگین، غلظت موجود و مدت قرار گرفتن در معرض آن بستگی دارد.

• برخی از فلزات سنگین، مانند سرب و جیوه، دارای اثرات تجمعی هستند، به این معنی که می توانند در طول زمان در بدن تجمع کنند و باعث مشکلات طولانی مدت در سلامت انسان ودیگر موجودات زنده شوند.
• در زنان باردار، قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین می تواند منجر به نقایص مادرزادی و مشکلات رشد در جنین شود.
• خطرات مرتبط با آلودگی فلزات سنگین فراتر از سلامت انسان است. ماهی ها و سایر موجودات آبزی می توانند فلزات سنگین را انباشته کنند و این منجر به مشکلاتی در تولید مثل و حتی رشد آن ها می شود. علاوه بر این، آلودگی فلزات سنگین می تواند تعادل یک اکوسیستم را مختل کند و بر کل زنجیره غذایی تأثیر بگذارد و منجر به از دست دادن تنوع زیستی شود.

روش های شناسایی و اندازه گیری غلظت فلزات سنگین

در زمینه تجزیه و تحلیل فلزات سنگین، می توان از طیف سنجی برای شناسایی و اندازه گیری غلظت فلزات سنگین خاص در نمونه های آب و غذا استفاده کرد.

طیف سنجی جذب اتمی (AAS)

AAS یک تکنیک پرکاربرد برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین است. این فرآیند با قرار دادن نمونه در معرض نور در طول موج های خاص انجام می شود که باعث می شود اتم های فلز مورد نظر نور را جذب کنند. با اندازه گیری نور جذب شده می توان غلظت فلزات سنگین در نمونه های مایع را تعیین کرد. AAS حساسیت و دقت عالی را ارائه می دهد و آن را برای تجزیه و تحلیل مناسب می کند.

استفاده از کوره آزمایشگاهی برای خاکسترسازی مواد غذایی

یکی از روش های بررسی فلزات باقی مانده در نمونه ها، اندازه گیری خاکستر مواد غذایی است. این کار به راحتی و با داشتن کوره آزمایشگاهی و یک ترازو قابل انجام است.

طیف سنجی جرمی پلاسمای جفت القایی (ICP-MS)

ICP-MS یک روش بسیار حساس و دقیق برای اندازه گیری غلظت فلزات سنگین است. این فرآیند شامل یونیزه کردن نمونه با استفاده از پلاسمای با دمای بالا و سپس تجزیه و تحلیل یون ها با استفاده از طیف سنجی جرمی است. ICP-MS می تواند چندین فلز سنگین را به طور همزمان شناسایی کند و آن را به یک تکنیک کارآمد برای تجزیه و تحلیل جامع تبدیل کرده است.

طیف سنجی فلورسانس اشعه ایکس (XRF)

XRF یک تکنیک غیر مخرب است که می تواند طیف وسیعی از عناصر از جمله فلزات سنگین را تجزیه و تحلیل کند. این با اندازه گیری فلورسانس ساطع شده زمانی که یک نمونه در معرض اشعه ایکس قرار می گیرد، کار می کند. این تکنیک به ویژه برای تجزیه و تحلیل نمونه های جامد مانند خاک و محصولات غذایی مفید است.

وسایل و تجهیزات مورد نیاز برای طیف سنج جذب اتمی

برای انجام AAS به یک طیف سنج جذب اتمی نیاز است که از یک منبع نور، محفظه برای نمونه و یک آشکارساز تشکیل شده است. این دستگاه میزان جذب نور توسط نمونه را اندازه گیری می کند و از این طریق غلظت فلز مورد نظر محاسبه می شود.

ایمپلنت چیست؟

ایمپلنت نوعی روش درمانی جایگزین دندان‌‌‌‌‌‌های از دست رفته است که شباهت بسیاری به دندان‌‌‌‌‌‌های طبیعی بیمار دارد.ایمپلنت دندان در رشت در دندان‌‌‌‌‌‌های ایمپلنت یک پیچ به عنوان ریشه، دندان را برای همیشه در لثه ثابت نگه ‌می‌دارد و ساخت آن به گون‌‌‌های انجام ‌می‌شود که تفاوتی با دندان‌‌‌‌‌‌های واقعی ندارد.

این دندان‌‌‌‌‌‌ها که پایه آن‌‌‌‌‌‌ها از جنس تیتانیوم خالص است ماندگاری طولانی و سازگاری بسیار خوبی با بدن دارند و دارای استحکام بالایی هستند. به‌طورکلی یک دندان ایمپلنت از سه قسمت پایه تیتانیومی، اباتمنت و روکش ایمپلنت تشکیل شده است. نصب ایمپلنت باید توسط دندان‌پزشک متخصص ایمپلنت که تجربه و ‌‌مهارت کافی در این زمینه دارد انجام شود تا مشکلی برای فرد ایجاد نگردد. با استفاده از لیزر در کاشت ایمپلنت ‌می‌توان میزان خونریزی و شکاف لثه را کاهش داد.

نقش لیزر در جراحی ایمپلنت

لیزر یکی از کاربردی ‌‌‌‌ترین روش‌‌‌‌ها در علم جراحی ‌پزشکی و دندان‌پزشکی است. استفاده از لیزر موجب سهولت در انجام روند جراحی لثه در بیماران ‌می‌شود. در ایمپلنت با لیزر بیماران درد کمتری را احساس ‌می‌کنند و پروسه درمان و جاگذاری سریع‌تر انجام ‌می‌شود. ایمپلنت با استفاده از لیزر نیاز به دقت و مهارت کافی دارد و دندان‌پزشکان باید حین انجام آن تمرکز خود را بالا ببرند.

ایمپلنت با لیزر دارای دو دوره اصلی کاشت و دوره ثانویه است. در دوره کاشت عمق مناسب برش لثه ایجاد شده و در دوره ثانویه یک لایه روی ایمپلنت را با لیزر برداشته ‌می‌شود. به این ترتیب کاشت ایمپلنت با لیزر به آسانی و در مدت زمان کوتاهی انجام ‌می‌شود. آسیب به بافت لثه ‌می‌تو‌‌‌اند زمینه‌ساز بیماری‌‌‌‌‌‌های مختلف لثه شود اما در روش درمان با لیزر به دلیل دقت بالایی که دارد این اتفاق هرگز رخ نخواهد داد.

به عبارتی در جراحی آتروماتیک با لیزر به بافت‌‌‌‌‌‌هایی که هدف جراحی نبوده‌‌‌‌اند آسیبی وارد نمی‌شود. از طرفی با ایمپلنت با لیزر دیگر از تیغ و روش‌‌‌‌‌‌هایی که آسیبی بلند مدت به بافت لثه و د‌‌‌‌‌هان ‌می‌رسانند استفاده نمی‌شود.

همچنین در این روش درمانی میزان التهابات به مقدار قابل توجهی کاهش ‌می‌یابد. این در حالی است که در جراحی انجام شده با تیغ وجود باکتری و الهتاب دندان و لثه خیلی شایع است. بنابراین ‌می‌توان گفت لیزر روشی بسیار مفید و کاربردی است که با ایجاد برش‌‌‌‌‌‌های دقیق در ایمپلنت دندان موجب ‌می‌شود که بیمار نتایج بهتری را دریافت نماید.

ایمپلنت با لیزر چگونه انجام ‌می‌شود؟

ایمپلنت با استفاده از لیزر موجب ‌می‌شود که فرآیند جایگذاری پایه دندان سریع‌تر و آسان‌تر انجام شود. نخستین مرحله در انجام ایمپلنت با لیزر این است که بافت روی لثه یا همان قسمت مخاطی تا حدودی که لازم باشد برداشته ‌می‌شود. سپس دندان‌پزشک حفره قرارگیری پایه تیتانیو‌می ‌ایمپلنت را در لثه ایجاد ‌می‌کند. در این هنگام با کمک یک دستگاه خاص جایگذاری پایه در محل تعیین شده را انجام ‌می‌دهد. پس از قرارگیری پایه در محل بخش‌‌‌‌‌‌هایی که توسط لیزر شکافته شده‌‌‌‌اند بخیه زده ‌می‌شود. یک پروسه ۳ تا ۶ ماهه زمان ‌می‌برد تا پایه به طور کامل در فک بیمار جا بگیرد.

به منظور حفظ حالت زیبایی چهره فرد در این مدت دندان‌پزشک از یک روکش ایمپلنت که همانند دندان‌‌‌‌‌‌های طبیعی است بر روی دندان ترمیم شده بیمار قرار ‌می‌دهد. لازم به ذکر است که این روکش به صورت موقتی بوده و پس از محکم شدن پایه در بافت لثه روکش اصلی بر روی آن نصب ‌می‌شود. در ایمپلنت با لیزر جهت برش و بهبودی بافت جراحت دیده، با طول موج مشخصی انجام ‌می‌شود. این طول موج نباید از حد خاصی کمتر یا بیشتر باشد تا پروسه درمانی طبق روال خود به خوبی طی شود.

لیزر در چه مراحلی از کاشت لمینت کاربرد دارد؟

• آماده سازی بافت جهت لمینت

پیش از کاشت ایمپلنت دندان، باید بخش‌‌‌ها و بافت‌‌‌‌‌‌های اطراف آن برای کاشت آماده شوند. به‌این‌صورت که طول و عمقی که ایمپلنت باید در آن قرار بگیرد و ایجاد حفره کامل انجام شود. لیزر ‌می‌تو‌‌‌اند مرحله آماده‌سازی را خیلی سریع و راحت‌تر کند.

• برداشت بافت جوانه

پس از برداشتن ریشه دندان و خارج نمودن آن، از نور لیزر برای برداشتن بافت جوانه در دندان خارج شده استفاده ‌می‌شود. این فرآیند موجب کاهش میزان عفونت در بیمار خواهد شد.

• از بین بردن عفونت

لیزر نه تنها به صورت غیرمستقیم بلکه به صورت مستقیم نیز از ایجاد عفونت در کاشت ایمپلنت دندان جلوگیری ‌می‌کند. به این ترتیب که با از بین‌بردن باکتری‌‌‌‌‌‌های ایجاد کننده عفونت مانع از انتشار آن‌‌ها شده و موجب پاک‌سازی کامل د‌‌‌‌‌هان ‌می‌شود.

استفاده از لیزر در کاشت لمینت چه مزایایی دارد؟

ایمپلنت با لیزر با توجه به مزایای بی‌نظیری که دارد در میان روش‌‌‌‌‌‌های امروزی دندان‌پزشکی خیلی رایج است. با داشتن اطلاعات کافی از این مزایا ‌می‌توان بیمار را به انجام ایمپلنت با لیزر متقاعد نمود. در کاشت دندان به این روش نسبت به جراحی با تیغ شیار کوچک‌تری ایجاد ‌می‌شود. ازاین‌رو از ورود میکروب به محل زخم نیز جلوگیری ‌می‌شود. از طرفی التها‌بات ناشی از جراحی نیز کمتر شده و طی مدت زمان کوتاه‌تری بهبودی ایجاد ‌می‌شود.

این روش برای افرادی که تحمل دوره نقاهت جراحی را ندارند و یا نمی‌توانند زمان زیادی را به مراقبت‌‌‌‌‌‌های پس از ایمپلنت اختصاص دهند ‌می‌تو‌‌‌اند گزینه مناسبی باشد. گاهی اوقات حین جراحی با تیغ بافت‌‌‌‌‌‌های اطراف جراحت آسیب ‌می‌بیند. اما در ایمپلنت با لیزر با توجه به دقت بالای این روش و تمرکز متخصص کاشت ایمپلنت بدون هیچ‌گونه آسیب جانبی اتفاق ‌می‌افتد.

تما‌می‌جراحی‌‌‌‌‌‌ها با درد ناشی از بریده شدن و حتی تورم همراه هستند. اما در روش لیزری میزان درد و تورم خیلی کمتر است. علاوه بر موارد ذکر شده هزینه انجام ایمپلنت با لیزر و جراحی تفاوت زیادی با یکدیگر ندارد. اما روش لیزری مقداری هزینه بالاتری دارد. به‌طورکلی ‌می‌توان گفت تفاوت این دو روش به کاهش درد، کاهش خونریزی، درمان سریع، عدم ایجاد التهاب و تورم در بافت منتهی ‌می‌شود.

خطرات کاشت دندان با لیزر

از عوارض احتمالی ایمپلنت با لیزر ‌می‌توان به آسیب به چشم‌‌‌‌ها هنگام لیزر اشاره نمود. لازمه ایمپلنت با استفاده از لیزر داشتن تجربه و ‌‌‌مهارت کافی برای کار با دستگاه لیزر است. به‌طوری‌که اگر دندان‌پزشک مهارت لازم در این زمینه را نداشته باشد به چشم‌‌‌‌‌ها آسیب وارد شده و شبکیه این اشعه‌‌‌‌‌‌های مضر را جذب کرده و موجب صدمه دیدن لایه‌‌‌‌‌‌های قرنیه ‌می‌شود. ازاین‌رو لازم است که برای دریافت بهترین نتایج حتما به یک دندان‌پزشک متخصص کاشت ایمپلنت مراجعه کنید و دندان‌پزشک نیز باید از عینک‌‌‌‌‌‌های مخصوص برای چشم بیمار استفاده کند تا با تحت پوشش قرار دادن آن‌‌‌‌‌‌ها مانع از صدمه دیدن چشم‌‌‌‌‌‌ها شود.

در چه مواقعی نباید از ایمپلنت لیزری دندان استفاده کرد؟

در سال‌‌‌‌‌‌های گذشته افرادی که کمبود تراکم استخوانی داشتند نمی‌توانستند از ایمپلنت به عنوان جایگزین دندان‌‌‌‌‌‌های از دست رفته خود استفاده کنند. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و با استفاده از عمل پیوند استخوان ‌می‌توان با تقویت آن ناحیه به راحتی از ایمپلنت و مزایای آن بهره‌مند شد. علاوه‌براین افرادی که دارای اختلالات متابولیکی و یا بعضی از بیماری‌‌‌‌‌‌های مزمن هستند برای انجام ایمپلنت دارای محدودیت‌‌‌‌‌‌هایی هستند.

هزینه ایمپلنت با لیزر چقدر است؟

هزینه ایمپلنت با لیزر را نمی‌توان به صورت دقیق مشخص نمود. هزینه این روش درمانی متغییر است و برای هر بیماری با توجه به شرایط دندان وی و خدماتی که دریافت ‌می‌کند متفاوت است. به عبارتی ‌می‌توان گفت قیمت ایمپلنت با لیزر با توجه به تجهیزات و موادی که در این روش استفاده ‌می‌شود متغییر است. اما به طور کلی از عوامل موثر بر هزینه درمان ایمپلنت ‌می‌توان به کیفیت و جنس ساخت ایمپلنت، کشور سازنده ایمپلنت، تعداد دندان‌‌‌‌‌‌هایی که نیاز به ترمیم دارند، هزینه‌‌‌‌‌‌های کلینیک و موقعیت جغرافیایی آن و تخصص دندان‌پزشک در حوزه کاشت ایمپلنت با استفاده از لیزر اشاره نمود.

انواع فورسپس کاهورن دندانپزشکی

فورسپس کاهورن در کنار سایر ابزارها، برای کشیدن دندان استفاده می شود و جزو ابزارهای جراحی دندانپزشکی است.ایمپلنت دندان در رشت این وسیله دارای دو دسته، یک گردن و یک سر است. درحین کشیدن دندان هایی که دارای فورکا هستند و بافت تاجی زیادی از آن ها باقی نمانده است، به خصوص دندان های مولر، فورسپس کاهورن می تواند بسیار کمک کننده باشد. از جمله نکات مهم در انتخاب فورسپس های جراحی وزن آن ها است. هرچه فورسپس سنگین تر باشد، خستگی دست حین درمان بیشتر و قدرت مانور دندانپزشک حین درمان کمتر می شود. مورد بعدی ساختار و ارگونومی خود ابزار است که تاثیر بسیاری در استفاده راحت تر و انجام درمان راحت تر خواهد داشت.

فورسپس کاهورن بدین صورت عمل می کند که ابتدا دندان توسط الواتورها لق می شود و سپس با فورسپس خارج می گردد. بدین جهت دو نوع فورسپس کاهورن وجود دارد:

1. فورسپس کاهورن دندانپزشکی فک فوقانی: این نوع از فورسپس کاهورن، برای کشیدن دندان های آسیاب بالایی و پرمولرها استفاده می شود. از لحاظ ظاهری می توان گفت که نوک این نوع فورسپس کاهورن به سمت بالا خمیده شده است. این حالت باعث می شود که این وسیله متناسب با انحنای دندان عمل کند.
2. فورسپس کاهورن دندانپزشکی فک پایینی: این نوع از فورسپس کاهورن، برای کشیدن دندان های آسیاب پایین و پرمولرها استفاده می شود. از لحاظ ظاهری، نوک این نوع فورسپس کاهورن به سمت پایین خمیده شده است. این حالت باعث می شود که این وسیله متناسب با انحنای دندان عمل کند.

شکل فورسپس کاهورن دندانپزشکی

با توجه به این واقعیت که دندان های آسیاب پایینی سنگین تر هستند، این نوع از فورسپس دارای تیغه های بسیار سنگین است، هیچ فاصله ای بین این تیغه ها وجود ندارند و هر دو تیغه، برآمدگی دارند. طرح‌های مدرن معمولا دارای دسته‌ای منحنی هستند که گرفتن آن‌ها را آسان‌تر می‌کند. دو برآمدگی روی تیغه اغلب منجر به این می شود که مردم از آنها به عنوان فورسپس کاهورن یاد کنند. این برجستگی ها با افزایش چسبندگی ابزار بر روی دندان، کشیدن دندان های آسیاب را آسان می کند.

فورسپس از چه چیزی ساخته شده است؟

تولید کنندگان فورسپس پزشکی را با مواد بادوام از جمله فولاد ضد زنگ، فولاد کربنی با عیار بالا، تیتانیوم، پلاستیک، پلی پروپیلن یا ترکیبی از آلیاژها می سازند. نسخه های آلیاژی می تواند شامل کروم، نیکل یا کبالت باشد. نوک مدل های آلیاژی دارای مزیت انعطاف پذیری بالا و عملکرد عالی هستند. این مواد می توانند در برابر محیط های سخت استریلیزاسیون و اتوکلاو مقاومت کنند. مدل های نیز وجود دارند که از پلاستیک ساخته شده و یکبار مصرف هستند. در حالی‌که مدل های فولادی و آلیاژی معمولا قابل استفاده مجدد هستند.

فورسپس های جراحی چون در تماس مستقیم با خون بیمار هستند جزو ابزاری هستند که ضدعفونی و استریل کردن آن ها بسیار مهم هستند. بدین صورت که پس از انجام جراحی و کشیدن دندان با فورسپس کاهورن دندانپزشکی می بایست ابتدا با یک دستمال حاوی ماده ضدعفونی کننده به خوبی پاک و تمیز گردد به صورتی که هیچ لخته خونی روی آن باقی نماند و سپس در حرارت اتوکلاو استریل شود. بهتر هست این ابزار در پک های اتوکلاو استریل شود تا برای بیمار بعدی استریل باقی بماند و در حین شروع درمان از پک استریل خود خارج گردد.

فورسپس دندانپزشکی چیست؟

فورسپس کشیدن دندان نقش مهمی در کشیدن دندان دارد. فورسپس دندانپزشکی به کاهش سطح تروما در محل کشیدن دندان کمک کرده و منجر به بهبود سریع دندان می شود. فورسپس دندانپزشکی این کار را با صاف کردن ناحیه استخراج دندان انجام می دهد که به نوبه خود بریدن رباط ها را آسان تر می کند.

فورسپس های کشیدن دندان در طرح های مختلفی وجود دارد که به نوبه خود نقش متفاوتی را در کشیدن دندان ایفا می کند.

فورسپس قدامی فک بالا

این فورسپس طراحی شده است تا دندان هایی که در قسمت قدامی فک بالایی قرار دارند را بکشد. فورسپس قدامی فک بالا دارای تیغه هایی است که هیچ فضایی بین آنها وجود ندارد. آنها همچنین دارای نوک های نسبتا باریکی هستند که مخروطی بوده تا به شکل دندان های قدامی بالایی بچسبند. بسیاری از دندانپزشکان نیز از آنها برای کشیدن ریشه های باقی مانده دندان های قدامی استفاده می کنند.

فورسپس نیش فک بالا

این فورسپس ها دارای تیغه های بسیار سنگین هستند و همچنین فضای محدودی از یک تیغه به تیغه دیگر دارند. آنها در کشیدن نیش های فک بالا بسیار موثر بوده زیرا به شکل مستقیم هستند. برخی از دندانپزشکان نیز از آنها برای کشیدن دندان های ثنایای مرکزی استفاده می کنند. آنها به طور موثری برای برداشتن دندان های واقع در ربع چپ و راست دهان کاربرد دارند.

فورسپس مولر آتروماتیک فوقانی

این فورسپس ها دارای دو خم و یک تیغه باکال با برآمدگی هستند. تیغه جایگزین که تیغه پالاتال نام دارد صاف است. روش کار این فورسپس به این صورت است که با برجستگی خود برای رسیدن به ریشه دندان مولر طراحی شده است. برای این نوع فورسپس باید دو دست برای ربع چپ و راست تهیه کرد.

فورسپس دندان های قدامی تحتانی

از این فورسپس ها برای کشیدن دندان قدامی تحتانی استفاده می شود. این نوع فورسپس دارای یک قاب عمودی است که عمود بر محور بلند دسته قرار دارد. مانند سایر موارد، آن ها نیز هیچ‌گونه شکستگی بین تیغه ها ندارند. این به شما این امکان را می دهد که از همان فورسپس برای کشیدن دندان در سمت چپ و راست استفاده کنید. با این حال، انواع مختلفی برای دندان نیش وجود دارد.

فورسپس برای استخراج ریشه آتروماتیک

این ها انواع خاصی از فورسپس ها هستند که برای استخراج ریشه های آتروماتیک استفاده می شوند. با توجه به اینکه برای برداشتن بافت ریشه باقیمانده باید به سوکت برسد، فورسپس استخراج ریشه دارای یک نوک بلند است. طراحی دسته همچنین دارای برجستگی هایی است که به دلیل ماهیت ظریف استخراج ریشه، برای افزایش راحتی طراحی شده است.

پاساژ سلولی به بیان ساده

یکی از خصوصیت های سلول ها مهار تماسی می باشد.خرید کوره ازمایشگاهی در واقع زمانی که سلول ها بر هم بر خورد کنند این تماس و برخورد سلول ها با یکدیگر سبب توقف رشد آن ها شده و آپاپتوز در سلول ها رخ می دهد. به منظور جلوگیری از این اتفاق پژوهشگران زمانی که تراکم سلول ها در محیط کشت به 70 تا 80 درصد رسید از تکنیک پاساژ سلولی و یا cell subcultureاستفاده می کنند. در این روش طی چند مرحله و با استفاده از مواد و تجهیزات مورد نیاز سلول ها را در ظرف های بیشتر تقسیم می کنند تا هر سلولی فضای بیشتری برای رشد و تکثیر خود داشته باشد.

به دلیل آن که رشد و بقای سلول ها و همچنین قرار گیری آن ها در شرایط محیطی مناسب برای رشد و تکثیر مسئله پر اهمیتی می باشد در ادامه مطالب می خواهیم با شرایط پاساژ سلولی ، تجهیزات ، وسایل و دستگاه های مورد نیاز برای این تکنیک آزمایشگاهی بیشتر آشنا شویم و به توضیح آن ها بپردازیم.

تجهیزات و مواد مورد نیاز برای تکنیک پاساژ سلولی

• انکوباتور
• سانتریفیوژ یخچال دار
• سمپلر
• فلاسک
• میکروسکوپ برای مشاهده میزان تراکم سلول ها
• فالکون
• PBS (فسفات بافر سالین)
• FBS (سرم جنین گاوی)
• تریپسین و EDTA

آماده سازی برای اجرای تکنیک پاساژ سلولی

پس از آن که کشت سلولی در فلاسک و در شرایط مناسب انجام شد نوبت به اجرای تکنیک پاساژ سلولی می رسد. برای انجام پاساژ سلولی باید مراحل زیر را به ترتیب و با دقت کافی انجام دهید.

ابتدا باید تراکم سلول های داخل فلاسک به وسیله میکروسکوپ بررسی شود. اگر تراکم 90 درصد باشد یعنی زمان مناسب جهت انجام پاساژ سلولی (انتقال و تقسیم سلول ها از یک ظرف به چند ظرف دیگر) فرارسیده است. تصویر زیر به خوبی میزان تراکم مورد نیاز را نشان می دهد.

مراحل اجرای روش پاساژ سلولی

1. سپس باید با استفاده از سمپلر محیط کشتی که روی سلول ها می باشد را تخلیه کرد و با استفاده از محلول PBS ( محلول نمکی فسفات بافر سالین ) فلاسک را شستشو دهیم تا مطمئین شویم که تمام محیط کشتی که داخل فلاسک بود خارج و از سلول ها جدا شده. پس از شستشو باید این محلول (PBS) نیز همانند فرآیند خارج کردن محیط کشت با استفاده از سمپلر از فلاسک خارج شود.
2. در مرحله بعد به منظور جدا کردن سلول ها از کف فلاسک از محلول Trypsin / EDTA استفاده می کنیم. تریپسین پروتئین هایی که باعث چسبندگی سلول هستند را تجزیه می کند و EDTA کلسیم را به خود جذب می کند.
3. پس از اضافه کردن تریپسین و EDTA به فلاسک، فلاسک را باید به مدت 2 الی 3 دقیقه داخل انکوباتور قرار دهید زیرا انکوباتور دمای بهینه برای فعالیت تریپسین را فراهم می کند. توجه کنید که مدت زمانی که فلاسک داخل انکوباتور قرار می گیرد بیشتر از 5 دقیقه نشود. زیرا در غیر این صورت به غشای سلولی آسیب زده و در مواقعی سلول ها از بین می روند.
4. چند ضربه آرام با کف دست به فلاسک بزنید تا در اثر این شوک مکانیکی تمام سلول ها از کف فلاسک جدا شوند.

مرحله پایانی

در مرحله آخر پاساژ سلولی به منظور خنثی سازی تریپسین، داخل فلاسک محیط کشت یا FBS ( سرم جنین گاوی است که فاکتورهای لازم را برای رشد سلول فراهم می کند ) اضافه کنید. سپس محتویات فلاسک را داخل فالکون استریل (لوله ای پلاستیکی مناسب برای انجام آزمایش توسط سانتریفیوژ) بریزید. به مدت 5 دقیقه داخل سانتریفوژ یخچال دار در دمای 20 درجه سانتی گراد و 1200 دور در دقیقه قرار دهید.